Το τέλος των ρετρό;

Το σύγχρονο mini αποτελεί αναβίωση του θρυλικού mini που κυκλοφόρησε από το 1959 έως το 2000. Παρουσιάστηκε το 2000 από τη BMW, η οποία και εξαγόρασε τη βρετανική εταιρεία. Μέχρι σήμερα έχουν παραχθεί 3 γενιές, οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με το πρωτότυπο μηχανολογικά, αν και η αισθητική αποτελεί μια λογική συνέχεια, με μεγαλύτερες διαστάσεις, που έχουν προκύψει κυρίως από την ανάγκη για καλύτερη παθητική ασφάλεια, αλλά και μεγαλύτερη ευρυχωρία. Από την εποχή που παρουσιάστηκε και μέχρι το 2007 – 2008, δηλαδή στις αρχές της σταδιοδρομίας της δεύτερης σύγχρονης γενιάς του, οι πωλήσεις αυξάνονταν κατακόρυφα, φτάνοντας τις 150.000 περίπου μονάδες την καλύτερη χρονιά (2007). Από εκεί και πέρα, άρχισε η πτωτική πορεία, με τις πανευρωπαϊκές του πωλήσεις σήμερα (2014) να είναι μειωμένες περίπου κατά 30%. Εν τω μεταξύ η mini παρουσίασε και άλλες εκδόσεις που πατούσαν στο concept, αλλά στην ουσία το εκφύλλιζαν, όπως το crossover Countryman και το coupe – crossover Paceman. Η καινούρια γενιά του, που παρουσιάστηκε το 2014, σήμανε και τη χρήση της νέα προσθιοκίνητης πλατφόρμας της BMW. Αυτή σχεδιάστηκε για το mini, αλλά το υπέρογκο κόστος εξέλιξης, σε συνδυασμό με τις ασθενικές του πωλήσεις, ανάγκασαν τη BMW να αποφασίσει ότι πρέπει να την τοποθετήσει και σε δικά της μοντέλα (για να επιμερίσει το κόστος της), όπως η νέα Σειρά 2 Active Tourer, αλλά και οι επερχόμενες νέες Χ1 και Σειρά 1. Παραμένοντας μία πανάκριβη λύση μετακίνησης, με τιμές από 16.000 ευρώ, το mini μοιάζει, πλέον, να απέχει από την ένδοξη εκκίνηση της νέας του καριέρας. 

Το VW Beetle βασίζει την ύπαρξή του στο original μοντέλο του 1938, που παρήχθη έως και το 2003. Σε όλη αυτή τη χρονική περίοδο κατασκευάστηκαν κάτι λιγότερα από 22 εκ. αυτοκίνητα, νούμερο που του επέτρεψε να γίνει το αυτοκίνητο που, σε παγκόσμια κλίμακα, παρήχθη περισσότερο από όλα τα άλλα μοντέλα που έχουν κυκλοφορήσει, βασισμένο στην ίδια πλατφόρμα για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Μάλιστα μέχρι το 2002 ήταν το μοντέλο με τις περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως. Το 1997 η VW πήρε την απόφαση να παρουσιάσει τη νέα του γενιά, που κυκλοφόρησε μέχρι το 2010 και βασιζόταν σε πάτωμα του Golf. To 2011 κυκλοφόρησε η 2η και πιο σύγχρονη γενιά που, που βλέπουμε μέχρι σήμερα, βασισμένη στο πάτωμα του Golf 5ης γενιάς (μοντέλο 2004). Φυσικά οι νέες με την παλιά γενιά ουδεμία σχέση έχουν, με την κίνηση και τον κινητήρα να πηγαίνουν μπροστά, σε αντίθεση με το παρελθόν. Και φυσικά ουδεμία σχέση και οι πωλήσεις από την αρχή της νέας του καριέρας, με το νούμερο να κορυφώνεται κοντά στις 50.000 μονάδες στην Ευρώπη τον 3ο χρόνο της καριέρας του (2000). Από τότε άρχισε η πτώση, με το μοντέλο σήμερα να πουλάει περίπου τα μισά από τότε. Κατασκευασμένο στo Μεξικό, το σύγχρονο Beetle έχει ποιότητα, έτσι όπως την αντιλαμβάνεσαι, υποδεέστερη από τα άλλα σύγχρονα VW. Βασίζεται σε παλιά πλατφόρμα και φοράει παλιούς κινητήρες, μεταξύ των οποίων και ο 1.400άρης με δύο turbo ο οποίος τελεί υπό κατάργηση. Και όμως παραμένει ακριβότερο από το Golf, παρόλο που δεν είναι καλύτερο, ενώ έχει και παλιά τεχνολογία ασφαλείας. Οπότε μοιάζει ένα project που η VW το έχει ξεχάσει. 

H Citroen, επιχείρησε το 2009, να κάνει μια γκάμα πολυτελείας μέσα στην υπάρχουσα γκάμα της. Και την ονόμασε DS. Πρόκειται για ένα φόρο τιμής σε ένα από τα πιο εμβληματικά μοντέλα της αυτοκίνησης, την ομώνυμη Citroen του 1955. Το μοντέλο κυκλοφόρησε για 20 χρόνια και έμεινε στην ιστορία για τις καινοτομίες της (ήταν το πρώτο μοντέλο με εμπρός δισκόφρενα, ενώ είχε και υδροπνευματική ανάρτηση που αυξομείωνε την απόσταση από το έδαφος). Ήταν πολύ αεροδυναμική και με κορυφαία οδική συμπεριφορά, που, κατά πολλούς, αποτελεί το παράδειγμα προς μίμηση για το συνδυασμό κρατήματος και άνεσης. Όσο για τις νέες DS, καμία σχέση.Η DS3 για παράδειγμά είναι ένα απλό C3 από κάτω, με ωραίο (δε λέμε) περιτύλιγμα, που κοστίζει κανά 3άρι χιλιάρικα παραπάνω από το απλό και έχει πολλές επιλογές εξατομίκευσης. Και, φυσικά, οι πωλήσεις της, που κορυφώθηκαν το 2011 στις 70 και κάτι χιλιάδες αυτοκίνητα στην Ευρώπη, έχουν, εν έτει 2014, καθίσει στο 30% λιγότερο. Αναλογικά, λίγο χειρότερα διαγράφονται τα νούμερα και για τη DS4 που βασίζεται στη C4. 

Από την άλλη, τo Fiat 500 μοιάζει να είναι η φωτεινή εξαίρεση στον κανόνα, αφού είναι το μόνο από τα ρετρό μοντέλα που συνεχίζει να πουλάει ακόμα καλά, παρότι είναι ακριβό και ενώ κυκλοφορεί (με ελάχιστες αλλαγές) από το 2007. Είναι το μοντέλο που αντικατέστησε το ιστορικό μοντέλο από το Τορίνο που παραγόταν από το 1957 μέχρι το 1977, με πωλήσεις κοντά στα 3,7 εκ. Με μήκος κάτω από 3 μέτρα, τον κινητήρα πίσω και την προσιτή του τιμή, το original θεωρείται από τα μοντέλα -σύμβολα της αυτοκίνησης. Το σύγχρονο 500, δεν έχει κάτι από το παλιό, εκτός από τη νοσταλγική του εμφάνιση. Είναι το μοντέλο που επανέφερε στην κερδοφορία τη Fiat, αλλά και αυτό στο οποίο βασίστηκε η επιτυχημένη απόβαση της εταιρείας στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Οι πωλήσεις του το 2014 έκαναν ρεκόρ στην Ευρώπη, με κάτι περισσότερα από 180.000 αυτοκίνητα και η Fiat μοιάζει να επενδύει κι άλλο στο concept. Μάλιστα μετά το περίεργο MPV Fiat 500L, παρουσίασε το πολύ όμορφο crossover 500Χ, το οποίο μοιάζει να έχει καλή αποδοχή όπου παρουσιάζεται.