Non-Paper

Μπορεί να μην υπάρχει επιβεβλημένο όριο, μια ματιά όμως τα τελευταία 10 χρόνια είναι αρκετή, και όποιος έχει αυτοκίνητο ηλικίας ακόμη και μόλις πέντε ετών, ξέρει ότι η διαφορά στην κατανάλωση είναι τεράστια.
Τα 100 γραμμάρια ήρθαν πριν από τρία χρόνια ως όριο και μέχρι σήμερα είναι το σημείο που ξεχωρίζει τα «πράσινα» αυτοκίνητα από τα άλλα. Τρία χρόνια πριν κάτω από αυτό το όριο ήταν μια χούφτα αυτοκίνητα. Σήμερα στην κατηγορία συγκαταλέγεται ένας μεγάλος αριθμός μοντέλων, από τα προφανή μίνι και μικρά, μέχρι και μικρομεσαία αλλά και μεσαία μοντέλα.

Ο μέσος όρος μάλιστα της μεσαίας κατηγορίας στα δίλιτρα ντίζελ είναι πλέον τα 110 γραμμάρια. Δεν θέλει παρά ένα δύο χρόνια για μεσαία με 180-200 ίππους να θεωρούνται «πράσινα». Και τότε ποιος θα πληρώνει τέλη κυκλοφορίας; Κανείς; Ή οι Lamborghini και οι Ferrari. Δέκα αυτοκίνητα δηλαδή στο σύνολο; Μάλλον όχι. Τα 100 γραμμάρια είναι και αυτά κινούμενος στόχος, που σημαίνει ότι θα αλλάξουν προς τα κάτω. Πότε; 

Όταν βρεθεί ένα όριο, αρκετά χαμηλό ώστε κάτω του να βρίσκονται μόλις καμιά δεκαπενταριά μοντέλα. Όχι ειδικές εκδόσεις, απλά μοντέλα. Αν σήμερα κατεβάσεις τον πήχη στα 90 γραμμάρια για παράδειγμα, το πετυχαίνεις αυτό, ενώ αν ήθελες να πας στα 80 θα βρεθείς με μόλις ένα αυτοκίνητο ενώ πέντε-έξι ακόμη στις πολύ ειδικές τους εκδόσεις βρίσκονται μέχρι τα 85. Aρα τα 90 είναι τα προφανή.

Εσείς λοιπόν τι θα κάνετε γι αυτό; Κοιτάτε ακόμη να είστε κάτω από τα 100; Ή προβλέπετε για το μέλλον και κυνηγάτε το απολύτως χαμηλότερο; Μήπως αξίζει να πάτε όσο πιο χαμηλά γίνεται; Τι λέτε;