Καλύτερη πρόσφυση, πιο αποτελεσματικός χειρισμός

Στο πυκνό χιόνι και με κλειδωμένο πάντα το διαφορικό, το τετρακίνητο Duster ήταν αυτό που άνοιγε ο δρόμο να περάσουν οι υπόλοιποι. Ο βαθμός δυσκολίας στα απάτητα σημεία χιονιού, ήταν αντίστοιχος με αυτόν που είχαν τα δικίνητα μοντέλα σε πατημένα σημεία. Δεν θα «καβαλήσετε» την πλαγιά του βουνού φυσικά, ωστόσο με προσεκτικές κινήσεις θα διασχίσετε ένα χιονισμένο απάτητο δρόμο χωρίς κλίση. Επίσης συγκριτικά με τα δικίνητα μοντέλα, αν χάσουν οι μπροστινοί τροχοί την πρόσφυση, τότε μπορείτε να κινηθείτε στην αντίθετη φορά για να ξεκολλήσετε. Σε συνθήκες πάγου η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη και τον πρώτο ρόλο τον έχουν τα ελαστικά. Αν δεν πιάσουν πρόσφυση, η τετρακίνηση δεν μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά, γι αυτό και σε τέτοια εδάφη χωρίς mud&snow δεν πας μακριά.

Στις χιονισμένες ράγες το τετρακίνητο όχημα δεν έχανε την κατευθυντικότητά του, με την τετρακίνηση να μην αφήνει το Duster να γλιστρήσει από τη διαδρομή και επιτρέποντας έτσι καλύτερο χειρισμό μέσω του τιμονιού. Σημαντικό είναι πως δε χρειαζόταν να επέμβει το ESP για να μείνει εντός πορείας, κόβοντας σου την ταχύτητα. Και στο χιόνι όπως και στην παχιά λάσπη να χάσεις τη φόρα σου σημαίνει και… τέλος διαδρομής. 

Ακόμα πιο έντονα παρατηρήσαμε αυτό το φαινόμενο στις διαδοχικές αλλαγές πορείας, όπου το Duster 4x4 πραγματοποίησε την όλη διαδικασία με πολύ γρήγορους ρυθμούς και επί της ουσίας μόνο με διορθώσεις από το τιμόνι. 

Παρόμοια συμπεριφορά είχαμε και στην ανάβαση της εκχιονισμένης πλαγιάς, όπου στα κομμάτια που το Duster συναντούσε λάσπη η πάγο, άλλαζε η κατανομή της ροπής και το τετρακίνητο μοντέλο συνέχιζε, διορθώνοντας την πορεία και χωρίς απώλεια ταχύτητας.