Non-Paper

Πάντα ψάχνουμε κάτι θετικό σε ότι συμβαίνει. Η αγορά αυτοκινήτου έχει συρρικνωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια ενώ ταυτόχρονα άλλαξαν ριζικά και οι προτιμήσεις των αγοραστών. Από τη μία τα μεγαλύτερα αυτοκίνητα έφυγαν από τη «μόδα», από την άλλη τα μικρότερα, λόγω ανάγης πολλαπλών χρήσεων, απέκτησαν μεγαλύτερη ποικιλία. 

Έτσι σήμερα βλέπεις καινούργια μοντέλα στις μικρότερες κατηγορίες να καλούνται να καλύψουν μια σειρά αναγκών που παλιότερα μοιράζονταν ανάμεσα σε δύο αυτοκίνητα, το καθένα για τη δική του χρήση. Φυσικά εκ πρώτης το δεύτερο δεν ακούγεται άσχημα. Είναι μάλλον πολυτέλεια με τα σημερινά δεδομένα, αλλά πριν λίγο καιρό ήταν πολύ σύνηθες για μεγάλο ποσοστό της αγοράς.

Σήμερα όμως η στροφή σε ένα αυτοκίνητο, παρότι σπρώχνει λίγο προς το γενικότερο κλίμα λιτότητας, έφερε μία αλλαγή και στη συνείδηση της αγοράς. Μπορεί η λέξη λιτότητα να έχει ένα μάλλον αρνητικό ήχο, όμως στο αυτοκίνητο ταιριάζει καλύτερα να μιλάμε για το απέριττο, παρά για το λιτό.

Tα αυτοκίνητα που αγοράζονταν κυρίως για το lifestyle παρά για τη χρήση έχουν χάσει σε πωλήσεις, ενώ αντίθετα μοντέλα που προσφέρουν λειτουργικότητα, χώρους και οικονομία έχουν κερδίσει. Και οι κατασκευαστές έχουν αντιληφθεί αυτή τη στροφή με κάθε νέα παρουσίαση να προσφέρει και κάτι καινούργιο προς αυτή την κατεύθυνση. 

Τα αυτοκίνητα που αγοράζονται σήμερα στην Ελλάδα είναι πιο έξυπνα, πιο εύκολα, πιο ευρύχωρα, πιο οικονομικά και προσφέρουν περισσότερα για τα λεφτά τους. Μπορεί να μην είναι φανταχτερά και να κόβουν λίγο από την αίσθηση πολυτέλειας που όλοι λίγο πολύ κυνηγάμε, όμως προσφέρουν την καλύτερη δυνατή υπηρεσία για τα λεφτά που ζητάνε.

Και αυτή η κατάσταση δεν μπορεί παρά να αποτελεί επιτυχία για τον Έλληνα αγοραστή. Ένα νέο κεκτημένο, διαφορετικά από αυτά που μέχρι τώρα συνηθίσαμε να ταυτίζουμε με τη λέξη. Γιατί η ύφεση θα περάσει, η λογική όμως του να πετυχαίνουμε μία σύγκλιση ανάμεσα στις ανάγκες μας και την αγορά μας, θα μείνει. Συμφωνείτε; 

Δεν βρίσκετε τα κριτήρια αγοράς αυτοκινήτου σήμερα πιο λογικά, πιο συνετά ή τελοσπάντων λιγότερο σπάταλα; Δεν είναι καλύτερη μια αγορά που ρυθμίζεται από τις ανάγκες παρά από τον καταναλωτισμό και το θεαθήναι; Τι λέτε λοιπόν, βλέπετε κάτι θετικό σε αυτή την εξέλιξη;