Εσείς κατά πόσο πιστεύετε ότι τα λάδια σήμερα μπορεί να αντέξουν και για 30.000 χλμ. χωρίς αλλαγή; Πόσο ρισκάρετε τη ζωή του κινητήρα σας με βάση την εμπιστοσύνη σας σε αυτό τον ισχυρισμό;
Τι κάνει ένα λάδι στον κινητήρα; Τον ψύχει και τον λιπαίνει. Και οι δύο αυτές λειτουργίες είναι εξίσου σημαντικές και ας ξεχνάμε την πρώτη πιο συχνά από ότι πρέπει. Για να μπορεί να κάνει το λάδι τη δουλειά του πρέπει να μπορεί να μπει ανάμεσα σε μέταλλα που έρχονται σε επαφή μεταξύ τους, πρέπει να είναι τόσο λεπτό όσο είναι η απόσταση των μετάλλων, αλλά όχι πιο χοντρό ώστε να τα σπρώχνει μακριά το ένα από το άλλο και να αυξάνει τις ανοχές, δημιουργώντας κενά.
Που σημαίνει πως το λάδι πρέπει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του να διατηρεί τα ίδια μηχανικά χαρακτηριστικά όπως την πρώτη μέρα, δηλαδή το ίδιο ιξώδες, το πόσο ρευστό είναι. Όμως το λάδι μέσα στον κινητήρα δεν περνάει καλά. Ζεσταίνεται και κρυώνει σε κάθε κύκλο λειτουργίας της μηχανής ενώ στην πορεία μαζεύει και όλα τα ρινίσματα και την καπνιά του κινητήρα, ουσίες που του αλλάζουν τη σύσταση και τα χαρακτηριστικά του.
Πόσο μπορεί να βασιστεί κανείς στο φίλτρο; Πόσο καιρό μπορεί το φίλτρο να αφαιρεί αυτά τα στοιχεία και να επαναφέρει το λάδι στην αρχική του κατάσταση;
Μέχρι πριν από 20 χρόνια τα λάδια των κινητήρων, ακόμη κι έτσι, άντεχαν σχετικά εύκολα. Με την προσθήκη του τούρμπο, τις υψηλές θερμοκρασίες του και τις ελάχιστες ανοχές, οι απαιτήσεις στα λάδια έγιναν ακόμη μεγαλύτερες.
Ακόμη πιο πολύπλοκη έγινε η δουλειά του λαδιού λόγω των νέων υλικών του μοτέρ. Εκεί που κάποτε υπήρχε μόνο χυτοσίδηρος, τώρα έχουμε αλουμινένια πιστόνια και κεφαλές, ελατήρια από χρώμιο και υδροχιτώνια, μπρούτζινες βάσεις βαλβίδων και βαλβίδες από νικέλιο. Ακόμη πιο εξωτικά υλικά όπως μαγνήσιο και άλλα κράματα υπάρχουν επίσης σε πολλά μοτέρ.
Πράγμα που σημαίνει πως εκτός από τα άλλα χαρακτηριστικά του λαδιού, πρέπει να είναι και ουδέτερο, σε όλη του τη ζωή, και να μην αντιδρά, το ίδιο ή ότι περιέχει μέσα του, με αυτά τα μέταλλα ώστε να μην διαβρώνονται.
Οι κατασκευαστές λαδιών ισχυρίζονται πως η εξέλιξη στα λιπαντικά της τελευταίας δεκαετίας είναι ραγδαία και πως σήμερα τα λάδια διατηρούν τα χαρακτηριστικά τους, αναλόγως του κινητήρα, μέχρι και 30.000 χλμ.
Εσείς το πιστεύετε; Και τελικά τι κάνετε; Τα αλλάζετε στην ώρα τους; Νωρίτερα; Ή όποτε νομίζετε εσείς;
Λάδια με 30 και 40 χιλιάδες χιλιόμετρα απλά δεν υπάρχουν.Τα αλλάζουμε ανά ταχτα χρονικά διαστήματα (κάθε χρόνο) ή κάθε 7500 χιλ ή 10 αν είναι full synthetic και γράψτε στα παλιά σας τα παπούτσια τα manual των εταιρειών, αν θέλετε να κρατήσετε για χρόνια το αυτοκίνητο. Στις εταιρείες συμφέρει να αλλάζετε αμάξια αντί για ..Λάδια
Τόσο η βελτίωση των λαδιών (κυρίως η βελτίωση των πρόσθετων), όσο και η βελτίωση των ίδιων των κινητήρων με την τήρηση πιο ¨σφιχτών¨κατασκευαστικών ανοχών και χρήση σε κάποιες περιπτώσεις αντιτριβικών επικαλύψεων, έχει επιτρέψει την αύξηση την αύξηση της περιοδικότητας αντικατάστασης του λαδιού. Βασική αιτία καταστροφής του λαδιού είναι το πέρασμα των καυσαερίων κάτω από τα έμβολα κάτι που παλαιότερα συνέβαινε ακόμα και σε νέους κινητήρες, αλλά δεν συμβαίνει πλέον. Πάντως, καθώς απόλυτη στεγανότητα δεν υπάρχει και το λάδι του κινητήρα ζεσταίνεται πολύ και έρχεται σε επαφή με τον αέρα, "γερνάει" (σε αντίθεση πχ με τις βαλβολίνες του κιβωτίου ταχυτήτων) γι' αυτό, όπως εξάλλου και με τα λάστιχα των τροχών, επιβάλλεται αντικατάστασή του και με χρονικό όριο, κάτι που σήμερα τείνει να γίνει ο κανόνας.
Λάδια με 30 και 40 χιλιάδες χιλιόμετρα απλά δεν υπάρχουν.Τα αλλάζουμε ανά ταχτα χρονικά διαστήματα (κάθε χρόνο) ή κάθε 7500 χιλ ή 10 αν είναι full synthetic και γράψτε στα παλιά σας τα παπούτσια τα manual των εταιρειών, αν θέλετε να κρατήσετε για χρόνια το αυτοκίνητο. Στις εταιρείες συμφέρει να αλλάζετε αμάξια αντί για ..Λάδια
Τόσο η βελτίωση των λαδιών (κυρίως η βελτίωση των πρόσθετων), όσο και η βελτίωση των ίδιων των κινητήρων με την τήρηση πιο ¨σφιχτών¨κατασκευαστικών ανοχών και χρήση σε κάποιες περιπτώσεις αντιτριβικών επικαλύψεων, έχει επιτρέψει την αύξηση την αύξηση της περιοδικότητας αντικατάστασης του λαδιού. Βασική αιτία καταστροφής του λαδιού είναι το πέρασμα των καυσαερίων κάτω από τα έμβολα κάτι που παλαιότερα συνέβαινε ακόμα και σε νέους κινητήρες, αλλά δεν συμβαίνει πλέον. Πάντως, καθώς απόλυτη στεγανότητα δεν υπάρχει και το λάδι του κινητήρα ζεσταίνεται πολύ και έρχεται σε επαφή με τον αέρα, "γερνάει" (σε αντίθεση πχ με τις βαλβολίνες του κιβωτίου ταχυτήτων) γι' αυτό, όπως εξάλλου και με τα λάστιχα των τροχών, επιβάλλεται αντικατάστασή του και με χρονικό όριο, κάτι που σήμερα τείνει να γίνει ο κανόνας.