Η τεχνολογία κοστίζει, μήπως όμως μειώνει το κόστος χρήσης;

Από το 1980 μέχρι και το 2000, η μέση κατανάλωση των βενζινοκίνητων αυτοκινήτων μειώθηκε από τα περίπου 12 λίτρα μέσης κατανάλωσης, στα δέκα. Αν και οι τρόποι μέτρησης άλλαξαν, η διαφορά στα 20 αυτά χρόνια δεν ήταν σημαντική.

Και ξαφνικά, τα τελευταία μόλις χρόνια, οι καταναλώσεις έπεσαν κοντά στα 6λτ./100. Γιατί; Γιατί τέτοια πρεμούρα να ρίξουν την κατανάλωση τόσο χαμηλά; Σίγουρα τα αυτοκίνητα όπως πουλάνε σήμερα, κρίνονται ιδιαίτερα για την κατανάλωσή τους. Όμως η «καΐλα» των κατασκευαστών δεν έχει να κάνει τόσο με το τι καίνε τα αυτοκίνητα, όσο με το πόσο ρυπαίνουν.Τα λεφτά που έριξαν λοιπόν τα προηγούμενα οκτώ χρόνια οι αυτοκινητοβιομηχανίες ήταν για να μειώσουν τους ρύπους. 

Ο κανονισμός που τέθηκε σε ισχύ από το 2012 και θέλει τους στόλους των αυτοκινήτων που πουλά κάθε εταιρεία να μην ξεπερνούν σε μέσο όρο ρύπων τα 130 γρ./χλμ διοξειδίου του άνθρακα, δεν άφησε κανένα περιθώριο. Ή το πετύχαιναν, ή έκλειναν. 

Και το χειρότερο για τους κατασκευαστές ήταν πως αν δεν προσπαθούσαν, δεν θα είχαν μόνο το πρόστιμο (που θα περνούσαν στις τιμές των αυτοκινήτων τους, μειώνοντας περεταίρω την ανταγωνιστικότητά τους), αλλά και την απαξίωση από το κοινό, που θα στρεφόταν αλλού, όπου οι ρύποι, και άρα τα τέλη κυκλοφορίας θα ήταν χαμηλότερα.

Και φυσικά και η κατανάλωση. Γιατί όσο καις τόσο ρυπαίνεις. Δεν είναι δηλαδή ασύνδετα αυτά μεταξύ τους. Και στην τσέπη του τελικού αγοραστή το όφελος είναι διπλό. Και χαμηλά τέλη και μικρή κατανάλωση. Ποιος μπορεί να το αγνοήσει.

Όταν όμως τα αυτοκίνητα είναι σήμερα φτηνότερα από ποτέ, η μάχη για την επιβίωση των αυτοκινητοβιομηχανιών είναι σκληρή. Πόσο λοιπόν ακριβή είναι η τεχνολογία σήμερα; Πιστεύετε πως πληρώνετε παραπάνω γιατί οι κατασκευαστές «φορτώνουν» τα αυτοκίνητά σας με τεχνολογία; Ή μήπως τελικά το όφελος είναι διπλό αφού κερδίζετε και στο κόστος χρήσης;