Αφήνουμε πίσω τη Βυτίνα, τον πολυσύχναστο δρόμο που οδηγεί στη Δημητσάνα, Στεμνίτσα και Λαγκάδια και χανόμαστε στο ελατόδασος. Οι στροφές και οι ανηφόρες είναι στο πρόγραμμα και θα πρέπει να θεωρούνται αναγκαίο κακό για να φτάσει κάποιος πρώτα, φυσικά στα Μαγούλιανα και μετά στο πετρόκτιστο Βαλτεσινίκο ένα από τα πλέον εντυπωσιακά χωριά της ορεινής Αρκαδίας. Οι υποδομές εδώ είναι αρκετές και θα ικανοποιήσουν τους περισσοτέρους, εξάλλου αν ζητάτε κάτι παραπάνω, η πολυσύχναστη Βυτίνα απέχει μόλις 30 λεπτά με το αυτοκίνητο.
Πως θα πάω: Μόλις 18 χιλιόμετρα μακριά από την πασίγνωστη Βυτίνα, σε υψόμετρο 1140 θα δείτε το Βαλτεσινίκο να αραδιάζει τις πετρόκτιστες γειτονιές του. Συνολικά το χωριό απέχει 198 χιλιόμετρα από την Αθήνα -μέσω Βυτίνας-, όλα σε άσφαλτο. Σε γενικές γραμμές να υπολογίζετε οτι θα σπαταλήσετε μόλις 2 με 2 ½ ώρες για να βρεθείτε από την Αθήνα στις πολύδεντρες και χιονισμένες πλαγιές των Αρκαδικών βουνών.
Αξίζει να δω: Κυρίως κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας το Βαλτεσινίκο φημιζόταν για τους μαραγκούς και τους άριστους ξυλογλύπτες του. Έργο τους είναι το τέμπλο του Αγίου Γεωργίου στην πάνω γειτονιά, αλλά και αυτό των Αγίων Θεοδώρων στην είσοδο του χωριού. Σε γενικές γραμμές το Βαλτεσινίκο διατηρεί την παραδοσιακή του αρχιτεκτονική μορφή (έχει ανακηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός), καθώς διατηρούνται, αν και παραμελημένα, αρκετά πυργόσπιτα. Αξιόλογοι είναι οι ναοί των Αγίων Θεοδώρων, κτίσμα του 1847 (ο μητροπολιτικός ναός) και ο `Αγιος Γεώργιος (1830) με τον χαρακτηριστικό οκτάγωνο τρούλο. Από το πάλαι ποτέ εντυπωσιακό κτήριο των Δεσποταίων όπου λειτουργούσε το Σχολαρχείο, διασώζεται ένα μόνο τμήμα του. Ενδιαφέρον είναι το Λαογραφικό μουσείο που λειτουργεί από το 2006. Λίγο έξω από το χωριό βρίσκεται το μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου που ιδρύθηκε το 1625. Αξίζει να περπατήσετε το μονοπάτι που θα σας φέρει εύκολα στο απόμερο μοναστήρι του Αγίου Νικόλαου που κουρνιάζει σε κοίλωμα βράχου.
Κείμενο - φωτογραφίες: Θοδωρής Αθανασιάδης www.viewsofgreece.gr