Γαλλικό για μεταχειρισμένο: Φθηνότερο, αλλά το προτιμάς;
ΓερμανοΙάπωνας
Ο λαός είναι σοφός και αυτό ισχύει και στα αυτοκίνητα! Τα Γερμανικά κυρίως, αλλά και τα Ιαπωνέζικα, είναι μερικές κατηγορίες πάνω από τα γαλλικά και αυτό σε βάθος χρόνου έχει φανεί με τα γνωστά αποτελέσματα, όλοι να τα κυνηγούν, ακόμα και αυτοί που βρίζουν τους γερμανούς... γιατί είναι άλλο πράγμα ότι είναι αχώνευτος λαός και άλλο πράγμα το ότι κάνουν το κάνουν καλά...πως να το κάνουμε, οι γάλλοι είναι σαν και εμάς, αρτσι μπουρτσι και ότι να ναι
το πρωτο μου αυτοκινητο ηταν ενα μεταχειρισμενο clio μοντελο του 1998....δεν αντιμετωπισα κανενα απολυτως προβλημα κατα την τριετια που το ειχα στην κατοχη μου..μετα απο 75000 χλμ το πουλησα σε καποιον στο Αγρινιο...εμαθα οτι μετα απο 4 μηνες καηκε η μηχανη...τελικα ηταν θεμα χρησης η καταχρησης?το αμαξι το καλομεταχειριζομουν..το ιδιο πιθανο να συνεβαινε σε οποιοδηποτε αμαξι που θα ειχα ανεξαρτητως προελευσης....ολα ειναι αποτελεσμα καλης η καης χρησης....
Ούτε κι εγώ είμαι οπαδός των Γαλλικών αυτοκινήτων για διάφορους λόγους. Όμως αυτό που λέμε αξιοπιστία η το βγάζει ζημιές εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και δεν είναι κάτι στάνταρ. Όταν κάποιος λέει ότι μου έβγαλε ζημιά δε φτάιει το ότι είναι γαλλικό, φταίει ότι δεν έκανες συντήρηση, το ότι οδηγάς σαν πίθηκος , γιατί το πρωί ξεκινάς σαν ραλίστας, και γιατί δεν έχεις μια βασική μηχανολογική γνώση αυτού που έχεις στα χέρια σου ώστε να μπορείς να καταλάβεις εν μέρη αν ένας χειρισμός που κανείς καταπονεί το μηχάνημα.
Έχω το peugeot 307 cc. Αν του κάνεις τα σωστά service δεν θα σε πουλήσει ποτέ. Φυσικά δεν είναι Τoyota. Έχει βγάλει μικρές ζημιές στα 16 χρόνια. Με λίγα λόγια και τα Γαλλικά αξίζουν.
Έχω renault megane 225000χλμ και είχα Peugeot 307 το έδωσα με 250000 χλμ έχοντας οργώσει όλη την Ελλάδα .....τα περισσότερα εξαρτήματα είναι valeo και mitsubishi....με service στην ώρα τους...από τα παλιά καλά γιαπωνέζικα λιγότερο αξιόπιστα...από τα καινούργια περισσότερο...είναι θέμα αν βάζεις γνήσιο ανταλλακτικό η Κινέζο... Έχει φάει ταπετσαρία από golf στο κεφάλι όταν οδηγάς????
Με την πάροδο του χρόνου οι μηχανικές ζημιές συχνά είναι λιγότερο επώδυνες σε σχέση με ζημιές στο εσωτερικό ή στο χρώμα.
Ένα σκασμένο χρώμα απαιτεί 1200 ευρώ περίπου για να σουλουπωθεί. Ένα σκασμένο ταμπλό, ακόμη και μεταχειρισμένο να βρεις σε καλή κατάσταση, θέλει με την δύσκολη εργασία, 600+ ευρώ, ενώ μπορεί να τρίζει μετά.
Αν τρίζει το αμάξι μάλλον δε μαζεύεται. Για σκουριές δε μιλάω, θεωρώ ότι αμάξια της τελευταίας 15ετίας από Ελλάδα, εκτός ίσως από τα νησιά, δε σκουριάζουν.
Συνεπώς προτιμώ βλάβες σε μηχανικά ή ηλεκτρικά μέρη που μπορείς να μαζέψεις με ένα συνήθως λογικό κόστος παρά άλλες φθορές που δε μαζεύονται ή που κοστίζουν πολύ. Η κατανάλωση λαδιού συχνά είναι από τσιμουχάκια βαλβίδων που δεν κοστίζει πολύ η αποκατάσταση.
Κι εκεί δεν ξέρω αν οι γερμανοί και οι ιάπωνες έχουν αποδείξει ανωτερότητα από άλλης προέλευσης αυτοκίνητα.
Ο λαός είναι σοφός και αυτό ισχύει και στα αυτοκίνητα! Τα Γερμανικά κυρίως, αλλά και τα Ιαπωνέζικα, είναι μερικές κατηγορίες πάνω από τα γαλλικά και αυτό σε βάθος χρόνου έχει φανεί με τα γνωστά αποτελέσματα, όλοι να τα κυνηγούν, ακόμα και αυτοί που βρίζουν τους γερμανούς... γιατί είναι άλλο πράγμα ότι είναι αχώνευτος λαός και άλλο πράγμα το ότι κάνουν το κάνουν καλά...πως να το κάνουμε, οι γάλλοι είναι σαν και εμάς, αρτσι μπουρτσι και ότι να ναι
Ούτε για πλάκα ξανά γαλλικό.Οποιος καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι. Γερμανικό ή Γιαπωνέζικο για μένα
το πρωτο μου αυτοκινητο ηταν ενα μεταχειρισμενο clio μοντελο του 1998....δεν αντιμετωπισα κανενα απολυτως προβλημα κατα την τριετια που το ειχα στην κατοχη μου..μετα απο 75000 χλμ το πουλησα σε καποιον στο Αγρινιο...εμαθα οτι μετα απο 4 μηνες καηκε η μηχανη...τελικα ηταν θεμα χρησης η καταχρησης?το αμαξι το καλομεταχειριζομουν..το ιδιο πιθανο να συνεβαινε σε οποιοδηποτε αμαξι που θα ειχα ανεξαρτητως προελευσης....ολα ειναι αποτελεσμα καλης η καης χρησης....
Ούτε κι εγώ είμαι οπαδός των Γαλλικών αυτοκινήτων για διάφορους λόγους. Όμως αυτό που λέμε αξιοπιστία η το βγάζει ζημιές εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και δεν είναι κάτι στάνταρ. Όταν κάποιος λέει ότι μου έβγαλε ζημιά δε φτάιει το ότι είναι γαλλικό, φταίει ότι δεν έκανες συντήρηση, το ότι οδηγάς σαν πίθηκος , γιατί το πρωί ξεκινάς σαν ραλίστας, και γιατί δεν έχεις μια βασική μηχανολογική γνώση αυτού που έχεις στα χέρια σου ώστε να μπορείς να καταλάβεις εν μέρη αν ένας χειρισμός που κανείς καταπονεί το μηχάνημα.
Έχω το peugeot 307 cc. Αν του κάνεις τα σωστά service δεν θα σε πουλήσει ποτέ. Φυσικά δεν είναι Τoyota. Έχει βγάλει μικρές ζημιές στα 16 χρόνια. Με λίγα λόγια και τα Γαλλικά αξίζουν.
Έχω renault megane 225000χλμ και είχα Peugeot 307 το έδωσα με 250000 χλμ έχοντας οργώσει όλη την Ελλάδα .....τα περισσότερα εξαρτήματα είναι valeo και mitsubishi....με service στην ώρα τους...από τα παλιά καλά γιαπωνέζικα λιγότερο αξιόπιστα...από τα καινούργια περισσότερο...είναι θέμα αν βάζεις γνήσιο ανταλλακτικό η Κινέζο... Έχει φάει ταπετσαρία από golf στο κεφάλι όταν οδηγάς????
Με την πάροδο του χρόνου οι μηχανικές ζημιές συχνά είναι λιγότερο επώδυνες σε σχέση με ζημιές στο εσωτερικό ή στο χρώμα. Ένα σκασμένο χρώμα απαιτεί 1200 ευρώ περίπου για να σουλουπωθεί. Ένα σκασμένο ταμπλό, ακόμη και μεταχειρισμένο να βρεις σε καλή κατάσταση, θέλει με την δύσκολη εργασία, 600+ ευρώ, ενώ μπορεί να τρίζει μετά. Αν τρίζει το αμάξι μάλλον δε μαζεύεται. Για σκουριές δε μιλάω, θεωρώ ότι αμάξια της τελευταίας 15ετίας από Ελλάδα, εκτός ίσως από τα νησιά, δε σκουριάζουν. Συνεπώς προτιμώ βλάβες σε μηχανικά ή ηλεκτρικά μέρη που μπορείς να μαζέψεις με ένα συνήθως λογικό κόστος παρά άλλες φθορές που δε μαζεύονται ή που κοστίζουν πολύ. Η κατανάλωση λαδιού συχνά είναι από τσιμουχάκια βαλβίδων που δεν κοστίζει πολύ η αποκατάσταση. Κι εκεί δεν ξέρω αν οι γερμανοί και οι ιάπωνες έχουν αποδείξει ανωτερότητα από άλλης προέλευσης αυτοκίνητα.