2 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ »
Δοκιμή: Νέα BMW Z4
25.380 Επισκέψεις στο άρθρο (9/5/2019)
Ξεχασμένες μου αγάπες! Η νέα γενιά της BMW Z4 έρχεται να μας θυμίσει την αληθινή απόλαυση της open-top οδήγησης, μια εμπειρία η οποία σπανίζει πλέον σε έναν κόσμο γεμάτο από SUV και «τζιπ».
Γράφουμε συχνά για το πόσο τα SUV και τα Crossover και όλα τους τα πολυάριθμα παρακλάδια, ένα σωρό υποκατηγορίες με θολά όρια και ακόμα πιο «θολές» δυνατότητες, έχουν κατακλύσει την αγορά. Πρόκειται για υποτιθέμενους «δεκαθλητές» οι οποίοι υπόσχονται ότι χωράνε τα πάντα, πηγαίνουν –σχεδόν- παντού, στρίβουν σαν συμβατικά επιβατικά και «καίνε» ελάχιστα. Και μπορεί να το πετυχαίνουν κιόλας.
Αυτό που συχνά λείπει όμως από αυτές τις συνταγές, και γενικά σπανίζει και από την αγορά, είναι ο ξεκάθαρος χαρακτήρας. Ένα αυτοκίνητο δηλαδή, να εστιάζει σε έναν μόνο τομέα και να μην προσπαθεί να καλύψει όλες τις ανάγκες σα να είναι σούπερ-μάρκετ.
Υπό τέτοιες συνθήκες μπήκε στο γκαράζ μας η νέα γενιά της BMW Z4. Ελάχιστα χρόνια πριν θα ήταν μια τεράστια στιγμή για το τεύχος εκείνης της εβδομάδας. Δεν είναι πια όμως. Κι όχι επειδή φταίει το αυτοκίνητο - ένα σχήμα πράγματι εντυπωσιακό, πιστό στον αρχικό κανόνα των ρόουντστερ: μικρό πίσω άκρο, καμπίνα τραβηγμένη προς τα πίσω, με μεγάλο, επίμηκες καπό εμπρός και φυσικά μαλακή αναδιπλούμενη οροφή. Η BMW επιστρέφει στο ύφασμα μετά το μάλλον σπασμωδικό (ήταν η εποχή τέτοια τότε βλέπετε) πέρασμα από την σκληρή, μεταλλική λύση. Για τρίτη φορά η Z4 αλλάζει πλήρως αναλογίες και ύφος έναντι του προκατόχου της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κι εδώ βρίσκει στο 100% την πολυπόθητη ισορροπία.
Το πίσω μέρος είναι χάρμα: πλατύ, με φώτα που θυμίζουν την 8άρα και κάτι μυώδεις ώμους να γουρλώνεις τα μάτια μόλις τους δεις. Το εμπρός καπό βγάζει μια σχετική αμηχανία: τα φώτα έχουν γυρίσει σε έναν πιο κάθετο σχεδιασμό με προβολείς τον έναν πάνω στον άλλο, υπάρχουν κάποιες καμπύλες ενώ και η μάσκα μοιάζει να επισκιάζει τα υπόλοιπα στοιχεία. Το νέο στιλ πάντως, πραγματικά νέο σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη γενιά και σε ό,τι αφορά τις αναλογίες, δεν πρόκειται να περάσει με τίποτα απαρατήρητο, ειδικά μέσα σε συνθήκες πόλης όπου σπάει -επί τη εμφανίσει- όλη τη νηφαλιότητα, τον ορθολογισμό και την «οικονομία» που πρεσβεύουν τα υπόλοιπα οχήματα.
Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Αυτό που συχνά λείπει όμως από αυτές τις συνταγές, και γενικά σπανίζει και από την αγορά, είναι ο ξεκάθαρος χαρακτήρας. Ένα αυτοκίνητο δηλαδή, να εστιάζει σε έναν μόνο τομέα και να μην προσπαθεί να καλύψει όλες τις ανάγκες σα να είναι σούπερ-μάρκετ.
Υπό τέτοιες συνθήκες μπήκε στο γκαράζ μας η νέα γενιά της BMW Z4. Ελάχιστα χρόνια πριν θα ήταν μια τεράστια στιγμή για το τεύχος εκείνης της εβδομάδας. Δεν είναι πια όμως. Κι όχι επειδή φταίει το αυτοκίνητο - ένα σχήμα πράγματι εντυπωσιακό, πιστό στον αρχικό κανόνα των ρόουντστερ: μικρό πίσω άκρο, καμπίνα τραβηγμένη προς τα πίσω, με μεγάλο, επίμηκες καπό εμπρός και φυσικά μαλακή αναδιπλούμενη οροφή. Η BMW επιστρέφει στο ύφασμα μετά το μάλλον σπασμωδικό (ήταν η εποχή τέτοια τότε βλέπετε) πέρασμα από την σκληρή, μεταλλική λύση. Για τρίτη φορά η Z4 αλλάζει πλήρως αναλογίες και ύφος έναντι του προκατόχου της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κι εδώ βρίσκει στο 100% την πολυπόθητη ισορροπία.
Το πίσω μέρος είναι χάρμα: πλατύ, με φώτα που θυμίζουν την 8άρα και κάτι μυώδεις ώμους να γουρλώνεις τα μάτια μόλις τους δεις. Το εμπρός καπό βγάζει μια σχετική αμηχανία: τα φώτα έχουν γυρίσει σε έναν πιο κάθετο σχεδιασμό με προβολείς τον έναν πάνω στον άλλο, υπάρχουν κάποιες καμπύλες ενώ και η μάσκα μοιάζει να επισκιάζει τα υπόλοιπα στοιχεία. Το νέο στιλ πάντως, πραγματικά νέο σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη γενιά και σε ό,τι αφορά τις αναλογίες, δεν πρόκειται να περάσει με τίποτα απαρατήρητο, ειδικά μέσα σε συνθήκες πόλης όπου σπάει -επί τη εμφανίσει- όλη τη νηφαλιότητα, τον ορθολογισμό και την «οικονομία» που πρεσβεύουν τα υπόλοιπα οχήματα.
