Non-Paper

Και έτσι με το οικονομόμετρο μπροστά μας αποφασίζουμε πόσο πολύ, ή μάλλον λίγο γκάζι πατάμε. Και δως του να κοιτάμε αν έπεσε η κατανάλωση κάτω από τα επτά λίτρα, ή αν ανέβηκε πάνω από τα οκτώ, η αν το ταξίδι πήγε οικονομικά ή όχι. Ένα άγχος, αλλά και μία ικανοποίηση όταν τα νούμερα μας αρέσουν, ούτε έλεγχος τριμήνου του παιδιού μας να ήταν.

Κι όταν ρωτάει και κανείς, πόσο καίει, είμαστε έτοιμοι να απαντήσουμε με ανάλυση για τον μέσο όρο, το ταξίδι, την πόλη, την στιγμιαία και ένα άλλο νούμερα που μας δείχνει το όργανο. Είναι όμως αυτά τα νούμερα ακριβή; Ή μήπως «κλέβουν»;

Γιατί να κλέβουν; Μα υπάρχει καλύτερη διαφήμιση από την ικανοποίηση του πελάτη; Αν εσύ βλέπεις χαμηλή κατανάλωση στο όργανο, όχι μόνο χαίρεσαι, αλλά το διαφημίζεις και καυχιέσαι κιόλας. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν κάθε λόγο να θέλουν τα όργανα αυτά να είναι «αισιόδοξα». 

 

Και μπορεί να λένε όλοι για τους Έλληνες ότι κάνουν «δημιουργική λογιστική», για δοκιμάστε όμως να μετρήσετε μόνοι σας την κατανάλωση και μετά να συγκρίνετε με το «όργανο». Μετρήστε με τον παλιό καλό τρόπο. Γεμίζεις, μηδενίζεις το οδόμετρο, ξαναγεμίζεις και βρίσκεις τη διαφορά. Για κάντε μία κανονική μέτρηση, που να δείχνει ακριβώς τι έκαψε, και μετά για δείτε τι είπε το όργανο για την ίδια απόσταση. Πάρτε μια καρέκλα να κάτσετε καλού κακού πριν κάνετε τους υπολογισμούς, γιατί η διαφορά μπορεί να σας έρθει απότομα. 

Εσείς μετρήσατε όμως ποτέ την αληθινή κατανάλωση; Είδατε αν και πόσο «κλέβει» το «οικονομόμετρο»; Και τελικά πόσο καίει στα αλήθεια το αυτοκίνητό σας;