Θα αγόραζες αμάξι μέσω ίντερνετ;

Οι αγορές online έχουν κλείσει μαγαζιά. Κυριολεκτικά, αφού όλο και περισσότεροι κάνουν τα ψώνια τους από το ίντερνετ, αφού είναι πιο γρήγορα, πιο οικονομικά και όλη μέρα, κάθε μέρα ανοιχτά. Μπορείς όμως να αγοράσεις αυτοκίνητο από το ίντερνετ;
 
Σίγουρα αν υπάρχει μια τόσο έντονη τάση που πλέον γίνεται αισθητή στην αγορά με τα καταστήματα με τούβλα και τσιμέντο (κατά το σάρκα και οστά) να κλείνουν και τα online μαγαζιά να ανοίγουν, σίγουρα αυτή η τάση θα έρθει και στο αυτοκίνητο. Ή όχι;
 
Σε μεγάλη έρευνα για το λιανεμπόριο και τις αγοραστικές συνήθειες στο χώρο του αυτοκινήτου που έγινε στις πέντε μεγαλύτερες αγορές τις Ευρώπης (Γερμανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Ισπανία) η αγορά αυτοκίνητου μέσω ίντερνετ φαίνεται πως έχει αποκτήσει το κοινό της. Δεν είναι όμως τόσο απλό.
 
Από τη μία η λέξη «αγορά» αυτοκινήτου δεν σημαίνει κατΆανάγκη την αγορά αλλά την απόκτηση με διάφορους τρόπους, κυρίως λίζινγκ. Έτσι σε Αγγλία, Γερμανία και Γαλλία, οι χρήστες λίζινγκ ψωνίζουν από το ίντερνετ σε σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό από όσους προχωρούν σε κανονική αγορά. Για την ακρίβεια, τρεις στους δέκα χρήστες λίζινγκ έναντι ενός στους δέκα αγοραστές, ψωνίζουν από το ίντερνετ χωρίς να έχουν δει το αυτοκίνητο.
 
Θα έλεγε κανείς πως ακόμη κι έτσι τα ποσοστά είναι χαμηλά. Όμως το πράγμα μπλέκει. Βλέπεις η αγορά μέσω ίντερνετ είναι συχνότερη όταν ο αγοραστής προηγουμένως έχει δει το αυτοκίνητο από κοντά. Έτσι, δύο στους δέκα αγοράζουν μέσω ίντερνετ αφού πρώτα το έχουν δει από κοντά, ενώ κάποιοι έχουν κάνει και test drive.
 
Βάζοντάς τα όλα μαζί, τέσσερις στους δέκα αγοραστές στη Γερμανία και την Αγγλία, τρεις στους δέκα στη Γαλλία και την Ιταλία, και δύο στους δέκα στην Ισπανία, αποκτούν αυτοκίνητο μέσω ίντερνετ.
 
Αν όμως είναι να πας στην έκθεση να δεις το αυτοκίνητο από κοντά, γιατί να μην το πάρεις από κει και να το πάρεις από το ίντερνετ; Οι βασικοί λόγοι είναι τρεις.
 
Πρώτον γιατί πολλοί αγοραστές είδαν το αυτοκίνητο από κοντά, όχι σε κάποια έκθεση, αλλά ως έκθεμα σε κάποιο εμπορικό ή σε κάποια μπουτίκ (μικρός χώρος με ένα-δύο μοντέλα, κυρίως σε εμπορικά κέντρα).
 
Δεύτερον γιατί πολλοί αγοραστές πριν αγοράσουν έκαναν έρευνα αγοράς για χρηματοδότηση από το ίντερνετ και αγόρασαν το αυτοκίνητο από κάποια τρίτη εταιρεία που προσφέρει χρηματοδότηση αντί για τον έμπορο.
 
Και τρίτον, γιατί έτσι αγόρασαν αυτοκίνητο με την ησυχία τους, όποτε ήθελαν, χωρίς πίεση από τον πωλητή. Αυτοί οι τρεις λόγοι προτίμησης του ίντερνετ αντί της έκθεσης επαναλαμβάνονται σε όλες τις χώρες της έρευνας.
 
Θα δούλευε όμως κάτι τέτοιο στην Ελλάδα; Εσείς θα αγοράζατε αυτοκίνητο online χωρίς να το δείτε; Θα κοιτούσατε για χρηματοδότηση εκτός του εμπόρου; Και τελικά βρίσκετε πιθανό να αλλάξετε συνήθεια στο πως αποκτάτε αυτοκίνητο; Τι λέτε;