Μια πόλη με ποτάμια και απέραντο πράσινο

Πολιτισμικές και γεωφυσικές διαδρομές στην πιο βυζαντινή γωνιά της Ελλάδας… Από το Διδυμότειχο στο ξεχασμένο κάστρο του Πυθίου και τις γραφικές συνοικίες των πετρόκτιστων μενεξέδων.

Στο σημείο όπου ο Ερυθροπόταμος (αρχαίος Εριγών) συναντά τον Έβρο, σε ένα περίεργο ξεπέταγμα της γης, απλώνει τις γειτονιές του το Διδυμότειχο, μια από τις πιο ατμοσφαιρικές πόλεις της Ελλάδας. Ο επισκέπτης ανάμεσα στα βυζαντινά απομεινάρια και τα υπολείμματα των τειχών θα ανακαλύψει υπέροχες εκκλησίες, παλιά μουσουλμανικά τεμένη, παραδοσιακά αρχοντικά μακεδονίτικου ρυθμού, ιδιόρρυθμα κτίρια και αποθήκες προβιομηχανικής εποχής.

Πλάι στη μεγαλόπρεπη μητρόπολη του Αγ. Αθανασίου, που κτίστηκε στη νότια πλευρά του κάστρου, σε ένα εντυπωσιακό και σκοτεινό υπόσκαφο, λέγεται ότι φυλακίστηκε ο  Κάρολος ο 12ος Βασιλιάς της Σουηδίας. Ανάμεσα στις πολλές εκκλησίες ξεχωρίζει αυτή της Αγ. Αικατερίνης, κτίσμα των Παλαιολόγων.

Στο κέντρο της πόλης δεσπόζει το μεγαλόπρεπο μουσουλμανικό τέμενος. Το εντυπωσιακό σε μέγεθος κτίσμα άρχισε να οικοδομείται το 1326 επί Μουράτ Α και ολοκληρώθηκε το 1420 επί Μωάμεθ Α. Θεωρείται το μεγαλύτερο και παλαιότερο μουσουλμανικό τέμενος στην Ευρώπη. Βέβαια τα υπολείμματα των τειχών που βρίσκονται διάσπαρτα παντού θυμίζουν την επί αιώνων βυζαντινή παρουσία στην περιοχή.

Οι διαδρομές

Στα νότια της πόλης κυλά τα ήρεμα νερά του ανάμεσα στις κατάφυτες όχθες του ο Ερυθροπόταμος. Το όμορφο αυτό ποτάμι γεννιέται στα βουνά της Ανατολικής Ροδόπης και είναι ένας από τους πολλούς παραπόταμους του Έβρου. Σημαντικότερος όμως από αυτούς είναι ο Αρδας. Το σημείο –γνωστό και σαν Τρίγωνο- όπου ενώνουν τα νερά τους τα δύο μεγάλα ποτάμια είναι ένα θαυμαστό σταυροδρόμι των δρόμων της Ανατολής με αυτούς της Δύσης, των βουνών με τους κάμπους.

Ο Αρδας ή Αρτίσκος κατά την αρχαιότητα, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, εντυπωσιάζει με την άφθονη παροχή νερού, τα κατάφυτα νησάκια και την πυκνή βλάστηση γύρω από τις όχθες του. Από τα πιο όμορφα χωριά της περιοχής είναι οι Μεταξάδες, ένας όμορφος οικισμός με αξιόλογη αρχιτεκτονική που βρίσκεται δυτικά του Διδυμότειχου και αξίζει την προσοχή σας.

Τα σπίτια είναι κτισμένα από ντόπιο πωρόλιθο που δένει αρμονικά με τα ευδιάκριτα ξύλινα σανιδώματα και δοκάρια. Το χωριό, όπως εξάλλου μαρτυρεί και το όνομά του, ήταν σημαντικό σηροτροφικό κέντρο μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Ακόμη, εύκολα από το Διδυμότειχο θα επισκεφθείτε το Πύθιο όπου βρίσκεται το κάστρο των Κατακουζηνών, που κτίστηκε το 14ο αιώνα.

Πρέπει να ξέρετε

Εδώ ο χρόνος προσμετρά με το δικό του τρόπο την ιστορία. Η πόλη κτίστηκε από τους Βυζαντινούς πάνω στα ερείπια της αρχαίας Πλωτινούπολης και πήρε το όνομά της από το διπλό τείχος που την περιέβαλε. Η περιοχή κατοικείται από τα Πελασγικά χρόνια ως και σήμερα. Όμως η ιστορία του σημερινού Διδυμότειχου είναι δεμένη σφιχτά με αυτήν της Κωνσταντινούπολης και της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Το 1230 οι Βούλγαροι καταλαμβάνουν την ευημερούσα πόλη, ενώ αργότερα απελευθερώνεται από τους αυτοκράτορες της Νίκαιας.

Τα χρόνια κυλούν, ώσπου οι πάνοπλες ορδές των Οθωμανών κατακλύζουν τις πεδιάδες της Μ. Ασίας και περνούν στη Θράκη. Οι Τούρκοι κυριεύουν το Διδυμότειχο και το χρησιμοποιούν σαν ορμητήριο και κέντρο ανεφοδιασμού κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Κωνσταντινούπολης.

Κείμενο: Θοδωρής Αθανασιάδης/www.viewsogreece.gr