Diesel: Το μάθαμε & το αγαπήσαμε λίγο πριν πεθάνει

Σχολιάστε

Από τη στιγμή που το diesel απελευθερώθηκε στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη, ο κόσμος του αυτοκινήτου στην Ελλάδα ερωτεύθηκε. Και ξαφνικά κάτι άλλαξε. Έπαψε να μας αρέσει το diesel, ή μήπως παίζει κάτι άλλο;

Αν σου άρεσε: Kοινοποίησε το »
Σχολίασε το, στη σελίδα μας στο Facebook »

 
Ο έρωτας με το diesel προϋπήρχε της άρσης της απαγόρευσης. Όσοι είχαν την τύχη να ζουν σε περιοχές που το ντίζελ ποτέ δεν απαγορεύτηκε, ή όσοι οδηγούσαν diesel ως επαγγελματίες, και όσοι είχαν ακόμη μια σύντομη εμπειρία με diesel αυτοκίνητα, ήξεραν πως οι οδηγοί σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κάτι χάνουν.
 
Και έτσι με το που ο απαγορευμένος καρπός της αυτοκίνησης απελευθερώθηκε, ήταν μόνο φυσικό το diesel να ακούγεται ως ότι καλύτερο έχει συμβεί στην ελληνική αγορά μετά την απόσυρση του 1991. Μέσα όμως σε λιγότερο από μία δεκαετία, το diesel έγινε από έρωτας, νταλκάς. Ένας νταλκάς της αυτοκινητοβιομηχανίας που ξαφνικά έπρεπε να εξαφανιστεί από προσώπου γης. Γιατί;

Βλέπεις το diesel δεν σταμάτησε να είναι αυτό που είναι. Παραμένει ιδιαίτερα οικονομικό στη χρήση, αφού προσφέρει χαμηλή κατανάλωση ενώ και το ίδιο το καύσιμο είναι (ακόμη) φθηνότερο από τη βενζίνη. Στην οδήγηση το diesel ξελάσπωσε όλα αυτά τα μοντέλα με τα αναιμικά μοτέρ, κυρίως τα SUV που σέρνονταν με ατμοσφαιρικές βενζίνες, και άλλαξε τελείως τις απαιτήσεις μας σε ροπή και στον τρόπο που οδηγούμε.
 
Τίποτε από αυτά δεν έχει αλλάξει. Το diesel είναι το ίδιο καλό με αυτό που αγαπήσαμε, και ερωτευτήκαμε όταν ήρθε η απελευθέρωση. Το πρόβλημα δεν είναι εκεί. Το πρόβλημα είναι ότι η ελληνική αγορά, όπως με πολλά άλλα, χάρηκε το diesel στο τέλος του. Και αυτό δυσκολευόμαστε να το δούμε.
 
Βλέπεις την ίδια εποχή που το diesel έγινε η απόλυτη αγορά, οι βενζίνες άρχισαν να γίνονται όλες τούρμπο, όλες δυνατές, ροπάτες και οικονομικές. Το τέλος του diesel δεν ήρθε με το σκάνδαλο dieselgate. Ήρθε γιατί αυτή τη στιγμή υπάρχουν κινητήρες βενζίνης που είναι σαφώς προτιμότεροι, αφού προσφέρουν ροπή, δύναμη, χαμηλό κόστος χρήσης αλλά και αγοράς. Και χωρίς να ρυπαίνουν.
 
Το diesel ήταν λίγο σαν τα φάρμακα που συνεχίζουμε να τα χρησιμοποιούμε στην ιατρική παρότι βλάπτουν περισσότερο απ΄ ότι θεραπεύουν, γιατί δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο. Σαν την κορτιζόνη ένα πράγμα. Όταν όμως η εναλλακτική βρεθεί, παρά τα τόσα χρόνια σχέσης, ξαφνικά το ντίζελ περνάει στα αζήτητα. Οι κατασκευαστές το εγκαταλείπουν, οι νομοθέτες το τιμωρούν, η αγορά το περιθωριοποιεί. Δεν έπαψε να μας αρέσει το ντίζελ. Απλά αυτή τη στιγμή μας αρέσουν πολύ περισσότερο όλα τα άλλα. Τα μικρά τούρμπο, τα έξυπνα υβριδικά, και σύντομα τα εκρηκτικά ηλεκτρικά.
 
Εσείς όμως; Είστε έτοιμοι να αφήσετε το diesel και να προχωρήσετε; Ή σας τρώει η καψούρα; Έχετε βρει κάποιο μοντέλο με τον βενζινοκινητήρα που σας ταιριάζει, ή ακόμη επιμένετε με το diesel; Τι λέτε; Μήπως είναι καιρός να προχωρήσετε;