6 σημαντικά συμπεράσματα
37.162 Επισκέψεις στο άρθρο (28/4/2019)
Συμπέρασμα 1
To σύστημα ελέγχου της ευστάθειας των αυτοκινήτων (ESP, VSC ή όπως κι αν το ονομάζει κάθε εταιρεία), αποτελεί το βασικότερο στοιχείο ενεργητικής ασφάλειας τα τελευταία 20 χρόνια. Στη δική μας περίπτωση, το Focus πρώτης γενιάς που δεν διέθετε αυτό το σύστημα και παρά το υποδειγματικό του «στήσιμο» δεν κατάφερε ούτε σε αίσθηση ούτε φυσικά σε αποτελεσματικότητα να ξεπεράσει οποιοδήποτε σημερινό μοντέλο με αυτό το σύστημα. ¶λλο ένα στοιχείο που φυσικά αξίζει να αναφέρουμε και που φάνηκε και από τη δοκιμή, είναι και η εξέλιξη του ίδιου του συστήματος από γενιά σε γενιά. Το ESP του Focus 2, δεν έχει καμία σχέση με το αντίστοιχο του Focus 4 στην πράξη, αφού τώρα (σ.σ. στην 9η γενιά του συστήματος), συνεργάζεται με περισσότερα συστήματα και αισθητήρες.
Συμπέρασμα 2
Το +1 χλμ./ώρα… δε γίνεται
Για άλλη μια φορά αποδείχθηκε πως μια αύξηση της τάξης του 1 χλμ./ώρα μπορεί να μεταλλάξει δραματικά την συμπεριφορά του αυτοκινήτου στο τεστ αποφυγής κινδύνου. Αυτό το έχουμε δει να συμβαίνει σε όλα τα αυτοκίνητα και σε όλες τις κατηγορίες που έχουμε μετρήσει. Απόρροια του ESP ωστόσο, τώρα είχαμε την ευκαιρία να δούμε πόσο δραματική μπορεί να γίνει η διαδικασία με ένα μόλις χιλιόμετρο παραπάνω. Κι ενώ στο Focus 2 για παράδειγμα «βρήκαμε» την οριακή του επίδοση στα 69 χλμ./ώρα (σ.σ. μια προσπάθεια που χρειάζεται την συμβολή του οδηγού), αντίθετα στο Focus 1 η διαφορά ενός χιλιομέτρου πάνω από την καλύτερη επίδοσή του, απλά δεν μπορούσε να γίνει. Ο διάδρομος μικραίνει τραγικά και οι μεταφορές βάρους εκθέτουν το αμάξωμα, τις αναρτήσεις, τα λάστιχα και το τιμόνι καθιστώντας το έως και επικίνδυνο.
Συμπέρασμα 3
7 χλμ./ώρα η διαφορά του Focus 1 με του Focus 4
Το Focus πρώτης γενιάς δεν είχε ESP, δεν είχε καν TCS και όμως έστριβε απίστευτα καλά για τα δεδομένα της εποχής του και είναι ακόμα και σήμερα ιδιαίτερα ευχάριστο στην οδήγησή του. Στο τεστ αποφυγής κινδύνου όμως δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τα 67 χλμ./ώρα, όταν το πολύ πιο σύγχρονο Focus 4 τα κατάφερε με 74 χλμ./ώρα. Η διαφορά είναι κυριολεκτικά η ημέρα με τη νύχτα και επαληθεύει με τον καλύτερο τρόπο την εξέλιξη στον τομέα της ασφάλειας των σύγχρονων μοντέλων, και στην περίπτωσή μας, χωρίς να θυσιάζουν τα οδηγικά τους χαρακτηριστικά.
Συμπέρασμα 4
Το αυξημένο βάρος δεν είναι πάντα εχθρός
Παρά την αύξηση σε βάρος και διαστάσεις από γενιά σε γενιά του Focus βλέπουμε πως ο κανόνας για χειρότερες επιδόσεις στο τεστ αποφυγής κινδύνου δεν επαληθεύονται. Αυτό συμβαίνει διότι μαζί με τις μεγαλύτερες διαστάσεις έχουμε αύξηση του μεταξονίου και των μετατροχίων τους αντισταθμίζοντας τον παράγοντα βάρος, ενώ στα Focus 3 και Focus 4 έχουμε παράλληλη μείωση του ύψους τους και έτσι, χαμηλότερο συνολικά κέντρο βάρους. Και για να σας προλάβουμε, ο ημιάκαμπτος άξονας στην τελευταία γενιά του Focus είναι υποδειγματικά ρυθμισμένος και συνδυάζεται και με πρωτοποριακής γεωμετρίας περιφερειακά ανάλογα την έκδοσή του, κάμπτοντας τις παραδοσιακές «αδυναμίες» μιας τέτοιας διάταξης.
Συμπέρασμα 5
Οι εταιρείες τα φτιάχνουν υποστροφικά
Ο λόγος είναι για να είναι πιο ασφαλή. Στην πράξη αυτό επιβεβαιώθηκε περίτρανα με τα Focus 1 και 2 να παρουσιάζουν υπερστροφική συμπεριφορά κυρίως στη δεύτερη αλλαγή κατεύθυνσης. Η διαφορά τους ήταν ότι στο Focus 2 το ESP δεν την άφηνε να εκδηλωθεί, ενώ στο Focus 1 χανόταν ο έλεγχος. Αντίθετα στα Focus 3 και Focus 4, η υποστροφική συμπεριφορά τους όριζε μεγαλύτερη ταχύτητα εισόδου, καλύτερο έλεγχο στον διάδρομο και μικρότερες διαφορές από χιλιόμετρο σε χιλιόμετρο.
Συμπέρασμα 6
Τα φρένα βελτιώθηκαν πολύ!
Μπορεί οι διαφορές που μετρήσαμε να μην φαίνονται στην πρώτη ανάγνωση μεγάλες, όμως λάβετε υπόψη ότι το βάρος από γενιά σε γενιά αλλάζει προς τα πάνω. Συγκεκριμένα το βαρύτερο Focus 4ης γενιάς έγραψε τα καλύτερα φρένα, σχεδόν 4 λιγότερα μέτρα από το Focus 1 και μάλιστα με ταχύτητα ακινητοποίησης τα 80 χλμ./ώρα.
info:
Το ESP (σύστημα ελέγχου της ευστάθειας) παρουσιάστηκε το 1995 στην Mercedes S-Class εκείνης της γενιάς και με αφορμή την αποτυχημένη προσπάθεια της A-Class στο τεστ αποφυγής κινδύνου το 1997, ξεκίνησε να «εισχωρεί» και στα πιο ταπεινά αυτοκίνητα. Από το 2014 αποτελεί στοιχείο του βασικού εξοπλισμού όλων των αυτοκινήτων και η συμβολή του στη μείωση των ατυχημάτων είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή με 6.000 ζωές και 190.000 λιγότερα ατυχήματα από το 1995 έως και σήμερα (στοιχεία Bosch).
Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Το ESP του Focus 2 δεν έχει καμιά σχέση με το σημερινό!To σύστημα ελέγχου της ευστάθειας των αυτοκινήτων (ESP, VSC ή όπως κι αν το ονομάζει κάθε εταιρεία), αποτελεί το βασικότερο στοιχείο ενεργητικής ασφάλειας τα τελευταία 20 χρόνια. Στη δική μας περίπτωση, το Focus πρώτης γενιάς που δεν διέθετε αυτό το σύστημα και παρά το υποδειγματικό του «στήσιμο» δεν κατάφερε ούτε σε αίσθηση ούτε φυσικά σε αποτελεσματικότητα να ξεπεράσει οποιοδήποτε σημερινό μοντέλο με αυτό το σύστημα. ¶λλο ένα στοιχείο που φυσικά αξίζει να αναφέρουμε και που φάνηκε και από τη δοκιμή, είναι και η εξέλιξη του ίδιου του συστήματος από γενιά σε γενιά. Το ESP του Focus 2, δεν έχει καμία σχέση με το αντίστοιχο του Focus 4 στην πράξη, αφού τώρα (σ.σ. στην 9η γενιά του συστήματος), συνεργάζεται με περισσότερα συστήματα και αισθητήρες.
Συμπέρασμα 2
Το +1 χλμ./ώρα… δε γίνεται
Για άλλη μια φορά αποδείχθηκε πως μια αύξηση της τάξης του 1 χλμ./ώρα μπορεί να μεταλλάξει δραματικά την συμπεριφορά του αυτοκινήτου στο τεστ αποφυγής κινδύνου. Αυτό το έχουμε δει να συμβαίνει σε όλα τα αυτοκίνητα και σε όλες τις κατηγορίες που έχουμε μετρήσει. Απόρροια του ESP ωστόσο, τώρα είχαμε την ευκαιρία να δούμε πόσο δραματική μπορεί να γίνει η διαδικασία με ένα μόλις χιλιόμετρο παραπάνω. Κι ενώ στο Focus 2 για παράδειγμα «βρήκαμε» την οριακή του επίδοση στα 69 χλμ./ώρα (σ.σ. μια προσπάθεια που χρειάζεται την συμβολή του οδηγού), αντίθετα στο Focus 1 η διαφορά ενός χιλιομέτρου πάνω από την καλύτερη επίδοσή του, απλά δεν μπορούσε να γίνει. Ο διάδρομος μικραίνει τραγικά και οι μεταφορές βάρους εκθέτουν το αμάξωμα, τις αναρτήσεις, τα λάστιχα και το τιμόνι καθιστώντας το έως και επικίνδυνο.
Συμπέρασμα 3
7 χλμ./ώρα η διαφορά του Focus 1 με του Focus 4
Το Focus πρώτης γενιάς δεν είχε ESP, δεν είχε καν TCS και όμως έστριβε απίστευτα καλά για τα δεδομένα της εποχής του και είναι ακόμα και σήμερα ιδιαίτερα ευχάριστο στην οδήγησή του. Στο τεστ αποφυγής κινδύνου όμως δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τα 67 χλμ./ώρα, όταν το πολύ πιο σύγχρονο Focus 4 τα κατάφερε με 74 χλμ./ώρα. Η διαφορά είναι κυριολεκτικά η ημέρα με τη νύχτα και επαληθεύει με τον καλύτερο τρόπο την εξέλιξη στον τομέα της ασφάλειας των σύγχρονων μοντέλων, και στην περίπτωσή μας, χωρίς να θυσιάζουν τα οδηγικά τους χαρακτηριστικά.
Συμπέρασμα 4
Το αυξημένο βάρος δεν είναι πάντα εχθρός
Παρά την αύξηση σε βάρος και διαστάσεις από γενιά σε γενιά του Focus βλέπουμε πως ο κανόνας για χειρότερες επιδόσεις στο τεστ αποφυγής κινδύνου δεν επαληθεύονται. Αυτό συμβαίνει διότι μαζί με τις μεγαλύτερες διαστάσεις έχουμε αύξηση του μεταξονίου και των μετατροχίων τους αντισταθμίζοντας τον παράγοντα βάρος, ενώ στα Focus 3 και Focus 4 έχουμε παράλληλη μείωση του ύψους τους και έτσι, χαμηλότερο συνολικά κέντρο βάρους. Και για να σας προλάβουμε, ο ημιάκαμπτος άξονας στην τελευταία γενιά του Focus είναι υποδειγματικά ρυθμισμένος και συνδυάζεται και με πρωτοποριακής γεωμετρίας περιφερειακά ανάλογα την έκδοσή του, κάμπτοντας τις παραδοσιακές «αδυναμίες» μιας τέτοιας διάταξης.
Συμπέρασμα 5
Οι εταιρείες τα φτιάχνουν υποστροφικά
Ο λόγος είναι για να είναι πιο ασφαλή. Στην πράξη αυτό επιβεβαιώθηκε περίτρανα με τα Focus 1 και 2 να παρουσιάζουν υπερστροφική συμπεριφορά κυρίως στη δεύτερη αλλαγή κατεύθυνσης. Η διαφορά τους ήταν ότι στο Focus 2 το ESP δεν την άφηνε να εκδηλωθεί, ενώ στο Focus 1 χανόταν ο έλεγχος. Αντίθετα στα Focus 3 και Focus 4, η υποστροφική συμπεριφορά τους όριζε μεγαλύτερη ταχύτητα εισόδου, καλύτερο έλεγχο στον διάδρομο και μικρότερες διαφορές από χιλιόμετρο σε χιλιόμετρο.
Συμπέρασμα 6
Τα φρένα βελτιώθηκαν πολύ!
Μπορεί οι διαφορές που μετρήσαμε να μην φαίνονται στην πρώτη ανάγνωση μεγάλες, όμως λάβετε υπόψη ότι το βάρος από γενιά σε γενιά αλλάζει προς τα πάνω. Συγκεκριμένα το βαρύτερο Focus 4ης γενιάς έγραψε τα καλύτερα φρένα, σχεδόν 4 λιγότερα μέτρα από το Focus 1 και μάλιστα με ταχύτητα ακινητοποίησης τα 80 χλμ./ώρα.
info:
Το ESP (σύστημα ελέγχου της ευστάθειας) παρουσιάστηκε το 1995 στην Mercedes S-Class εκείνης της γενιάς και με αφορμή την αποτυχημένη προσπάθεια της A-Class στο τεστ αποφυγής κινδύνου το 1997, ξεκίνησε να «εισχωρεί» και στα πιο ταπεινά αυτοκίνητα. Από το 2014 αποτελεί στοιχείο του βασικού εξοπλισμού όλων των αυτοκινήτων και η συμβολή του στη μείωση των ατυχημάτων είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή με 6.000 ζωές και 190.000 λιγότερα ατυχήματα από το 1995 έως και σήμερα (στοιχεία Bosch).
automikro.jpg)