GTI μόνο για «χεράδες» ή για όλους;

Πόσο καλό είναι ένα αυτοκίνητο που θέλει οδηγό αγώνων για να το οδηγήσει; Και πόσο αδιάφορο μπορεί να γίνει όταν φτάσει να είναι εύκολο να το οδηγήσεις σα να παίζεις βιντεοπαιχνίδι; Μήπως η μεταμόρφωση των GTI στοιχίζει στην εμπειρία οδήγησης;
 
Όταν το πρώτο Audi S5 λανσαρίστηκε, οι κριτικές ήταν κακές. Οι πωλήσεις όμως ήταν απίστευτες. Γιατί απλά οι ειδικοί το βρήκαν βαρετό, ενώ οι αγοραστές του το βρήκαν πολύ ενδιαφέρον. Ο λόγος; Το S5 γινόταν αμέσως κτήμα σου, ήταν εύκολο, προβλέψιμο και ουδέτερο και σε έκανε πίσω από το τιμόνι του να νιώθεις «χεράς». Αν πάλι ήσουν χεράς, μέσα στα πρώτα μέτρα σου είχε δώσει ότι είχε, και δεν άφηνε τίποτε να ανακαλύψεις αργότερα. Ήταν κακό; Όχι.
 
Και αυτό είναι το επιχείρημα που διέπει πλέον όλα τα γρήγορα αυτοκίνητα. Πρέπει να είναι εύκολα ώστε να μπορείς να τα απολαύσεις χωρίς να είσαι ειδικός, πιλότος, χεράς, πως το λένε. Έτσι οι κατασκευαστές έκαναν μια σειρά αλλαγών. Τα μοτέρ, με το τούρμπο τους, δεν πρέπει πλέον να τα ξεζουμίζεις στο κόκκινο για να αποδώσουν. Δεν χρειάζεται να μάθεις το φάσμα λειτουργίας τους για να έχεις ροπή και δύναμη, έχεις παντού. Δεν χρειάζεται να μάθεις να αλλάζεις ταχύτητα εκεί που πρέπει, να ρίχνεις κούφιες για να σου έρθει το κατέβασμα σχέσης εκεί που το θες, και δεν χρειάζεται να πατήσεις όλα τα πετάλια συγχρόνως για να βγεις από τη στροφή και να έχει το μοτέρ ακόμη δύναμη. Στις στροφές δεν χρειάζεται να έχεις την απόλυτη «γραμμή». Δεν θα σου βγάλει μούτρα αμέσως, θα ειδοποιήσει, δεν θα πετάξει την ουρά αν τρομάξεις και αφήσεις το γκάζι, θα μείνει ουδέτερο. Δεν θα σε σκοτώσει αν κάνεις το παραμικρό λάθος. Είναι κακό αυτό;
 
Όχι, φυσικά όχι. Η ουδετερότητα πουλάει γιατί κάνει τα γρήγορα μοντέλα προσιτά στους πολλούς και ας γίνονται βαρετά για τους λίγους. Είναι όμως βαρετά; Βλέπεις ένα GTI που ήθελε 8000 στροφές για να δώσει δύναμη, είχε και τον σωστό ήχο, την «λύσσα» του μοτέρ. Ήθελε ένα κιβώτιο που να μπορεί να κάνει αλλαγές γρήγορες, σίγουρες, χορταστικές σε αυτές τις στροφές. Ένα τέτοιο αυτοκίνητο είχε χαρακτήρα, είχε άποψη, σε έβαζε να το κυνηγήσεις για να το κερδίσεις, και όταν το κέρδιζες σου έδινε πολλά. Ήξερες πως  η ανάρτηση μπορεί να κάνει ενδιαφέροντα πράγματα, να σε βάλει με το πλάι ή να σε βγάλει με το πλάι, αρκεί να ξέρεις. Αν ήξερες, η εμπειρία ήταν μοναδική.
 
Εσείς λοιπόν που στέκεστε; Πόσο σας αρέσει αυτός ο «εκδημοκρατισμός» των γρήγορων μοντέλων ώστε να μπορεί να τα οδηγήσει ο μέσος οδηγός στο όριο; Σας ικανοποιεί; Ή σας στενοχωρεί γιατί χάσατε τον χαρακτήρα τους; Τι λέτε; Εύκολα GTI για όλους ή δύσκολα για τους λίγους;