Χαλάνε συχνότερα τα καινούργια;

Είναι τα καινούργια αυτοκίνητα πιο ευπαθή; Πιο λεπτεπίλεπτα; Πιο περίπλοκα; Πιο ζημιάρικα; Ή είναι η ιδέα μας γιατί δεν μπορούμε να βάλουμε «χέρι» να τα φτιάξουμε; Μήπως είναι το μεγαλύτερο κόστος; Ή είναι πράγματι τα παλιά καλύτερα;

Την επόμενη φορά που θα πάτε σε ένα πάρκινγκ ιδιωτικό, ενός σούπερ μάρκετ, μιας μεγάλης αλυσίδας καταστημάτων, ενός εμπορικού κέντρου, ρίχτε μια ματιά στις κενές θέσεις και πείτε μας τι βλέπετε. Τίποτα; Ακριβώς. Γιατί είκοσι χρόνια πριν, σε κάθε μία από αυτές τις θέσεις θα βλέπατε ένα μεγάλο μαύρο λεκέ εκεί που συνήθως βρίσκεται η μηχανή.

Τα καινούργια αυτοκίνητα δεν πάσχουν από τα ίδια μηχανικά προβλήματα που είχαν τα παλιά. Δεν χάνουν λάδια. Δεν χάνουν υγρά υδραυλικά ή ψυγείου. Δεν μένουν επίσης στην άκρη του δρόμου όπως παλιά. Έβγαινες να πας μια βόλτα στο χωριό και κάθε χιλιόμετρο έβλεπες και ένα ρημάδι στην άκρη της εθνικής να «καπνίζει» να «ατμίζει» και να περιμένει βοήθεια. Όχι πια.

Η ιδέα ότι τα καινούργια αυτοκίνητα χαλάνε έρχεται μάλλον από δύο πτυχές που αφορούν στην ιδιοκτησία. Πρώτον από το γεγονός ότι δεν μπορείς πλέον να βάλεις χέρι να φτιάξεις το αυτοκίνητό σου μόνος σου. Όχι γιατί απαγορεύεται, αλλά απλά γιατί όταν κάτι χαλάσει, δεν ξέρεις πως να το φτιάξεις. Βλέπεις πλέον δεν μιλάμε για απλά μηχανικά συστήματα, ένα κομμένο λουρί ή μία καμένη «πίπα» μπουζί. Σήμερα για να δεις τι έχει το αυτοκίνητο θες διαγνωστικό να διαβάσει τους εγκεφάλους του. Χωρίς αυτό δεν ξέρεις από που να αρχίσεις.

Ακόμη και να έχεις δικό σου διαγνωστικό, που κοστίζει μερικά ευρώ στο ίντερνετ, δεν ξέρεις ούτε που είναι η βλάβη ούτε τι είναι αυτό που χάλασε. Ένας αισθητήρας εδώ, ένας αλλού, ακόμη και να τον βρεις, δεν έχεις τα εργαλεία να τον αλλάξεις. Ο χώρος κάτω από το καπό είναι τίγκα, δεν χωράει χέρι, και θέλει ειδικά εργαλεία για να αρχίσεις να προσεγγίζεις διάφορα μέρη του.

Η δεύτερη πτυχή έχει να κάνει στο κόστος. Γιατί εκεί που έδινες ένα εικοσάρι κι άλλαζες λουρί, τώρα ένας αισθητήρα όγκου αέρα κοστίζει τρία κατοστάρικα. Ένας αισθητήρας ABS μαζί με τα εργατικά, θέλει κάπου 150 ευρώ. Ακόμη και σινεμπλόκ να θες να αλλάξεις στην αντιστρεπτική, ή τσιμουχάκια ζαμφόρ, που θεωρητικά μπορείς και μόνος σου, το κόστος είναι υψηλό.

Και έτσι αντί να χαιρόμαστε που η αξιοπιστία είναι σαφώς βελτιωμένη με το παρελθόν, την μπερδεύουμε με την επισκευασιμότητα και το κόστος της, και λέμε πως τα καινούργια αυτοκίνητα είναι πιο ζημιάρικα. Αν ήταν, οι εγγυήσεις δεν θα αυξάνονταν σε διάρκεια, θα μίκραιναν.

Τι λέτε όμως εσείς; Πιστεύετε πως τα καινούργια είναι πιο ζημιάρικα; Ή απλά πιο δύσκολα και ακριβά στην επισκευή; Και τελικά εσείς θέλετε «απλά» αυτοκίνητα για να τα φτιάχνετε μόνοι σας; Ή μήπως σας αρέσει η τεχνολογία, με ότι αυτό σημαίνει για το πόσο πολύ μπορείτε να βάλετε «χέρι»;