Πως θα ένιωθες αν κάποιος άδειαζε όλα τα σκουπίδια του σπιτιού του στο δικό σου; Αν σου γέμιζε το σαλόνι με το περιεχόμενο των καλαθιών της τουαλέτας του και το υπνοδωμάτιο με τα σκουπίδια της κουζίνας του; Μήπως η ρύπανση που δεν βλέπουμε είναι το ίδιο εξοργιστική;
Τα αυτοκίνητα στην Ελλάδα είναι παλιά. Πολύ παλιά. Και είναι παλιά γιατί είναι δύσκολο να αγοραστούν καινούργια, αφού οι τρόποι απόκτησης είναι περιορισμένοι και η αγοραστική δύναμη κατακρεουργημένη.
Και δεν είναι μόνο η αγορά δύσκολη, αλλά φαίνεται πως είναι και η συντήρηση. Τα αυτοκίνητα από το 1991 και μετά όμως έχουν μια σειρά από τεχνολογίες που θέλουν συντήρηση, αλλιώς μετατρέπονται σε περιβαλλοντολογικές βόμβες. Όταν ένας καταλύτης θέλει αλλαγή, και θέλει αλλαγή συνήθως μετά τις 100.000 χλμ., η λύση που βρίσκουν μερικοί είναι να τον αφαιρούν τελείως.
Αφαιρώντας τον καταλύτη του ένα αυτοκίνητο ρυπαίνει όσο περίπου 1.000. Χίλια, ολογράφως! Αφαιρώντας έναν καταλύτη, το αυτοκίνητο του γείτονα ξεφορτώνεται όλους τους δηλητηριώδεις ρύπους στην πόρτα σου, στο σπίτι σου, σε εσένα, τα παιδιά σου και την οικογένειά σου. Τα καταλυτικά αυτοκίνητα χωρίς τον καταλύτη τους δεν είναι απλά παράνομα. Το ζήτημα της αφαίρεσης του καταλύτη είναι πλέον πέρα από κάθε ηθική και ήδη σε αρκετές χώρες η αφαίρεσή του αποτελεί ποινικό αδίκημα που αντιμετωπίζεται με παραδειγματική τιμωρία.
Και μαζί με τον καταλύτη τώρα έρχονται και τα φίλτρα DPF. Πρόκειται για τα φίλτρα που έχουν τα ντίζελ μοντέλα, και όπως και ο καταλύτης, κοστίζουν αρκετά για να αλλαχθούν. Με αποτέλεσμα να αφαιρούνται και αυτά, μετατρέποντας ένα κατά τα άλλα καθαρό ντίζελ σε καυστήρα πολυκατοικίας, που σε κάθε πάτημα του πεντάλ αφήνει μαύρα ντουμάνια πίσω του. Οι επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία είναι τραγικές, και όμως η νομοθεσία, όπως και για τον καταλύτη είναι μάλλον επιεικής.
Μπορεί η αντικατάσταση αυτών των εξαρτημάτων να είναι ακριβή, και πολύς κόσμος να μην μπορεί να ανταπεξέλθει. Είναι όμως αυτός λόγος να ρυπαίνει κανείς όσο 1.000 αυτοκίνητα; Είναι λόγος αυτός να θέτει την υγεία των γύρω του σε τέτοιο κίνδυνο; Είναι λόγος αυτός επειδή κάποιος δεν έχει τα χρήματα, να πετάει τα σκουπίδια του στο δικό σου σπίτι;
Εσείς τι λέτε; Πως βλέπετε μια τέτοια πράξη; Την ανέχεστε; Ή μήπως θεωρείτε ότι πρέπει να τιμωρείται παραδειγματικά ώστε να μην συμβαίνει; Τι λέτε;
Όταν όλα τα παλιά, μη καταλυτικά αυτοκίνητα, καίνε αμόλυβδη, αφού καταργήθηκε η παλιά σούπερ βενζίνη, δεν ρυπαίνουν; Μην ξεχνάμε ότι η αμόλυβδη προκειμένου να αυξήσει το βαθμό οκτανίου, αφού δεν περιέχει τετρααιθυλιούχο μόλυβδο, περιέχει μεγάλο ποσοστό αρωματικών υδρογονανθράκων, όπως το βενζόλιο, οι οποίοι είναι καρκινογόνοι. Όταν λοιπόν το κράτος κατάργησε την παλιά σούπερ και άφησε όλα τα παλιά αυτοκίνητα να καίνε αμόλυβδη, το ίδιο το κράτος είναι υπεύθυνο, για τη μόλυνση και όχι οι πολίτες. Ας φτιάξουν λοιπόν βενζίνες χωρίς αρωματικούς υδρογονάνθρακες, όπως παλιά, αλλά με τον κατάλληλο βαθμό οκτανίου και να αφήσουν ήσυχους τους καταναλωτές. Τώρα όσο αφορά τα καταλυτικά, οπωσδήποτε είμαι κατά της αφαίρεσης των καταλυτών, αλλά να μην κάνουμε πως δεν βλέπουμε τη μεγάλη ρύπανση, που προκαλεί αυτή καθαυτή η αμόλυβδη.
Φαντάζομαι δεν τιμωρούνται αν κρίνω από το ντουμάνι που βγάζουν το 50-60% του στόλου των ταξί
Όταν όλα τα παλιά, μη καταλυτικά αυτοκίνητα, καίνε αμόλυβδη, αφού καταργήθηκε η παλιά σούπερ βενζίνη, δεν ρυπαίνουν; Μην ξεχνάμε ότι η αμόλυβδη προκειμένου να αυξήσει το βαθμό οκτανίου, αφού δεν περιέχει τετρααιθυλιούχο μόλυβδο, περιέχει μεγάλο ποσοστό αρωματικών υδρογονανθράκων, όπως το βενζόλιο, οι οποίοι είναι καρκινογόνοι. Όταν λοιπόν το κράτος κατάργησε την παλιά σούπερ και άφησε όλα τα παλιά αυτοκίνητα να καίνε αμόλυβδη, το ίδιο το κράτος είναι υπεύθυνο, για τη μόλυνση και όχι οι πολίτες. Ας φτιάξουν λοιπόν βενζίνες χωρίς αρωματικούς υδρογονάνθρακες, όπως παλιά, αλλά με τον κατάλληλο βαθμό οκτανίου και να αφήσουν ήσυχους τους καταναλωτές. Τώρα όσο αφορά τα καταλυτικά, οπωσδήποτε είμαι κατά της αφαίρεσης των καταλυτών, αλλά να μην κάνουμε πως δεν βλέπουμε τη μεγάλη ρύπανση, που προκαλεί αυτή καθαυτή η αμόλυβδη.
Ὅταν μετρᾷς τὰ χρήματα καὶ σοῦ φτάνουν μετὰ βίας γιὰ καύσιμα καὶ σέρβις καί τρέμεις μὴ σοῦ βγῇ καμμία βλάβη, τό τελευταῖο ποὺ θὰ σὲ μέλλει εἶναι τὸ περιβάλλον. Εἶναι ζήτημα προτεραιοτήτων. Πρῶτα ἐπιβίωσι καὶ ὕστερα ποιότητα ζωῆς κοιτάει ὁ κάθε ἄνθρωπος._