Έχουν ως αποστολή τους την απόσβεση των ταλαντώσεων και την άνετη οδήγηση. Πόσα είδη υπάρχουν; Και ποιο είναι το κατάλληλο για το αυτοκίνητό σου;
Με άλλα λόγια η δουλειά τους είναι να «προστατεύουν» τη διαδρομή των αναρτήσεων όταν το αυτοκίνητο περνάει επάνω από μια ανωμαλία του οδοστρώματος. Για να επιτραπεί η απορρόφηση του τραντάγματος από τις λακκούβες, οι τροχοί συνδέονται με το όχημα μέσω ενός συστήματος μοχλών και ελατηρίων (τις αναρτήσεις) που επιτρέπουν τις απαραίτητες ταλαντώσεις. Ωστόσο, τα προβλήματα ομαλότητας του δρόμου έχουν την τάση να κάνουν τα ελατήρια να παράγουν μια συνεχή κίνηση των ίδιων των τροχών. Μία κίνηση με αρνητικές συνέπειες τόσο για την οδηγική άνεση όσο και το κράτημα στο δρόμο. Ο ρόλος των αμορτισέρ είναι ακριβώς αυτός. Μετριάζουν αυτές τις υπερβολικές διακυμάνσεις, καθιστώντας το όχημα ασφαλέστερο και πιο ευχάριστο στην οδήγηση.
Όταν αυτά τα πολύτιμα εξαρτήματα παύσουν να λειτουργούν αποτελεσματικά, η απουσία του μετριασμού μπορεί να είναι τέτοια ώστε τα ελαστικά να χάνουν την πρόσφυσή τους. Αυτό μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα ασφάλειας, δεδομένου ότι αυξάνεται ο κίνδυνος λόγω του μειωμένου ελέγχου του αυτοκινήτου. Αυτός είναι ο λόγος για τις τυχόν παραδοξότητες που παρατηρούνται κατά την οδήγηση (όπως δόνηση στους τροχούς ή μεγαλύτερη τάση του αυτοκινήτου προς "αδράνεια" στην στροφή) και γι αυτό θα πρέπει να πραγματοποιήσετε άμεσα έναν έλεγχο.
Πως γίνεται η λειτουργία τους
Ο μηχανισμός βασίζεται στην τριβή που προκαλείται από το πέρασμα ενός υγρού μέσα από κάποιες βαθμονομημένες οπές. Η βασική δομή των αμορτισέρ, στην πραγματικότητα, περιλαμβάνει έναν κύλινδρο γεμάτο με λάδι και ένα έμβολο που ολισθαίνει μέσα σε αυτόν: η μία πλευρά είναι συνδεδεμένη με το αυτοκίνητο, η άλλη με τον τροχό. Στο έμβολο υπάρχουν οπές, εξοπλισμένες με βαλβίδα, μέσω της οποίας το υγρό "φιλτράρει" με μεγαλύτερη ή μικρότερη ροή (ανάλογα με τις ρυθμίσεις του κατασκευαστή) φρενάροντας περισσότερο ή λιγότερο την κίνηση του ίδιου του τροχού. Αυτός ο τύπος αμορτισέρ λέγεται "ελαιοδυναμικός". Ο τύπος του λαδιού που υιοθετείται και η βαθμονόμηση των οπών καθορίζουν το επίπεδο της ακαμψίας.
