Η Opel έχει επιλέξει να ρυθμίσει την ανάρτηση του Mokka σφιχτά. Έτσι το αυτοκίνητο δεν προσφέρει καλή ποιότητα κύλισης, ούτε κορυφαία άνεση. Πάνω από εδαφικές ανωμαλίες «κοπανάει» αρκετά, ενώ στον ανοιχτό δρόμο είναι ευθύβολο, αλλά σχετικά τραχύ. Από την άλλη, στις στροφές δεν γέρνει σχεδόν καθόλου, δεν πλέει στις αλλαγές πορείας, η κρεμαγιέρα έχει μικρή διαδρομή, με αποτέλεσμα να δίνει μια αίσθηση ακρίβειας στον οδηγό (αν και στην ευθεία μοιάζει να «χαζεύει»), ενώ τα φρένα έχουν πολύ καλή απόδοση. Τα περιθώρια πρόσφυσης είναι μεγάλα και γενικά το αυτοκίνητο είναι ευέλικτο και ευχάριστο.
Σε αυτό συνεισφέρει το σύστημα τετρακίνησης που ενεργοποιείται αυτόματα, όταν κρίνεται απαραίτητο λόγω πρόσφυσης, μεταβάλλοντας την κατανομή της ροπής γραμμικά, από 100-0 (εμπρός-πίσω) μέχρι 50-50 σε συνθήκες μειωμένης πρόσφυσης. Δυστυχώς, δεν προβλέπεται δυνατότητα κλειδώματος, αλλά το Mokka διαθέτει στάνταρ σύστημα ελέγχου κατάβασης. Η τετρακίνηση και η ικανή απόσταση από το έδαφος του επιτρέπουν και ευχέρεια κίνησης εκτός δρόμου. Εκεί ο οδηγός δεν ενθαρρύνεται να ανακαλύψει τα όρια αναρρίχησης, αλλά να κινηθεί ευχάριστα στο πατημένο χώμα.
automikro.jpg)