Το Fiat Bravo έμεινε από φρένα και το πεντάλ πήγε στο πάτωμα και εμείς στα χωράφια.

Το Fiat Bravo έμεινε από φρένα και το πεντάλ πήγε στο πάτωμα και εμείς στα χωράφια.

Έμεινε από φρένα!

16.152 Επισκέψεις στο άρθρο (17/3/2015)

Τι έγινε τελικά με τα φρένα του Fiat Bravo; Ποιοι έχουν την ευθύνη για αυτή την ιστορία; Γιατί άργησε ένα χρόνο η Fiat να αναγνωρίσει ότι είχαμε δίκιο;

Ανατριχιαστική ιστορία. Οκτώβριος του 2007. Ελέγχαμε τα αυτοκίνητα σε 10 διαδοχικά φρεναρίσματα: 1η δοκιμή μόνο με τον οδηγό, 2η δοκιμή με φορτίο, που αντιστοιχεί σε 4 άτομα και τις αποσκευές τους. Όλα τα αυτοκίνητα πρέπει να αντεπεξέρχονται σ αυτή τη δοκιμή.Το Bravo – μόνο με τον οδηγό, χωρίς καν φορτίο! – στο 2ο φρενάρισμα φρέναρε κανονικά και στο 3ο φρενάρισμα το πεντάλ πήγε στο πάτωμα και το αυτοκίνητο κατέληξε στα χωράφια. Ήταν ανατριχιαστικό. Όταν υπερθερμαίνονται τα φρένα, χάνεις σταδιακά το πεντάλ, βλέπεις ότι σιγά-σιγά μειώνεται η ικανότητα του αυτοκινήτου να φρενάρει. Στην περίπτωση του Bravo δεν υπήρξε τέτοια προειδοποίηση. Συνέβη το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σ έναν οδηγό: να πατήσει φρένο και να πάει στο πάτωμα!!!Αρα δεν ήταν υπερθέρμανση, το αυτοκίνητο είχε σοβαρό μηχανικό πρόβλημα.Το θέμα για μας ήταν αν αφορούσε το αυτοκίνητο της δοκιμής ή όλα τα αυτοκίνητα που πουλιούνται στον κόσμο.Πήγαμε το αυτοκίνητο στον πλησιέστερο εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο της Fiat και ειδοποιήσαμε την αντιπροσωπεία για να ελέγξουμε το αυτοκίνητο, να δούμε τι φταίει.Το περιοδικό βγήκε μια βδομάδα αργότερα. Στην βδομάδα αυτή το αυτοκίνητο …εξαφανίστηκε και εμείς χάσαμε την επαφή με την αντιπροσωπεία. Δεν υπήρχε κανείς για να μιλήσεις και να σου πει τι συμβαίνει! Κρυβόντουσαν όλοι.Στην έρευνα που κάναμε βρήκαμε ότι το Bravo φορούσε μεγαλύτερα φρένα στα μοντέλα diesel που πουλιόντουσαν στην υπόλοιπη Ευρώπη και ότι το συγκεκριμένο μοντέλο, ακόμη και με τα μεγάλα φρένα είχε αποτύχει στη δοκιμή με τα 10 διαδοχικά φρεναρίσματα, που είχε κάνει το ιταλικό Quattroruotte. Όλα τα αυτοκίνητα σταμάταγαν στα 40 μέτρα, το Bravo, με τα μεγάλα φρένα, ήθελε 45. Στην Ελλάδα όμως ερχόταν το βενζινοκίνητο Bravo με μικρά φρένα!Ένα μήνα μετά, η Fiat ανακοίνωσε ανάκληση χιλιάδων αυτοκινήτων σε όλη την Ευρώπη για ελαττωματικά σωληνάκια φρένων, όχι μόνο για τα Bravo, αλλά για όλα τα Fiat και Alfa Romeo.Σ αυτόν τον μήνα που μεσολάβησε από τη δοκιμή μας μέχρι την ανάκληση, η Fiat συνέχισε να παράγει και να πουλάει αυτοκίνητα με ελαττωματικά σωληνάκια. Χιλιάδες αυτοκίνητα!Έναν χρόνο μετά μάθαμε ότι το ίδιο ατύχημα είχε συμβεί στο Bravo και στα Μέγαρα, όταν είχαν μαζευτεί δημοσιογράφοι από όλα τα Μέσα και οδηγούσαν τα αυτοκίνητα που ήταν υποψήφια για το αυτοκίνητο της χρονιάς. Η Fiat είχε χρειαστεί να φέρει άλλο αυτοκίνητο για να συνεχίσουν τη δοκιμή, όταν το πρώτο έμεινε από φρένα.
Ήξεραν δηλαδή ότι είχαν μείνει 2 αυτοκίνητα από φρένα. Εμείς το μάθαμε έναν χρόνο μετά. (Ευτυχώς κάποιοι φοράνε παντελόνια).Λίγο μετά το δημοσίευμα μας, το Bravo βραβεύτηκε για τα καλύτερα φρένα της χρονιάς, από ελληνικό έντυπο (δεν κάνω πλάκα), ενώ διευθυντής περιοδικού –δεν θυμάμαι το όνομα του- που ήταν στα Μέγαρα, μετά το δικό μας δημοσίευμα, έμαθε ότι και δεύτερο Bravo έμεινε από φρένα και ανησύχησε τόσο πολύ, που βγήκε στο ραδιόφωνο και μίλησε …για τις φρενάρες του Bravo! («Φτου σου καμάρι μου! Να μην αβασκαθείς!»)Ήρθε και ένας «βαρύγδουπος» από την Ιταλία. Ήθελε να μας δώσει 5 άλλα Bravo να δοκιμάσουμε και να γράψουμε το αποτέλεσμα. Συμφώνησα. Αρκεί να διαλέγαμε εμείς τα 5 αυτοκίνητα, τυχαία, από αυτά που πούλαγαν στον κόσμο. Τι νόημα είχε να δοκιμάσουμε 5 Bravo που θα είχαν ετοιμάσει ειδικά για να περάσουν το test; Μια ώρα μετά επικοινώνησαν μαζί μας, μάς είπαν ότι η πρόταση αποσύρεται και ...κινήθηκαν νομικά εναντίον μας!Έναν χρόνο κράτησαν τα δικαστήρια. Πώς είναι δυνατόν θα πείτε; Αφού σ έναν μήνα έγινε η ανάκληση. 
Και όμως συνέχισαν και μετά την ανάκληση για να μας τιμωρήσουν.Το υπουργείο τι έκανε; Την πρώτη φορά μας απάντησε ότι έχασε τον φάκελο της υπόθεσης! Έναν μήνα μετά, στείλαμε όλα τα χαρτιά από την αρχή. Τελικά μας είπαν ότι είναι «εταιρική διαμάχη» και αφού …δεν έχει σκοτωθεί άνθρωπος δεν σκοπεύουν να ασχοληθούν! Το γεγονός ότι υπάλληλοι του Υπουργείου κατέθεταν ως εμπειρογνώμονες στο δικαστήριο εναντίον μας, είναι απλή σύμπτωση.Κερδίζαμε όλα τα δικαστήρια, με συνοπτικές διαδικασίες, αλλά συνέχιζαν. Ζήταγαν κάτι αστρονομικά ποσά. Αντίστοιχα είχαμε καταθέσει και εμείς αγωγές. 
Τον Ιούλιο του 2008, 8 μήνες μετά την ανάκληση, κατέθεσαν και ποινικό, για να μας κλείσουν «μέσα». Τα ποινικά ορίζονται στην Ελλάδα σε 1/5-2 χρόνια. Το δικό τους ορίστηκε σε έναν μήνα, στις 18 Αυγούστου (τον Αύγουστο είναι κλειστά τα δικαστήρια - δικάζουν μόνο κατ εξαίρεση!). Μας κοινοποιήθηκε η μήνυση στις 3 Αυγούστου, μόλις έκλεισε για καλοκαίρι η εταιρεία, ελπίζοντας ότι δεν θα είμαστε εδώ, ώστε να δικαστούμε ερήμην. Και να μας κλείσουν μέσα. Το χάσανε και αυτό.Λίγο μετά μάθαμε ότι το Bravo είχε μείνει και στα Μέγαρα –είπα ότι κάποιοι φοράνε παντελόνια: λέγε με, Νίκο Τσάδαρη (να ναι πάντα καλά) και μπήκαμε στην τελική ευθεία έχοντας και ένα «γραπτό» του Τσάδαρη (με τη σύμφωνη γνώμη του Καββαθά και του Στράτη), που περιέγραφε το τι έγινε στα Μέγαρα.Δύο μήνες μετά ήρθε η ώρα να δικαστούν οι δικές μας αγωγές. Σε μια επεισοδιακή τελευταία συνάντηση, η Fiat ανακάλεσε τα πάντα και η ιστορία τελείωσε.Το γιατί έγιναν όλα αυτά ανήκει στη σφαίρα του ψυχιάτρου. Ο Γάλλος Moνς που ήταν γενικός διευθυντής της Fiat τότε, είχε πάρει το θέμα πολύ προσωπικά. Έγινε η ανάκληση, γιατί λοιπόν συνέχισε τα δικαστήρια για έναν χρόνο;Ο «βαρύγδουπος» Ιταλός που μας πρότεινε να οδηγήσουμε 5 άλλα αυτοκίνητα, όταν απαιτήσαμε να τα διαλέξουμε εμείς, τυχαία, από αυτά που πουλάνε, αρχικά το δέχτηκε. Μια ώρα αργότερα άλλαξε γνώμη. Τι μεσολάβησε; Ξέρανε ότι τα αυτοκίνητα έχουν πρόβλημα και δεν θέλανε να κάνουν ανάκληση πάνω στο λανσάρισμα του μοντέλου; Ίσως.Η υπεύθυνη τύπου της Fiat που εμφανίστηκε να χειρίζεται όλη την υπόθεση, τους επόμενους μήνες, δηλώνει ότι απλώς εκτελούσε εντολές, το ίδιο και όσοι άλλοι ερχόντουσαν και κατέθεταν στα δικαστήρια (ξέροντας ότι έχει γίνει ήδη ανάκληση, άρα το δημοσίευμα μας ήταν σωστό).Ο Μονς λίγο μετά μετατέθηκε. Η υπεύθυνη τύπου της Fiat επιβίωσε. Ίσως πράγματι να εκτελούσε εντολές. Ίσως. Τις εκτελούσε πάντως με πολύ πάθος. Στρατιές δικηγόρων και δημοσιογράφων δούλεψαν κάτω από την «μπαγκέτα» της.Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί από τότε, αν έπρεπε να την κλείσουμε την ιστορία ή να επιδιώξουμε εμείς πλέον τη δικαστική τους τιμωρία. Τότε πίστευα ότι πήρα τη σωστή απόφαση. Η γραπτή ομολογία ήταν αρκετή. Σήμερα αν ξανασυνέβαινε κάτι τέτοιο, νομίζω ότι δεν θα έπαιρνα την ίδια απόφαση. Βλέπω τις ίδιες νοοτροπίες να επαναλαμβάνονται. Να υπάρχουν πάλι άνθρωποι που να μην ιδρώνουν στην πιθανότητα το αυτοκίνητο τους να είναι επικίνδυνο. Και αυτό δεν είναι καλό.Γράφουμε ότι μπορεί να συμβεί «αυτό και αυτό» στο αυτοκίνητο σου και αυτό να οδηγήσει σε ατύχημα. Και διάφοροι καλοθελητές ψάχνουν σκοπιμότητες. Θα κλείσω επαναλαμβάνοντας τα λόγια μιας μεγάλης ταινίας, που είδα πολλά χρόνια πριν. «Κλείσε τα μάτια τώρα και σκέψου, για μια στιγμή, ότι όταν αυτό συμβεί, στο τιμόνι μπορεί να κάθεται το δικό σου παιδί!» Κλείστα και σκέψου το!
Τώρα τι γνώμη έχεις για το δημοσίευμα;Πέτρος Τριανταφύλλης

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »

Mercedes
KIA