Τι είναι αυτό που σας κάνει εσάς περισσότερη εντύπωση; Η σχεδιαστική φινέτσα ή η ταυτότητα και ο χαρακτήρας ενός αυτοκινήτου;
Τι μετράει περισσότερο στην εμφάνιση ενός αυτοκινήτου; Αν είναι όμορφο ή αν έχει ταυτότητα
3.521 Επισκέψεις στο άρθρο (20/11/2014)
Μπορείτε να θυμηθείτε τρία πανέμορφα αυτοκίνητα; Τρία κακάσχημα; Στοίχημα πως η δεύτερη λίστα ήταν πιο εύκολο να την θυμηθείτε από την πρώτη. Γιατί μπορεί ένα όμορφο αυτοκίνητο να σου μένει, ένα άσχημο όμως σου μένει αξέχαστο. Γιατί έχει ταυτότητα. Μήπως αυτό μετράει περισσότερο;
Και φυσικά δεν εννοούμε να είναι άσχημο ένα αυτοκίνητο. Αλλά να έχει αυτό που το ξεχωρίζει από τα άλλα. Πάρε για παράδειγμα το Audi ΤΤ. Ένα αυτοκίνητο που είναι όμορφο σε όλες του τις γενιές, όμως είναι η πρώτη αυτή που ξεχωρίζει σχεδιαστικά, γιατί έχει έντονη ταυτότητα.
Aλλο ένα παράδειγμα είναι η τρέχουσα γενιά του Clio με την αμέσως προηγούμενη. Οι κατασκευαστές κάνουν το παν να κερδίσουν τους οδηγούς με τη σχεδίαση. Πρόκειται εξάλλου για το σημαντικότερο κριτήριο αγοράς. Αυτές οι προσπάθειες κοστίζουν δισεκατομμύρια ευρώ, και το αποτέλεσμα είναι συνήθως πετυχημένο.
Μια ματιά στη σημερινή γκάμα της Hyundai αρκεί για να δει κανείς για το πόση διαφορά κάνει η σχεδίαση. Η Hyundai έχει σήμερα μερικά από τα ομορφότερα αυτοκίνητα της αγοράς στις εκθέσεις της. Η σύγκριση με το παρελθόν είναι απίστευτη.
Είναι τόσο έντονη η ταυτότητα που αυτοκίνητα που θεωρούνται άσχημα από μεγάλη μερίδα της αγοράς, κάνουν λαμπρή καριέρα εμπορικά γιατί ακριβώς εντυπωσιάζουν με την ύπαρξή τους. Δεν υπάρχει καλύτερο δείγμα από το γνωστό MPV της Fiat, το Multipla, που έκανε λαμπρή σταδιοδρομία εμπορικά γιατί παρά την ασχήμια του ήταν ένα ιδιαίτερα ξεχωριστό αυτοκίνητο. Στο άκουσμα και μόνο ότι έχεις Multipla η συζήτηση θα κρατούσε μία ώρα. Ούτε Ferrari να είχες.
Τι λέτε λοιπόν; Τι είναι αυτό που σας κάνει εσάς περισσότερη εντύπωση; Η σχεδιαστική φινέτσα ή η ταυτότητα και ο χαρακτήρας ενός αυτοκινήτου; Έχετε αναλύσεις τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις «μου αρέσει»;
Πρωτα πρωτα για εμας τους Ελληνες της κατοχης του μνημονιου, προτεραιοτητα εχει η ποιοτητα. Μετα η ασφαλεια, και μετα η εμφανιση. Προσωπικα ειμαι κατοχος ενος toyota corolla 2003, αδιαφορο εως βαρετο εμφανισιακα, αλλα οσο δεν μου βγαζει προβλημα τοσο μου φαινεται πανεμορφο
Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι ο τρόπος που βλέπει κάποιος ένα αυτοκίνητο, έχει να κάνει και με το ποιά είναι η σχέση του με αυτό. Με άλλα λόγια αλλοιώς βλέπει κάποιος ένα αυτοκίνητο, αν το θεωρεί απλά μέσο μετακίνησης, ή εργαλείο για να κάνει τη δουλειά του και αλλοιώς αν το βλέπει σαν κάτι που δίνει νόημα στη ζωή του, που είναι τα πάντα γι αυτόν (χρησιμοποιώ ακραίες εκφράσεις, για να δώσω έμφαση). Επομένως θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και αυτήν την παράμετρο, όταν σχολιάζουμε.
Σήμερα η εμφάνιση και η προσωπικότητα του αυτοκινήτου είναι μάλλον δευτερεύοντα χαρακτηριστικά, που θα παίξουν το ρόλο τους (περισσότερο η εμφάνιση), για το κοσκίνισμα των επιλογών που ικανοποιούν ήδη τα βασικά κριτήρια, που σχετίζονται βέβαια με το κόστος κτήσης και χρήσης.
Πάντως ένας παράγοντας που είναι τουλάχιστον εξίσου σημαντικός, είναι το πόσο ευχάριστα νιώθει κανείς στη θέση του οδηγού, γιατί αυτή με αυτή την εικόνα θα ζήσει τις περισσότερες ώρες που σχετίζονται με το αυτοκίνητό του.
Το αυτοκίνητο δεν είναι γκόμενα. Στα δύσκολα χρονιά που ζούμε σημαντικό είναι η σχέση ποιότητας - τιμής. Κόστους χρήσης (καύσιμα) και κόστους ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ. Κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Το αν είναι όμορφο, ή άσχημο ένα αυτοκίνητο, έχει και το υποκειμενικό στοιχείο. Μπορεί δηλαδή ένα αυτοκίνητο αντικειμενικά να θεωρείται όμορφο, αλλά σε κάποιους να μην αρέσει και το αντίθετο. Εμένα προσωπικά μου αρέσουν ελάχιστα αυτοκίνητα, διαχρονικά και αυτά είναι η παλιά Ford Mustang GT Fastback, του 1968, η Alfa Romeo 2000 GT Veloce, των ετών 1971-1976 και η BMW E46 του 1998-2007. Κανένα άλλο αυτοκίνητο δεν με συγκινεί ιδιαίτερα. Πέρα από την εμφάνιση όμως, δίνω μεγάλη σημασία στο όνομα της μάρκας, όπου ονόματα όπως Maserati, Ferrari με τραβούν σημαντικά. Θα αγόραζα ένα αυτοκίνητο, έστω και άσχημο, αν έφερε ένα ένδοξο όνομα, που προκαλεί συγκινήσεις. Για παράδειγμα τη Maserati μου της φωτογραφίας.
Πρωτα πρωτα για εμας τους Ελληνες της κατοχης του μνημονιου, προτεραιοτητα εχει η ποιοτητα. Μετα η ασφαλεια, και μετα η εμφανιση. Προσωπικα ειμαι κατοχος ενος toyota corolla 2003, αδιαφορο εως βαρετο εμφανισιακα, αλλα οσο δεν μου βγαζει προβλημα τοσο μου φαινεται πανεμορφο
Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι ο τρόπος που βλέπει κάποιος ένα αυτοκίνητο, έχει να κάνει και με το ποιά είναι η σχέση του με αυτό. Με άλλα λόγια αλλοιώς βλέπει κάποιος ένα αυτοκίνητο, αν το θεωρεί απλά μέσο μετακίνησης, ή εργαλείο για να κάνει τη δουλειά του και αλλοιώς αν το βλέπει σαν κάτι που δίνει νόημα στη ζωή του, που είναι τα πάντα γι αυτόν (χρησιμοποιώ ακραίες εκφράσεις, για να δώσω έμφαση). Επομένως θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και αυτήν την παράμετρο, όταν σχολιάζουμε.
Σήμερα η εμφάνιση και η προσωπικότητα του αυτοκινήτου είναι μάλλον δευτερεύοντα χαρακτηριστικά, που θα παίξουν το ρόλο τους (περισσότερο η εμφάνιση), για το κοσκίνισμα των επιλογών που ικανοποιούν ήδη τα βασικά κριτήρια, που σχετίζονται βέβαια με το κόστος κτήσης και χρήσης.
Το αυτοκίνητο δεν είναι γκόμενα. Στα δύσκολα χρονιά που ζούμε σημαντικό είναι η σχέση ποιότητας - τιμής. Κόστους χρήσης (καύσιμα) και κόστους ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ. Κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Το αν είναι όμορφο, ή άσχημο ένα αυτοκίνητο, έχει και το υποκειμενικό στοιχείο. Μπορεί δηλαδή ένα αυτοκίνητο αντικειμενικά να θεωρείται όμορφο, αλλά σε κάποιους να μην αρέσει και το αντίθετο. Εμένα προσωπικά μου αρέσουν ελάχιστα αυτοκίνητα, διαχρονικά και αυτά είναι η παλιά Ford Mustang GT Fastback, του 1968, η Alfa Romeo 2000 GT Veloce, των ετών 1971-1976 και η BMW E46 του 1998-2007. Κανένα άλλο αυτοκίνητο δεν με συγκινεί ιδιαίτερα. Πέρα από την εμφάνιση όμως, δίνω μεγάλη σημασία στο όνομα της μάρκας, όπου ονόματα όπως Maserati, Ferrari με τραβούν σημαντικά. Θα αγόραζα ένα αυτοκίνητο, έστω και άσχημο, αν έφερε ένα ένδοξο όνομα, που προκαλεί συγκινήσεις. Για παράδειγμα τη Maserati μου της φωτογραφίας.