Εσείς επιμένετε να αντικαταστήσετε το παλιό σας μεσαίο πάλι με μεσαίο και δυσκολεύεστε στην τιμή; Μήπως η αντικατάσταση πρέπει να γίνει με ένα μικρό; Τι λέτε;
Αξίζει να αλλάξετε το παλιό σας μεσαίο με ένα μικρό ντίζελ;
4.975 Επισκέψεις στο άρθρο (25/8/2014)
Θα δώσεις ολόκληρο αμάξι να πάρεις ένα μικρό; Αυτή είναι η πρώτη αντίδραση των ιδιοκτητών μεσαίων μοντέλων 15ετίας όταν βρίσκονται απέναντι στο ερώτημα του τίτλου. Μήπως όμως έχουν άδικο;
toΡίξτε μια ματιά στη δοκιμή των μικρών ντίζελ του Αutο Tρίτη. Και δείτε τι είναι τα μικρά μοντέλα σήμερα. Οι άμεσες διαπιστώσεις έχουν να κάνουν με πράγματα τα οποία δεν είναι εκ πρώτης προφανή.Πρώτα οι χώροι. Ένα μικρό σήμερα έχει μεγαλώσει πολύ. Όταν η Nissan έβγαζε το Primera στα 4.48 μέτρα το Renault Clio ήταν μόλις τρία κι εβδομήντα. Αν αυτή ήταν η τελευταία φορά που είδατε Clio, αρκεί να πω πως το σημερινό μοντέλο έχει ξεπεράσει τα τέσσερα μέτρα.Αν το 1998 θεωρείτε ότι οι κατασκευαστές εκμεταλλεύονταν τις διαστάσεις για διαθέσιμους χώρους, αρκεί να ειπωθεί ότι ακόμη δεν ήξεραν τι τους βρήκε με το EuroNCAP και το μισό αυτοκίνητο ήταν λαμαρίνα για να μην σκοτώνονται οι επιβάτες στα τρακαρίσματα.Και δεν ήταν μόνο οι χώροι, είναι και το βάρος. Τα σημερινά μικρά είναι 5άστερα σε πιο δύσκολο EuroNCAP και ζυγίζουν μέχρι και 50% λιγότερο από τα 4άστερα του απλούστερου EuroNCAP του 1998.Βάρος σημαίνει κατανάλωση. Και ερχόμαστε σε αυτό που πονάει. Γιατί μοτέρ 15 ετών είναι τεχνολογίας τουλάχιστον είκοσι και καίει όσο λίγο χρειαζόταν την εποχή που ένα βαρέλι πετρέλαιο είχε 15 ευρώ. Σήμερα που έχει 100+ μιλάμε για δεινόσαυρους.Aσε που μιλάμε και για ντίζελ μοτέρ, με ροπή, σβελτάδα, οικονομία, μηδενικά τέλη και σέρβις κάθε δύο χρόνια. Εντάξει, κάνουν λίγο θόρυβο παραπάνω, αν θέλει να πει κανείς και ένα αρνητικό.Πάμε πάλι λοιπόν στην απάντηση με την οποία ξεκινήσαμε. Το “ολόκληρο” αμάξι είναι βαρύ, καίει πολύ, δεν προσφέρει ασφάλεια με τα σημερινά δεδομένα και απλά δυσκολεύει στο παρκάρισμα για βασικά ίδιους διαθέσιμους χώρους. Εντάξει, τα μικρά έχουν μικρότερο πορτ μπαγκάζ και κάνουν λίγο θόρυβο, αλλά με μία μπαγκαζιέρα οροφής για τις δυο φορές το χρόνο που θα χρειαστεί ο χώρος αποσκευών και με λίγη συνήθεια για το θόρυβο, έχεις καθαρίσει.Υπάρχει ακόμη δίλημμα; Εσείς επιμένετε να αντικαταστήσετε το παλιό σας μεσαίο πάλι με μεσαίο και δυσκολεύεστε στην τιμή; Μήπως η αντικατάσταση πρέπει να γίνει με ένα μικρό; Τι λέτε;
Απαράδεκτη η σύγκριση αλλά και η παρότρυνση του περιοδικού σε ένα τεύχος του Αυγούστου 2014, σε τεστ ανάμεσα σε καινούργιο μικρό με μεγαλύτερο 7χρόνων και συμπέρασμα του περιοδικού ότι είναι καλύτερο το καινούργιο μικρό από ένα μεγαλύτερο 7 χρόνων και ότι καιρός να το αντικαταστήσουμε. Ότι το μικρό fiesta ξεπέρασε σε αρκετα σημεία το focus της προηγούμενης γενιάς. Όσοι αγοράζετε το περιοδικό συχνά θα το έχετε διαβάσει. Από μένα μετά από αυτό έπαψα να το αγοράζω..
Δεν σκοπεύω να αλλάξω αυτοκίνητο, διότι αυτά που έχω με ικανοποιούν σχεδόν απόλυτα. Κάνω πολύ λίγα χιλιόμετρα ετησίως και επομένως δεν έχω πρόβλημα με την κατανάλωση. Από το πρώτο μου αυτοκίνητο, μέχρι τα τελευταία, είχα μια συνεχή πρόοδο ως προς το μέγεθος του κινητήρα και της ιπποδύναμης. Κάθε φορά που άλλαζα αυτοκίνητο, πήγαινα σε μεγαλύτερο και ισχυρότερο. Αυτό ήταν για μένα η πρόοδος. Το να γυρίσω σε μικρότερο, σημαίνει οπισθοδρόμηση και αυτό δεν θα το κάνω ποτέ. Μπορώ να σκεφθώ τη λύση της αγοράς ενός μικρού για μικρομετακινήσεις, αλλά τα μεγάλα θα τα κρατήσω για πάντα, έστω καταθέτοντας τις πινακίδες. Το ότι έχω παλιά αυτοκίνητα, δεν με ενοχλεί καθόλου. Ποτέ δεν έλαβα υπόψη μου την παθητική ασφάλεια, αλλά μόνο την ενεργητική. Άρα τα διάφορα ηλεκτρονικά μέσα προστασίας δεν με απασχόλησαν ποτέ.
Αν το δούμε καθαρά οικονομικά το θέμα, είναι σχετικά εύκολο να βγεί συμπέρασμα με μολύβι και χαρτί. Aπό την άλλη πλευρά, ένα αρκετά παλιό αυτοκίνητο έχει βασικές ελλείψεις σε θέματα εξοπλισμού ασφάλειας. Ενας καλός συμβιβασμός είναι η αντικατάσταση ενός αρκετά παλιού αυτοκινήτου με ένα νεώτερο μεταχειρισμένο, αλλά με ικανοποιητικό εξοπλισμό ασφάλειας και σε καλή κατάσταση. Μικρό ντίζελ μεταχειρισμένο βέβαια, δύσκολα θα βρεθεί ακόμα.
Το πρόβλημα είναι πολυσχιδές. Πρώτα από όλα λόγω έλλειψης χρημάτων δεν υπάρχει δυνατότητα αλλαγής αυτοκινήτου ούτε καν με χρηματοδότηση. Έπειτα ένα μεσαίο αυτοκίνητο δεκαπενταετίας πρώτον δεν ανταλλάσεται, δεύτερον πολύ δύσκολα πωλείται (ουτε οικονομικός μετανάστης δεν ενδιαφέρεται) και τρίτον και αν ακόμα πωληθεί θα πωληθεί έναντι πινακίου φακής. Τέλος και πάλι λόγω οικονομικής κρίσης οι μετακινήσεις με τα ΙΧ έχουν περιοριστεί στα απολύτως απαραίτητα. Επομένως όταν δεν κινείται το αυτοκίνητο ή έστω όταν κινείται κάθε Κυριακάς και εορτάς δεν τίθεται θέμα κατανάλωσης. Υπάρχουν και άλλοι λόγοι. Η μητερα μου, τωρα ετων 76, πχ κληρονομησε ως εξαιρετο απο τον συγχωρεμενο τον πατερα μου ενα FORD FOCUS 1,6 SW μοντελο 1999 αγορασμένο το 2000. Όσες φορές της έγινε κρούση να το δωσει και να πάρει ένα μικρότερο η απάντηση ήταν αφοπλιστική. Πρώτον κινούμαι ελάχιστα και δεύτερον εκει που μένω αλλά και κει που πηγαίνω έχει άφθονο χώρο για να σταθμεύω άρα δεν χρειαζομαι άλλο αμάξι αυτο θα οδηγώ μέχρι να μη μπορω να οδηγήσω Γιατι να μπω σε έξοδα εποχες που είναι για άλλο αμάξι.
Απαράδεκτη η σύγκριση αλλά και η παρότρυνση του περιοδικού σε ένα τεύχος του Αυγούστου 2014, σε τεστ ανάμεσα σε καινούργιο μικρό με μεγαλύτερο 7χρόνων και συμπέρασμα του περιοδικού ότι είναι καλύτερο το καινούργιο μικρό από ένα μεγαλύτερο 7 χρόνων και ότι καιρός να το αντικαταστήσουμε. Ότι το μικρό fiesta ξεπέρασε σε αρκετα σημεία το focus της προηγούμενης γενιάς. Όσοι αγοράζετε το περιοδικό συχνά θα το έχετε διαβάσει. Από μένα μετά από αυτό έπαψα να το αγοράζω..
Δεν σκοπεύω να αλλάξω αυτοκίνητο, διότι αυτά που έχω με ικανοποιούν σχεδόν απόλυτα. Κάνω πολύ λίγα χιλιόμετρα ετησίως και επομένως δεν έχω πρόβλημα με την κατανάλωση. Από το πρώτο μου αυτοκίνητο, μέχρι τα τελευταία, είχα μια συνεχή πρόοδο ως προς το μέγεθος του κινητήρα και της ιπποδύναμης. Κάθε φορά που άλλαζα αυτοκίνητο, πήγαινα σε μεγαλύτερο και ισχυρότερο. Αυτό ήταν για μένα η πρόοδος. Το να γυρίσω σε μικρότερο, σημαίνει οπισθοδρόμηση και αυτό δεν θα το κάνω ποτέ. Μπορώ να σκεφθώ τη λύση της αγοράς ενός μικρού για μικρομετακινήσεις, αλλά τα μεγάλα θα τα κρατήσω για πάντα, έστω καταθέτοντας τις πινακίδες. Το ότι έχω παλιά αυτοκίνητα, δεν με ενοχλεί καθόλου. Ποτέ δεν έλαβα υπόψη μου την παθητική ασφάλεια, αλλά μόνο την ενεργητική. Άρα τα διάφορα ηλεκτρονικά μέσα προστασίας δεν με απασχόλησαν ποτέ.
2005 -2008colt 1.3 5.5l/100km benzinhs 95hp 180km ajiopistia xoroi me mono 5000euro ,nea dizel 15000euro+ trompa petreleou 1500euro ,11500 euro diafora pliroste ama sas perisevoun.
Αν το δούμε καθαρά οικονομικά το θέμα, είναι σχετικά εύκολο να βγεί συμπέρασμα με μολύβι και χαρτί. Aπό την άλλη πλευρά, ένα αρκετά παλιό αυτοκίνητο έχει βασικές ελλείψεις σε θέματα εξοπλισμού ασφάλειας. Ενας καλός συμβιβασμός είναι η αντικατάσταση ενός αρκετά παλιού αυτοκινήτου με ένα νεώτερο μεταχειρισμένο, αλλά με ικανοποιητικό εξοπλισμό ασφάλειας και σε καλή κατάσταση. Μικρό ντίζελ μεταχειρισμένο βέβαια, δύσκολα θα βρεθεί ακόμα.
Το πρόβλημα είναι πολυσχιδές. Πρώτα από όλα λόγω έλλειψης χρημάτων δεν υπάρχει δυνατότητα αλλαγής αυτοκινήτου ούτε καν με χρηματοδότηση. Έπειτα ένα μεσαίο αυτοκίνητο δεκαπενταετίας πρώτον δεν ανταλλάσεται, δεύτερον πολύ δύσκολα πωλείται (ουτε οικονομικός μετανάστης δεν ενδιαφέρεται) και τρίτον και αν ακόμα πωληθεί θα πωληθεί έναντι πινακίου φακής. Τέλος και πάλι λόγω οικονομικής κρίσης οι μετακινήσεις με τα ΙΧ έχουν περιοριστεί στα απολύτως απαραίτητα. Επομένως όταν δεν κινείται το αυτοκίνητο ή έστω όταν κινείται κάθε Κυριακάς και εορτάς δεν τίθεται θέμα κατανάλωσης. Υπάρχουν και άλλοι λόγοι. Η μητερα μου, τωρα ετων 76, πχ κληρονομησε ως εξαιρετο απο τον συγχωρεμενο τον πατερα μου ενα FORD FOCUS 1,6 SW μοντελο 1999 αγορασμένο το 2000. Όσες φορές της έγινε κρούση να το δωσει και να πάρει ένα μικρότερο η απάντηση ήταν αφοπλιστική. Πρώτον κινούμαι ελάχιστα και δεύτερον εκει που μένω αλλά και κει που πηγαίνω έχει άφθονο χώρο για να σταθμεύω άρα δεν χρειαζομαι άλλο αμάξι αυτο θα οδηγώ μέχρι να μη μπορω να οδηγήσω Γιατι να μπω σε έξοδα εποχες που είναι για άλλο αμάξι.