Non-Paper

Ποιος δε θυμάται την εποχή που το αυτόματο κιβώτιο ήταν αιτία μίσους και διχόνοιας; Που οι οδηγοί που τα προτιμούσαν αντιμετωπίζονταν από τους άλλους σχεδόν ρατσιστικά; Λοιπόν αυτά τελείωσαν και μαζί τους τελείωσαν και αυτά τα αυτόματα που πιθανώς να άξιζαν τέτοια αποστροφή. Τώρα όμως; Υπάρχει δικαιολογία με τόση τεχνολογία να ασχολούμαστε ακόμη με το λεβιέ των ταχυτήτων;

Τι έχει αλλάξει; Τα νέα κιβώτια, είτε καθαρά αυτόματα, όπως στα αυτοκίνητα μεγαλύτερου κυβισμού είτε αυτοματοποιημένα μηχανικά ενός ή δύο συμπλεκτών, δεν έχουν καμία σχέση με το παρελθόν. 

Κάποτε το αυτόματο κιβώτιο ήθελε μεγάλη ισχύ γιατί είχε απώλειες και «έτρωγε» ροπή, ρίχνοντας αισθητά τις επιδόσεις. Τώρα ισχύει το αντίθετο, ειδικά στα γρήγορα μοντέλα, που απαλλαγμένα από τα χειροκίνητα σασμάν πετυχαίνουν κάθε φορά τις επιδόσεις τους, όχι μόνο όποτε τα καταφέρνει ο οδηγός. 

Υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, όπου η ρύθμιση γίνεται με στόχο όχι τις επιδόσεις αλλά την κατανάλωση και τους ρύπους. Ποιος δε θέλει να αλλάζει το αυτοκίνητο μόνο του ταχύτητα όποτε ξέρει εκείνο πως θα διατηρήσει την κατανάλωση πιο χαμηλή; 

Και μετά είναι η ευκολία. Όποιος έχει οδηγήσει ακόμη και αρχαίο αυτόματο στην κίνηση της πόλης ξέρει πόσο ευεργετικό είναι για το αριστερό πόδι. Απαλλαγμένο από το συνεχές πάτημα του συμπλέκτη, πρώτη-νεκρά, πρώτη-νεκρά, ξεκουράζεται στην άκρη, κάνοντας το μποτιλιάρισμα μια σαφώς λιγότερο δυσάρεστη εμπειρία. 

Βέβαια η «ρετσινιά» του αυτόματου επιμένει. Πολύς κόσμος έχει μείνει με την εντύπωση του «είναι αργό» ή «κόβει γκάζι» ή «τρώει βενζίνη». Κάτι σαν τον μπαμπούλα της αυτοκίνησης. Λοιπόν ο μπαμπούλας πέθανε και τα πράγματα έχουν έρθει τελείως ανάποδα. 

Τώρα πρέπει να φύγει και η «μαγκιά» που κάποτε οι οδηγοί θεωρούσαν πως δεν έχουν όσοι δε μπορούσαν να ξεκινήσουν στην ανηφόρα αφήνοντας γρήγορα το συμπλέκτη για να πατήσουν έγκαιρα το γκάζι. Επειδή δε ζούμε στην άγρια δύση και επειδή είναι πολύ πιο εύκολο να ασχοληθείς με την κίνηση γύρω σου ή άλλα πιο ενδιαφέροντα πράγματα, χωρίς να σε νοιάζει, αφήνεις το αυτοκίνητο να σταθεί μόνο του στον ανήφορο και απλά πατάς όσο γκάζι θες, χωρίς άγχος και απότομες κινήσεις, για να πας μπροστά. Και κυριολεκτικά και μεταφορικά. 

Αρα λοιπόν τι μένει στα χειροκίνητα σασμάν; Η χαμηλότερη τιμή; Ίσως, αν και αυτό διαπραγματεύεται όταν ανακαλύψει κανείς τον τροχό που λέγεται αυτόματο κιβώτιο. Ο απόλυτος έλεγχος; Αυτό και αν είναι σχετικό, αφού με το αυτόματο κάνεις ακριβώς ότι θες, κάθε φορά με τον ίδιο τρόπο. 

Γιατί λοιπόν δεν αγοράζουμε αυτόματα; Εσείς τι δικαιολογία έχετε; Τι βάζετε μπροστά στην ιεράρχηση των αναγκών και κόβετε το αυτόματο κιβώτιο από τη λίστα; Είναι καλύτερο το χειροκίνητο; Ή απλά έτσι μάθαμε και δύσκολα αλλάζει κανείς; Τι λέτε;