Επειδή οι παλιές αγάπες δεν πεθαίνουν και οι μεγαλύτεροι έρωτες είναι αυτοί που κρατάνε χρόνια, αν είχες να διαλέξεις τότε, τι θα ήθελες να έχεις σήμερα; Με ποια καψούρα θα ήθελες να είχες... ξεμείνει; Alfa Romeo 156 ή BMW 318is;
Μπορεί όλοι να θέλουν ένα καινούργιο αυτοκίνητο, κάποιοι όμως είναι τόσο τυχεροί, που είναι ευτυχισμένοι με το παλιό τους. Γιατί αγόρασαν πριν 25 χρόνια ακριβώς αυτό που ήθελαν, μία Alfa 156 ή μία BMW 318is. Και κάπως έτσι έχουν φτάσει να έχουμε τον πιο γέρικο στόλο αυτοκινήτων στην Ευρώπη με μέσο όρο ηλικίας 17 χρόνια! Εσύ, όμως, με ποιο από τα δύο προαναφερθέντα αυτοκίνητα θα ήσουν ευτυχής σήμερα;
Μιλάμε για τις δύο πιο hot μπερλίνες της εποχής τους από δύο τελείως διαφορετικές σχολές, αλλά με φανατικούς οπαδούς και από τις δύο πλευρές. Και τότε μπορεί να είχες χίλιους δυο λόγους να θες το ένα αυτοκίνητο ή το άλλο, όμως σήμερα, 25 χρόνια μετά, ό,τι και να έλεγες τότε τα κριτήρια είναι διαφορετικά.
Για παράδειγμα, τότε θα έβλεπες πως στα 1,8 λίτρα τόσο η 156 όσο και η 318is είχαν 140 άλογα (144 η Alfa), όμως ίσως η BMW με την πίσω κίνηση να σου έκανε περισσότερη εντύπωση κι ας μην είχε μπλοκέ διαφορικό. Ίσως η γερμανική «κυρίλα» τότε να είχε μεγαλύτερη πέραση από τη φινέτσα της 156.
Μπορεί να κοιτούσες επίσης τα χρηματοδοτικά, τα διαστήματα service. Μπορεί να άκουγες τις κακές γλώσσες πως τα ιταλικά χαλάνε και τα γερμανικά όχι. Μπορεί ακόμη να είχες το σηματάκι της BMW ένα σκαλί πιο πάνω από αυτό της Alfa. Μπορεί πολλά. Όμως σήμερα τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία.
Φυσικά η διαφορά 4 ίππων είναι αστεία. Οι επιμέρους διαφορές, κίνηση εμπρός ή πίσω, και άλλα τεχνικά έχουν επίσης ελάχιστη αξία. Και όσο για την αξιοπιστία, το ότι υπάρχουν ακόμη τα δύο αμάξια, έχει λήξει το ζήτημα. Αυτό που μετράει σήμερα είναι το τι μεσολάβησε από το 1997 μέχρι σήμερα στην αυτοκίνηση. Η πορεία της BMW και της Alfa ως μάρκες. Ώς σχεδιαστικές σχολές. Και τελικά πως γέρασε το ένα μοντέλο και πως το άλλο. Και τι ιστορία έχτισε το ένα και τι το άλλο.
Και σε όλα αυτά η Alfa Romeo σήμερα κερδίζει. Μια 318is σήμερα θα ήταν ακόμη μια παλιά BMW. Η 156 όμως παραμένει πάντα μια 156. Μια μοναδική στιγμή στην ιστορία της σχεδίασης, της κομψότητας, ακόμη και της (προσθιοκίνητης) οδικής συμπεριφοράς. Αλλιώς είναι να λες έχω μια 156 και αλλιώς μια BMW 318. Πόσες 318 πέρασαν από τότε. Και πόσες διευκρινήσεις θα πρέπει να δώσεις για το ποια ακριβώς είναι η δική σου. Και πόσο παλιά είναι. Γιατί αφού το μοντέλο τρέχει ακόμη, μια παλιά 3άρα είναι απλά μια παλιά 3άρα. Ενώ η 156, είναι σταθμός.
Ή όχι; Μήπως τα χρόνια (και οι θεωρητικές συζητήσεις) κάνουν τα πράγματα πιο ρομαντικά; Στην πράξη, δηλαδή, ποια από τις δύο «γριές» θα προτιμούσες να σου είχε ξεμείνει σήμερα; Τι λες;
