H ποιότητα κατασκευής, οι χώροι ή ο εξοπλισμός είναι που σας δημιουργούν την αίσθηση πολυτέλειας που αναζητάτε σε ένα αυτοκίνητο;
Ποιο χαρακτηριστικό βελτιώνει την εμπειρία οδήγησης περισσότερο; Οι χώροι, ο εξοπλισμός ή η ποιότητα;
4.435 Επισκέψεις στο άρθρο (14/4/2013)
Εσείς πόσες ώρες τη μέρα περνάτε στο αυτοκίνητο; Δε θέλετε αυτό το διάστημα να είναι όσο πιο ευχάριστο γίνεται; Είναι η ευρυχωρία, η ποιότητα των υλικών και κατασκευής, ή ο εξοπλισμός που βελτιώνει αυτή την εμπειρία;
Από το Smart σε μία Mercedes E-Class ο οδηγός και οι επιβάτες έχουν γύρω τους μια σειρά στοιχείων που δημιουργούν ένα ευχάριστο περιβάλλον μέσα στο αυτοκίνητο. Για κάποιους η ευρυχωρία ενός μεγάλου μοντέλου είναι σημαντική για να νοιώθουν άνετα, ενώ αντίθετα σε ένα Smart ή ένα μίνι αυτοκίνητο νοιώθουν περιορισμένοι. Αντίθετα κάποιοι άλλοι αναζητούν τη θαλπωρή ενός μικρότερου αυτοκινήτου και έτσι οι διαθέσιμοι χώροι δεν είναι απαραίτητα στοιχείο που λειτουργεί το ίδιο για όλους.
Η ποιότητα από την άλλη μάλλον λειτουργεί μόνο προς το καλύτερο. Ένα φτηνό εσωτερικό, μία πλαστική καμπίνα, ένα βαρετό ταμπλό και μία αδιάφορη σχεδίαση, μπορούν να κάνουν όλη τη διαφορά του κόσμου. Και ναι, η σχεδίαση είναι μέρος της ποιότητας αφού πριν φτάσουμε στα υλικά και την κατασκευή, μία καμπίνα πρέπει να είναι άψογα σχεδιασμένη για να θεωρηθεί υψηλής ποιότητας. Όχι μόνο στο πόσο ευφάνταστη είναι, αυτό εξάλλου είναι θέμα γούστου, αλλά πόσο λειτουργική, πόσο εργονομική και πόσο πρακτική είναι. Μία καμπίνα που προσφέρει ξεκούραστη χρήση των λειτουργιών του αυτοκινήτου, έχει εύκολα προσβάσιμους χώρους για να χρησιμοποιήσει ο οδηγός, και δεν κουράζει το βλέμμα, προσφέρει πάντα ανώτερη εμπειρία.
Από κει και πέρα, τα όμορφα υλικά, η προσεκτική συναρμογή και η απαλή αίσθηση συμβάλουν ώστε να νοιώθουμε μέσα σε ένα αυτοκίνητο λίγο πιο ξεχωριστοί, λίγο πιο άνετοι και λίγο πιο ξεκούραστοι. Αξίζει; Το θέμα είναι πόσο και μέχρι πιο σημείο, ώστε να γίνει και η απαραίτητη δαπάνη στην αγορά του αυτοκινήτου.
Στη δαπάνη εμπίπτει και ο εξοπλισμός, που μπορεί επίσης να αλλάξει την εμπειρία οδήγησης. Από αυτοματισμούς απλούς όπως τα παράθυρα που ανεβοκατεβαίνουν με ένα πάτημα του κουμπιού και δε χρειάζεται να κρατάς το χέρι σου σε όλη τη διάρκεια της κίνησής τους, μέχρι πιο πολύπλοκα συστήματα, όπως ο ενσωματωμένος πλοηγός, το Bluetooth για το τηλέφωνο, το σύστημα διατήρησης ταχύτητας με ή χωρίς ραντάρ, το αυτοκίνητο μπορεί να προσφέρει ευκολίες που διαφοροποιούν σημαντικά την οδηγική εμπειρία. Το κόστος βέβαια εδώ έχει τον πρώτο λόγο, όμως κάποιες διαφορές είναι υπαρκτές ασχέτως επίπεδο εξοπλισμού από μάρκα σε μάρκα, όπως το σύστημα των παραθύρων που αναφέρθηκε παραπάνω.
Εσείς όμως τι βάζετε πρώτο; Τι μετράτε περισσότερο; Τι θεωρείτε ότι πρέπει απαραίτητα να έχει ένα αυτοκίνητο στο εσωτερικό του ώστε να προσφέρει το επιθυμητό επίπεδο άνεσης; Και τελικά από πού θα κόψετε για να το πετύχετε; Θα πάρετε ένα μικρότερο πιο εξοπλισμένο, ή ένα μεγαλύτερο με λιγότερα έξτρα; Τι λέτε;
DSG , 200+ αλογα , τουρμπινα και 2000κυβικα, ποιοτητα κατασκευης γερμανικη. αυτα χρειαζομαι για να εχω απολαυση στην οδηγηση. δηλαδη και ποιοτητα και εξοπλισμος. ειναι ωραια να εχεις ενα 6ταχυτο κιβωτιο με 2 συμπλεκτες τοσο εξυπνο που να μην χρειαζεται να επεμβεις ποτε μετα paddles που εχεις στο τιμονι. ειναι ωραιο να εχεις ροπη να εχεις αλογα. και να εχεις ποιοτητα κατασκευης την κορυφαια.
Για μένα όσο μετρούν οι επιδόσεις, τόσο μετρά και ο εξοπλισμός. Τι να το κάνω αν το αμάξι πιάνει τα 100χλμ σε 5", αλλά μοιάζει τεχνολογικά με αμάξι 20αετίας;
Το αμάξι πρέπει να προσφέρει μια λογική ποιότητα κατά τη χρήση του. Να έχει τα κατάλληλα ηλεκτρονικά βοηθήματα ώστε ο οδηγός να μη δυσανασχαιτεί. Και ο οδηγός δε δυσανασχαιτεί μόνο όταν το αμάξι δεν έχει δύναμη, δυσανασχαιτεί και όταν εντός πόλης και σταματημένος στο φανάρι αντικρύζει εμπρός του ένα εσωτερικό με πλαστικά κακής ποιότητας χωρίς ίχνος ξύλου ή αλουμινίου, και διάφορα άλλα...
Εξοπλιστικά στοιχεία όπως: ηλεκτρονικός κλιματισμός, bleutooth, αυτόματα ηλεκτρικά παράθυρα, φώτα xenon (εργοστασιακά), αισθητήρες παρκαρίσματος, βοηθήματα παθητικής ασφάλεια, αυτόματο κιβώτιο (τελείως υποκειμενικό), θεωρώ πως πλέον επιβάλλονται.
Προσωπικά, αν με όλα αυτά έβγαινα εκτός προϋπολογισμού, θα σκεφτόμουν σοβαρά την επιλογή μικρότερου κινητήρα ώστε να μειώσω το κόστος, παρά να πάρω βασική έκδοση, κάτι που από τα μεταχειρισμένα βλέπω πως γίνεται συνέχεια.
η οδηγηση μπορει να ειναι απολαυση.
εχοντας GTI V 2006 με 2000κυβικα 215 αλογα και DSG κιβωτιο αυτοματο διπλου συμπλεκτη με padles στο τιμονι για να αλλαζεις οποτε θελεις εσυ τις ταχυτητες (αν και δεν χρειαζεται καθως το κιβωτιο αυτο ειναι πανεξυπνο και ξερει τι να κανει) ε ναι η οδηγηση ειναι απολαυση. απολαυση. μονο οποιςο εχει οδηγησει τετοιο αμαξι καταλαβαινει. τα αλογα η ροπη το αυτοματο κιβωτιο το εξυπνο αυτοματο κιβωτιο με ΔΥΟ συμπλεκτες και η γνωστη κορυφαια ποιοτητα της vw ειναι αυτα που κανουν την οδηγηση απολαυση. πραγματικα καθε φορα σου αφηνει χαμογελα οταν οδηγας.
Όλα καλά. Αλλά για μένα αυτό που παίζει ρόλο στην οδηγική εμπειρία είναι οι επιδόσεις. Το ξέρω ότι είμαι ελαφρώς εκτός θέματος, αλλά τι να τον κάνω τον εξοπλισμό, την άνεση κτλ, αν πατάω γκάζι και είναι κλούβιο? Οπότε πρώτο και κύριο, μπόλικη ροπούλα στον κινητήρα! Από εκεί και πέρα δεν είμαι και πολύ απαιτητικός όσο αφορά τα διάφορα τσουμπλέκια, αρκεί ότι υπάρχει να δουλεύει. Άμα έχω αξιοπιστία και χώρο για τα γόνατά, τους ώμους και το κεφάλι μου, (βασικό για ανθρώπους ψηλούς και υπέρβαρους σαν κι εμένα), είμαι ευχαριστημένος. Είναι και ο λόγος που δεν μπορώ να οδηγήσω μικρό αυτοκίνητο για αποστάσεις άνω των δέκα-το πολύ-χιλιομέτρων.
Συμφωνώ με την προλαλήσασα κα loukia η οποία κάνει πάντα τις ευστοχότερες παρεμβάσεις. Καιτοι όλα είναι υποκειμενικά αυτό που πρωτίστως μετρα σε ένα αυτοκίνητο είναι τα οδηγικά του χαρακτηριστικά και μετά όλα τα υπόλοιπα. Από κει και πέρα ό,τι και να οδηγείς το συνηθίζεις με τον καιρό. Γιατι ευτυχώς ή δυστυχώς άλλα πραγματα πιο σοβαρα σε απασχολούν από το αν τρίζει το ταμπλο ή αν η ποιότητα των πλαστικών είναι για τα μπαζα.Σε τελική ανάλυση εμείς οι 40++ συμβιώσαμε και με αυτοκίνητα της δεκαετίας του 70 στα οποία η ασφάλεια και η ποιότητα ήταν άγνωστες έννοιες. Και τότε συνηθίσαμε και τώρα συνηθίζουμε
Σαν φανατικός της Renault απογοητεύτηκα πολύ με την ψηφιακή ένδειξη του ταχύμετρου. Μου φάνηκε πραγματικά πολύ φτηνιάρικο. Την μια ώρα την ημέρα που περνάω μέσα στο αυτοκίνητο θέλω να έχω καθαρές ίσιες γραμμές στο ταμπλό κι ένα καλό στερεοφωνικό. Γι αυτό τον λόγο δεν θα έπαιρνα ποτέ το Honda civic παρόλο που έχει κινητήρα διαμάντι. Εγώ πριν αγοράσω αυτοκίνητο κάθομαι πρώτα στην θέση του οδηγού και προσέχω τα χειριστήρια και το κάθισμα. Αν με βολεύει τότε σειρά έχει το test drive. Επίσης τα μεγαλύτερα αυτοκίνητα έχουν καλύτερη ποιότητα κύλισης και τα προτιμώ.
Υποκειμενικά ερωτήματα.Προσωπικά θεωρώ πρωτεύον την ποιότητα κατασκευής.Σε ακριβά οχήματα παρατηρώ πως κάποια πράγματα για λόγους κόστους είναι για γέλια,όπως οι διακόπτες για παράδειγμα,που είναι κακής ποιότητας,αλλά τα χρήματα χρήματα που ζητάνε.
Το αυτοκίνητο πρέπει να είναι οδηγοκεντρικό,να έχει καλό ζύγισμα,τιμόνι,οδηγική αίσθηση,φρένα,κρατήματα,αεροδυναμική,ενεργητική ασφάλεια,αξιοπιστία γενική.Τα της ομορφιάς,του εξοπλισμού,και άλλα παρεμφερή είναι στην ιδιοσυγκρασία της καθεμίας και του καθένα μας.Αυτή είναι εννοείται προσωπική άποψη,αλλά δεν υπάρχουν αξιώματα και κανόνες σε τέτοια πράγματα.
Επίσης το αν θα πάρω μικρότερο με τα χαρακτηριστικά που θέλω ή μεγαλύτερο με λιγότερα χαρακτηριστικά,είναι και πάλι στο τι θέτει και ιεραρχεί η κάθεμια,ο καθένας μας.
Μου άρεσε πολύ το εσωτερικού το renault clio rs,και η κεντρική οθόνη με τις ενδείξεις τηλεμετρίας αλά nissan gt-r 35,αλλά δεν βγαίνει χειροκίνητο και περίμενα περισσότερη ροπή.Στα θετικά και οι 3 διαφορετικές ρυθμίσεις οδήγησης.
Σώφρον είναι ότι επιλέξουμε να μπορούμε να το υποστηρίξουμε πρωτίστως γενικά και όχι να μας υποστηρίξουν άλλα δύσκολα πράγματα στο τέλος.Και μετά προχωράμε στην όποια επιλογή μας,κατόπιν μελέτης.
Το θέμα είναι υποκειμενικό. Εγώ προσωπικά θα ήθελα ένα αυτοκίνητο, εύκολο στη χρήση του αλλά και αξιόπιστο. Τι να κάνω τα ηλεκτρικά παράθυρα αν κάποια στιγμή χαλάσει ο μηχανισμός λειτουργίας τους και μου μείνουν ανοικτά; Έχοντας κυρίως παλιά αυτοκίνητα στην κατοχή μου, όταν μπαίνω σε ένα σύγχρονο, με ηλεκτρικά παράθυρα δυσκολεύομαι να το συνηθίσω. Όταν θέλω να ανοίξω το παράθυρο, ψάχνω για τη μανιβέλα. Τέλος πάντων, θα προτιμούσα ένα αυτοκίνητο απλό, έστω με ηλεκτρονικές διευκολύνσεις, αλλά απλές στη χρήση τους, αν είναι δυνατό να μη χρειάζεται να διαβάσω φυλλάδιο οδηγιών, για να το οδηγήσω. Ένα πράγμα που βαριέμαι να κάνω και σχεδόν πάντα δεν το κάνω, είναι να διαβάζω οδηγίες. Θέλω και ο πιο άσχετος να είναι σε θέση να χρησιμοποιεί τα πάντα, χωρίς διάβασμα. Δηλαδή να είναι πολύ απλά, ώστε να μπορείς να τα χειριστείς άμεσα. Το άλλο θέμα είναι πόσο το αυτοκίνητο σου δίνει ανόθευτη την αίσθηση της οδήγησης. Τα παλιότερα αυτοκίνητα το έκαναν αυτό, ενώ τα σύγχρονα όχι και τόσο. Το τιμόνι θα πρέπει με τους κραδασμούς που σου μεταφέρει στα χέρια σου να σου δίνει να καταλάβεις τι πάτησε ο μπροστινός σου τροχός. Ένα σωστό τιμόνι θα σου δώσει την αίσθηση αν ο τροχός σου γλιστράει ή όχι. Αυτό σε βοηθάει στην οδήγηση περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, διότι θα σε προειδοποιήσει έγκαιρα, ώστε να λάβεις τα μέτρα σου. Επίσης αν το αυτοκίνητο έχει την κίνηση πίσω, το τιμόνι θα μένει ανεπηρέαστο, από οποιαδήποτε μεταφορά ισχύος στους εμπρός τροχούς, στη φάση της επιτάχυνσης, που χαλάει την αίσθηση του τιμονιού. Ένα άλλο θέμα είναι η ορατότητα από τη θέση του οδηγού. Τα παλιά αυτοκίνητα με το γωνιώδες σχήμα τους, σου έδιναν τις ακριβείς διαστάσεις του αυτοκινήτου σου. Έτσι μπορούσες να περάσεις ανάμεσα από εμπόδια, που ίσα ίσα χωρούσες και να πλησιάσεις, στο παρκάρισμα, πολύ κοντά τα άλλα σταθμευμένα αυτοκίνητα. Τα σημερινά αυτοκίνητα σου κάνουν τη ζωή δύσκολη, καθώς δεν μπορείς να εκτιμήσεις το μέχρι που φτάνει το μπροστινό, ή το πίσω άκρο τους, εννοείται με ακρίβεια εκατοστού, κάτι που μέσα στην πόλη είναι απαραίτητο. Υπάρχουν πολλές τέτοιες λεπτομέρειες, που τα σύγχρονα αυτοκίνητα δεν σου προσφέρουν και έτσι περιορίζουν τη συμμετοχή του οδηγού, στη χαρά της οδήγησης, σε όσους τουλάχιστον οδηγούν για προσωπική απόλαυση και όχι απλά για να μετακινηθούν, από το ένα σημείο στο άλλο. Τι να τις κάνω τις πολυτέλειες και τα ηλεκτρονικά, αν δεν μου δίνει η οδήγηση του αυτοκινήτου, αυτή καθαυτή την απόλαυση που θέλω.
Όλοι θέλουμε το διάστημα που περνάμε στο αυτοκίνητο να είναι όσο πιο ευχάριστο γίνεται. Αλλά το χαρακτηριστικό, που βελτιώνει την εμπειρία οδήγησης περισσότερο, είναι υποκειμενικό και προσωπικό για τον καθένα. Ο καθένας ιεραρχεί τις ανάγκες και τις επιθυμίες του, τις ζυγίζει, τις αξιολογεί και έτσι θέτει τα κριτήριά του. Εμένα προσωπικά, την αίσθηση πολυτέλειας που αναζητώ σε ένα αυτοκίνητο μου τη δημιουργούν, μεταξύ των τριών παραγόντων που αναφέρονται, μάλλον η ποιότητα και ο εξοπλισμός. Ο τελευταίος, ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να θέτει ως επίκεντρο τον οδηγό και να τον συμπληρώνει, όχι να τον θέτει στο περιθώριο και να τον αντικαθιστά, όπως κάποιοι υπερβολικοί αυτοματισμοί και πολύπλοκα συστήματα, ούτε να εκτοξεύει το κόστος στα ύψη. Αυτά, λοιπόν, βάζω πρώτα, σε σχέση με τους χώρους, και τα μετρώ περισσότερα ως απαραίτητα στο εσωτερικό ενός αυτοκινήτου, ώστε να προσφέρει τα επιθυμητά επίπεδα άνεσης. Από κει και πέρα, όμως, δεν ξέρω από πού θα έκοβα για να το επιτύχω. Δεν ξέρω, αν θα έπαιρνα ένα μικρότερο πιο εξοπλισμένο ή ένα μεγαλύτερο με λιγότερα extra. Αυτό θα εξαρτιόταν από τους διαθέσιμους κινητήρες του καθενός, την έκδοση αξοπλισμού του καθενός και φυσικά το κόστος τους.