Γιατί ένα VW Polo 10 ετών είναι ακριβότερο από ένα Peugeot 207 της ίδιας ηλικίας; Γιατί είναι καλύτερο; Ή γιατί το θέλουν περισσότεροι; Μάλλον το δεύτερο. Η αγορά, ειδικά στα μεταχειρισμένα, ρυθμίζεται από την προσφορά και τη ζήτηση. Όταν όλοι «βουτάνε» στα γερμανικά και τα γιαπωνέζικα, τότε αυτά αυτομάτως θα είναι ακριβότερα. Όχι απαραίτητα γιατί είναι καλύτερα, αλλά γιατί δεν φτάνουν για όλους.
Που σημαίνει πως τα μεταχειρισμένα τα οποία δεν τα θέλουν όλοι, χάνουν τιμή. Είναι αυτό που λέμε «μεταπωλητική αξία», που όσο τσούζει αυτόν που πουλάει όταν πέφτει, τόσο κερδίζουμε εμείς. Και έτσι στην Ελλάδα της γερμανο-ιαπωνικής φιλίας, τα γαλλικά προσφέρονται φθηνότερα. Εκεί που ένα Polo πωλείται στις 6.000 ευρώ, το 207 θα κατέβει μέχρι και 1.500 ευρώ πιο κάτω. Ακόμη και με λιγότερα χιλιόμετρα, καλύτερη κατάσταση, λιγότερους ιδιοκτήτες, φουλ ιστορία σέρβις, το γαλλικό για κάποιο περίεργο λόγο θα είναι φθηνότερο.
Όχι γιατί «χαλάει» ή γιατί «δεν είναι αξιόπιστο»! Αυτά είναι... ιστορίες για αγρίους. Μετά τα 150.000 χιλιόμετρα που έχουν τα αυτοκίνητα δεκαετίας, όλα λίγο-πολύ έχουν φθορές. Είναι φθηνότερο, γιατί δεν το «ψάχνει» κανείς. Γιατί ξεκινάνε οι περισσότεροι να ψάχνουν μεταχειρισμένο και αφήνουν μάρκες όπως η Peugeot και η Citroen απ΄ έξω. Δεν το βλέπει κανείς ότι υπάρχει, οπότε αφού είναι λιγότερα τα μάτια που θα το δουν, δεν έχει και ζήτηση. Όσο καλό και να είναι.
Η μανία της αγοράς για τα «στάνταρ» που πουλάνε, κάνει πολλά μοντέλα απίστευτα ακριβά, ενώ ακόμη χειρότερα, κάνει πολλούς απατεώνες να κερδίζουν, αφού φέρνουν τέτοια αυτοκίνητα απ΄ έξω, με γυρισμένα χιλιόμετρα, σε κακή κατάσταση, και με σίγουρο το μεγάλο κέρδος τα πουλάνε σε ανυποψίαστους καταναλωτές, πλασάροντάς τα ως ευκαιρία. Πόσο πιθανό είναι να φέρει ένας τέτοιος, μοντέλο γαλλικής φίρμας; Όχι και τόσο...
Που σημαίνει πως εκτός από καλύτερη ευκαιρία, είναι και πιο σίγουρο αφού θα είναι ελληνικά, από ιδιώτη. Αρκεί να ψάξεις να τα βρεις. Αρα μήπως μιλάμε για... κελεπούρι και πρέπει να αρχίσεις να ξανασκέφτεσαι για τις επιλογές σου;
Τι λέτε λοιπόν; Πόσο μακριά από γερμανικό ή γιαπωνέζικο κοιτάτε όταν ψάχνετε μεταχειρισμένο; Εσείς κοιτάτε τα γαλλικά; Βλέπετε αν συμφέρουν; Αν είναι καλύτερα για τα χρόνια τους; Και φυσικά, το ψάχνετε ενδελεχώς για το αν είναι ελληνικά και όχι εισαγωγής;
Ο λαός είναι σοφός και αυτό ισχύει και στα αυτοκίνητα! Τα Γερμανικά κυρίως, αλλά και τα Ιαπωνέζικα, είναι μερικές κατηγορίες πάνω από τα γαλλικά και αυτό σε βάθος χρόνου έχει φανεί με τα γνωστά αποτελέσματα, όλοι να τα κυνηγούν, ακόμα και αυτοί που βρίζουν τους γερμανούς... γιατί είναι άλλο πράγμα ότι είναι αχώνευτος λαός και άλλο πράγμα το ότι κάνουν το κάνουν καλά...πως να το κάνουμε, οι γάλλοι είναι σαν και εμάς, αρτσι μπουρτσι και ότι να ναι
το πρωτο μου αυτοκινητο ηταν ενα μεταχειρισμενο clio μοντελο του 1998....δεν αντιμετωπισα κανενα απολυτως προβλημα κατα την τριετια που το ειχα στην κατοχη μου..μετα απο 75000 χλμ το πουλησα σε καποιον στο Αγρινιο...εμαθα οτι μετα απο 4 μηνες καηκε η μηχανη...τελικα ηταν θεμα χρησης η καταχρησης?το αμαξι το καλομεταχειριζομουν..το ιδιο πιθανο να συνεβαινε σε οποιοδηποτε αμαξι που θα ειχα ανεξαρτητως προελευσης....ολα ειναι αποτελεσμα καλης η καης χρησης....
Ούτε κι εγώ είμαι οπαδός των Γαλλικών αυτοκινήτων για διάφορους λόγους. Όμως αυτό που λέμε αξιοπιστία η το βγάζει ζημιές εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και δεν είναι κάτι στάνταρ. Όταν κάποιος λέει ότι μου έβγαλε ζημιά δε φτάιει το ότι είναι γαλλικό, φταίει ότι δεν έκανες συντήρηση, το ότι οδηγάς σαν πίθηκος , γιατί το πρωί ξεκινάς σαν ραλίστας, και γιατί δεν έχεις μια βασική μηχανολογική γνώση αυτού που έχεις στα χέρια σου ώστε να μπορείς να καταλάβεις εν μέρη αν ένας χειρισμός που κανείς καταπονεί το μηχάνημα.
Έχω το peugeot 307 cc. Αν του κάνεις τα σωστά service δεν θα σε πουλήσει ποτέ. Φυσικά δεν είναι Τoyota. Έχει βγάλει μικρές ζημιές στα 16 χρόνια. Με λίγα λόγια και τα Γαλλικά αξίζουν.
Έχω renault megane 225000χλμ και είχα Peugeot 307 το έδωσα με 250000 χλμ έχοντας οργώσει όλη την Ελλάδα .....τα περισσότερα εξαρτήματα είναι valeo και mitsubishi....με service στην ώρα τους...από τα παλιά καλά γιαπωνέζικα λιγότερο αξιόπιστα...από τα καινούργια περισσότερο...είναι θέμα αν βάζεις γνήσιο ανταλλακτικό η Κινέζο... Έχει φάει ταπετσαρία από golf στο κεφάλι όταν οδηγάς????
Με την πάροδο του χρόνου οι μηχανικές ζημιές συχνά είναι λιγότερο επώδυνες σε σχέση με ζημιές στο εσωτερικό ή στο χρώμα.
Ένα σκασμένο χρώμα απαιτεί 1200 ευρώ περίπου για να σουλουπωθεί. Ένα σκασμένο ταμπλό, ακόμη και μεταχειρισμένο να βρεις σε καλή κατάσταση, θέλει με την δύσκολη εργασία, 600+ ευρώ, ενώ μπορεί να τρίζει μετά.
Αν τρίζει το αμάξι μάλλον δε μαζεύεται. Για σκουριές δε μιλάω, θεωρώ ότι αμάξια της τελευταίας 15ετίας από Ελλάδα, εκτός ίσως από τα νησιά, δε σκουριάζουν.
Συνεπώς προτιμώ βλάβες σε μηχανικά ή ηλεκτρικά μέρη που μπορείς να μαζέψεις με ένα συνήθως λογικό κόστος παρά άλλες φθορές που δε μαζεύονται ή που κοστίζουν πολύ. Η κατανάλωση λαδιού συχνά είναι από τσιμουχάκια βαλβίδων που δεν κοστίζει πολύ η αποκατάσταση.
Κι εκεί δεν ξέρω αν οι γερμανοί και οι ιάπωνες έχουν αποδείξει ανωτερότητα από άλλης προέλευσης αυτοκίνητα.
Ο λαός είναι σοφός και αυτό ισχύει και στα αυτοκίνητα! Τα Γερμανικά κυρίως, αλλά και τα Ιαπωνέζικα, είναι μερικές κατηγορίες πάνω από τα γαλλικά και αυτό σε βάθος χρόνου έχει φανεί με τα γνωστά αποτελέσματα, όλοι να τα κυνηγούν, ακόμα και αυτοί που βρίζουν τους γερμανούς... γιατί είναι άλλο πράγμα ότι είναι αχώνευτος λαός και άλλο πράγμα το ότι κάνουν το κάνουν καλά...πως να το κάνουμε, οι γάλλοι είναι σαν και εμάς, αρτσι μπουρτσι και ότι να ναι
Ούτε για πλάκα ξανά γαλλικό.Οποιος καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι. Γερμανικό ή Γιαπωνέζικο για μένα
το πρωτο μου αυτοκινητο ηταν ενα μεταχειρισμενο clio μοντελο του 1998....δεν αντιμετωπισα κανενα απολυτως προβλημα κατα την τριετια που το ειχα στην κατοχη μου..μετα απο 75000 χλμ το πουλησα σε καποιον στο Αγρινιο...εμαθα οτι μετα απο 4 μηνες καηκε η μηχανη...τελικα ηταν θεμα χρησης η καταχρησης?το αμαξι το καλομεταχειριζομουν..το ιδιο πιθανο να συνεβαινε σε οποιοδηποτε αμαξι που θα ειχα ανεξαρτητως προελευσης....ολα ειναι αποτελεσμα καλης η καης χρησης....
Ούτε κι εγώ είμαι οπαδός των Γαλλικών αυτοκινήτων για διάφορους λόγους. Όμως αυτό που λέμε αξιοπιστία η το βγάζει ζημιές εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και δεν είναι κάτι στάνταρ. Όταν κάποιος λέει ότι μου έβγαλε ζημιά δε φτάιει το ότι είναι γαλλικό, φταίει ότι δεν έκανες συντήρηση, το ότι οδηγάς σαν πίθηκος , γιατί το πρωί ξεκινάς σαν ραλίστας, και γιατί δεν έχεις μια βασική μηχανολογική γνώση αυτού που έχεις στα χέρια σου ώστε να μπορείς να καταλάβεις εν μέρη αν ένας χειρισμός που κανείς καταπονεί το μηχάνημα.
Έχω το peugeot 307 cc. Αν του κάνεις τα σωστά service δεν θα σε πουλήσει ποτέ. Φυσικά δεν είναι Τoyota. Έχει βγάλει μικρές ζημιές στα 16 χρόνια. Με λίγα λόγια και τα Γαλλικά αξίζουν.
Έχω renault megane 225000χλμ και είχα Peugeot 307 το έδωσα με 250000 χλμ έχοντας οργώσει όλη την Ελλάδα .....τα περισσότερα εξαρτήματα είναι valeo και mitsubishi....με service στην ώρα τους...από τα παλιά καλά γιαπωνέζικα λιγότερο αξιόπιστα...από τα καινούργια περισσότερο...είναι θέμα αν βάζεις γνήσιο ανταλλακτικό η Κινέζο... Έχει φάει ταπετσαρία από golf στο κεφάλι όταν οδηγάς????
Με την πάροδο του χρόνου οι μηχανικές ζημιές συχνά είναι λιγότερο επώδυνες σε σχέση με ζημιές στο εσωτερικό ή στο χρώμα. Ένα σκασμένο χρώμα απαιτεί 1200 ευρώ περίπου για να σουλουπωθεί. Ένα σκασμένο ταμπλό, ακόμη και μεταχειρισμένο να βρεις σε καλή κατάσταση, θέλει με την δύσκολη εργασία, 600+ ευρώ, ενώ μπορεί να τρίζει μετά. Αν τρίζει το αμάξι μάλλον δε μαζεύεται. Για σκουριές δε μιλάω, θεωρώ ότι αμάξια της τελευταίας 15ετίας από Ελλάδα, εκτός ίσως από τα νησιά, δε σκουριάζουν. Συνεπώς προτιμώ βλάβες σε μηχανικά ή ηλεκτρικά μέρη που μπορείς να μαζέψεις με ένα συνήθως λογικό κόστος παρά άλλες φθορές που δε μαζεύονται ή που κοστίζουν πολύ. Η κατανάλωση λαδιού συχνά είναι από τσιμουχάκια βαλβίδων που δεν κοστίζει πολύ η αποκατάσταση. Κι εκεί δεν ξέρω αν οι γερμανοί και οι ιάπωνες έχουν αποδείξει ανωτερότητα από άλλης προέλευσης αυτοκίνητα.