Είναι τα γρήγορα μοντέλα φιμωμένα από το εργοστάσιο και θέλουν βελτίωση για να «φτιάξουν»;
Όποιος έχει ακούσει τις εκφράσεις «κλειστό», «φιμωμένο» , «μαμίσιο» ξέρει ότι δεν έχουν καλή έννοια. Ξέρει ότι εννοούν ότι από το εργοστάσιο τα αυτοκίνητα έρχονται με περιορισμούς και «θέλουν» βελτίωση για να «αναπνεύσουν». Ισχύει όμως κάτι τέτοιο;
Σαφώς όταν μιλάμε για νορμάλ αυτοκίνητα οι περιορισμοί είναι πολλοί. Τα εργοστάσια δεν κυνηγάνε μόνο την υψηλότερη απόδοση «με κάθε κόστος», αλλά έχουν ένα σωρό πιο σημαντικά ζητήματα να καλύψουν πριν βγουν στο κυνήγι για τα νούμερα. Ρύπους (κυρίως) και κατανάλωση, αφού με βάση αυτά ταξινομούνται, φορολογούνται (ειδικά στις εταιρικές πωλήσεις στο εξωτερικό) και τελικά επιλέγονται. Αυτά τα νούμερα είναι πιο σημαντικά.
Μετά είναι η αξιοπιστία. Στη σχεδίαση κάθε μηχανικής κατασκευής υπάρχει ένας παράγων «x3», που σημαίνει πως κάθε εξάρτημα είναι 3 φορές ικανότερο από το ελάχιστο που απαιτείται για να λειτουργήσει απλά σωστά. Αυτό το μεγάλο περιθώριο δημιουργεί μια ασφάλεια στους κατασκευαστές ώστε να ξέρουν πως τα μοντέλα που θα πουληθούν μαζικά θα έχουν χαμηλές απαιτήσεις εγγύησης. Αλλιώς θα μπορούσαν να καταστρέψουν μία μάρκα.
Όταν μιλάμε για πιο ειδικά μοντέλα, το πράγμα φυσικά αλλάζει. Το κυνήγι των αριθμών αλλάζει προτεραιότητα. Μία Porsche 911 GT2 RS πουλάει για τις επιδόσεις, όχι για τα φορολογικά της κατορθώματα. Οπότε παρότι μιλάμε για κοινά μηχανικά μέρη με άλλα μοντέλα, η εξέλιξή τους έχει γίνει με άλλο γνώμονα. Το ίδιο γίνεται και στο θέμα των περιθωρίων σχεδίασης. Μία έκδοση που θα πουλήσει μία χούφτα αυτοκίνητα, μπορεί να πιεστεί κι ας έχει μειωμένη αξιοπιστία. Η εγγύηση «αντέχει» τις ζημιές.
Ακόμη και τότε όμως, πολλοί θα πουν πως από το εργοστάσιο και πάλι οι περιορισμοί είναι πολλοί. Πως και πάλι υπάρχουν νούμερα που πρέπει να επιτευχθούν και που δεν αφορούν σε επιδόσεις. Και έτσι η βελτίωση είναι ο μόνος δρόμος για την «απελευθέρωση» του μοτέρ που μπορεί επιτέλους να λειτουργήσει «όπως πρέπει».
Το ερώτημα όμως είναι κατά πόσο ο κατασκευαστής δεν έχει φτάσει στα όρια και κατά πόσο η βελτίωση τα ξεπερνά; Είναι ένα μοτέρ «ελεύθερο» όταν βρίσκεται μία ανάσα πριν σπάσει, από πλευράς αντοχών; Και τελικά οι κατασκευαστές δεν γνωρίζουν τι μπορούν και τι όχι με τα μοτέρ τους, αλλά το γνωρίζουν οι βελτιωτές καλύτερα;
Τι λέτε λοιπόν; Είναι τα αυτοκίνητα «φιμωμένα» από τα εργοστάσια; Και τελικά είναι η βελτίωση η «λύτρωση» ή μήπως η καταστροφή τους; Τι λέτε;
ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑΙ ΑΛΛΆ Η ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΟΛΛΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΛΙΓΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΑΞΙΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΙΔΑΙΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ
...οι ίδιοι οι κατασκευαστές έχουν δικά τους... βελτιωτικά τμήματα ή συνεργαζόμενα... και όταν πας εκεί για βελτίωση συνεχίζουν, κ.τ.λ. την εγγύηση που ήδη σου δίνουν αγοράζοντας το προϊόν τους...
άρα η η βελτίωση την οποία σου πουλάνε είναι καλή, κ.τ.λ. ή είναι λάθος, κ.τ.λ. ή μεγιστοποιούν το κέρδος κάνοντας σου βόλτα με το όχημα σου ή κάτι άλλο...
Πηγαίνοντας σε έναν μη εξουσιοδοτημένο βελτιωτικό οίκο, δεν σου δίνουν εγγύηση... από εκεί και πέρα ισχύουν τα οικονομικά μεγέθη του κάθε οίκου του να κάνει την όποια βελτίωση ή τα οικονομικά μεγέθη του κάθε πελάτη ώστε τηρουμένων των αναλογιών να έχει όσο το δυνατό μεγαλύτερη αξιοπιστία...
ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑΙ ΑΛΛΆ Η ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΟΛΛΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΛΙΓΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΑΞΙΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΙΔΑΙΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ
...οι ίδιοι οι κατασκευαστές έχουν δικά τους... βελτιωτικά τμήματα ή συνεργαζόμενα... και όταν πας εκεί για βελτίωση συνεχίζουν, κ.τ.λ. την εγγύηση που ήδη σου δίνουν αγοράζοντας το προϊόν τους... άρα η η βελτίωση την οποία σου πουλάνε είναι καλή, κ.τ.λ. ή είναι λάθος, κ.τ.λ. ή μεγιστοποιούν το κέρδος κάνοντας σου βόλτα με το όχημα σου ή κάτι άλλο... Πηγαίνοντας σε έναν μη εξουσιοδοτημένο βελτιωτικό οίκο, δεν σου δίνουν εγγύηση... από εκεί και πέρα ισχύουν τα οικονομικά μεγέθη του κάθε οίκου του να κάνει την όποια βελτίωση ή τα οικονομικά μεγέθη του κάθε πελάτη ώστε τηρουμένων των αναλογιών να έχει όσο το δυνατό μεγαλύτερη αξιοπιστία...