Non-Paper

Πριν λίγα χρόνια, συζητούσαμε με τις παρέες μας για το πόσο γρήγοροι οδηγοί είμαστε, λέγοντας πως « 3 ώρες έκανα για Θεσσαλονίκη. 2 φορές φουλάρισα». Πλέον αυτές οι συζητήσεις μοιάζουν να ανήκουν στο παρελθόν και τη θέση τους έχουν πάρει παρόμοιες με θέμα την κατανάλωση. 

Λογικό θα πει κάποιος. Κάποτε η βενζίνη κόστιζε περίπου 1 ευρώ το λίτρο, ενώ τώρα βρίσκεται κοντά στο 1,60. Μεγάλη αύξηση, αν συνυπολογίσουμε και το αυξημένο κόστος διέλευσης από τα διόδια.

Άρα στις προτεραιότητες μπήκε η κατανάλωση και οι «τελικές» ή το 0-100 χλμ./ώρα, βρίσκονται πέρα από κάθε σκέψη. Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ακόμη και τα τέλη κυκλοφορίας, πλέον, υπολογίζονται με βάση τις εκπομπές CO2 οι οποίες συνδέονται άμεσα με την κατανάλωση του εκάστοτε αυτοκινήτου. 

Έτσι οι περισσότεροι οδηγοί προσάρμοσαν τον τρόπο οδήγησής τους στα νέα δεδομένα της εποχής. Λίγοι είναι αυτοί πλέον που πάνε με… όσα στην αριστερή λωρίδα, βυθίζοντας το γκάζι στο πάτωμα αδιαφορώντας για την κατανάλωση. Οι περισσότεροι επιλέγουν ταχύτητες που δεν ξεφεύγουν από τα ανώτατα όρια των αυτοκινητοδρόμων και τους εξασφαλίζουν μειωμένη μέση κατανάλωση καυσίμου.

Προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται και οι κατασκευαστές προκειμένου να πληρούν τα νέα στάνταρ σε ρύπους και κατανάλωση. Οι εταιρείες έχουν κάνει μεγάλες προσπάθειες να κάνουν τα αυτοκίνητά τους πιο οικονομικά, αφού τα εξοπλίζουν με συστήματα που βελτιστοποιούν την κατανάλωση, όπως το Start/Stop. Επίσης υπάρχουν και άλλες εφαρμογές που ενημερώνουν τον οδηγό, δίνοντάς του πληροφορίες όπως στιγμιαία και μέση κατανάλωση και ένδειξη αλλαγής σχέσης, με στόχο τη χαμηλότερη δυνατή κατανάλωση καυσίμου. 

Μήπως τελικά αντιστράφηκαν οι ρόλοι; Μήπως τα νούμερα επιδόσεων του παρελθόντος έδωσαν τη θέση τους στα νούμερα καταναλώσεων και CO2;