Φωτογραφία του http://www.monemvasia.gr/ απο το Απολιθωμένο Δάσος

Φωτογραφία του http://www.monemvasia.gr/ απο το Σπήλαιο της Καστανιάς

Μονεμβασιά

θέα από το υδραγωγείο και την Παναγίτσα

To απολιθωμένο δάσος της Πελοποννήσου

13227 Επισκέψεις στο άρθρο

Ένα θαύμα της λακωνικής φύσης. Εντυπωσιακή απολίθωση δάσους δίπλα από την παραλία.

 

Ένα πλούσιο γεωλογικό μουσείο από απολιθωμένους ριζικούς κόμβους και κορμούς ηλικίας 2-3 εκατομμυρίων ετών.
Είναι εντυπωσιακή η τέλεια απολίθωση των κορμών αλλά και η μοναδικότητα των ευρημάτων που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων σπάνια αποτυπώματα από όστρακα, φύκια και άλλες θαλάσσιες μορφές.Το πιο ενδιαφέρον τμήμα του δάσους συναντάς στις ακτές του Αγίου Νικολάου, την Αγία Μαρίνα, τονΚόρακα και στη Σπίθα του Δήμου Βοιών. Στον Κόρακα διατηρείται και ο ψηλότερος κορμός του δάσους, μήκους δύο μέτρων, που οι ντόπιοι αποκαλούν «άνθρωπο». Από το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας ξεκινά το σηματοδοτημένο μονοπάτι απ όπου διασχίζεις εύκολα τη διαδρομή. Ένα σύγχρονο Γεωπάρκο, με περιπατητικέςδιαδρομές και ενημερωτικό υλικό δημιουργείται από το Δήμο Βοιών γύρω από το απολιθωμένο δάσος στην περιοχή του Αγίου Νικολάου. Όλα τα απολιθωμένα δάση θεωρούνται διεθνώς διατηρημένα μνημεία της φύσης και χρήζουν ανυπολόγιστης επιστημονικής αξίας. Ένα πολύτιμο γεωλογικό μουσείο, θαύμα της λακωνικής γης, συναντάτε σήμερα σε μεγάλη έκταση της παραλίας του Αγίου Νικολάου Νεαπόλεως. Απολιθώματα κορμών, ηλικίας 2-3 εκατομμυρίων ετών, με το σπάνιο για τα παγκόσμια δεδομένα φαινόμενο των απολιθωμένων ριζών αποκαλύφθηκε δίπλα ακριβώς από τη θάλασσα.

Το σπάνιας ομορφιάς σπήλαιο της Καστανιάς βρίσκεται κοντά στο ομώνυμο χωριό και μαγεύει.
Το εσωτερικό του είναι γεμάτο με σταλακτίτες και σταλαγμίτες, σε μοναδικούς συνδυασμούς χρωμάτων και μορφών, που το κατατάσσουν στα καλύτερα όλης της Ευρώπης. Η καταπράσινη ορεινή διαδρομή για το σπήλαιο ακολουθεί την ανατολική απόληξη του Πάρνωνα που σβήνει στο ακρωτήριο του Μαλέα.Τρία εκατομμύρια χρόνια χρειάστηκε η φύση για να δημιουργήσει τον απαράμιλλο λιθωματικό διάκοσμο και να πλάσει σώματα και μορφώματα μιας φαντασίας αμύθητης. Ανάμεσα στους θεόρατους κόκκινους και λευκούς «καταρράκτες», τις γιγάντιες πολύσχημες κολώνες, τις «κουρτίνες» και τα «σεντόνια» που ξεχύνονται σαν κέρινα ομοιώματα απo την οροφή, φωλιάζουν «χταπόδια» και «κοράλια», «ελεφαντάκια» και «μανιτάρια», «πουλιά» και καρικατούρες, «εξωτικά φυτά» και μνημειώδη πλάσματα.
Η έκταση του Σπηλαίου είναι 1.500 τ.μ., χωρίζεται σε δύο επίπεδα και ο επισκέπτης το περιέρχεται με μια διαδρομή 500 μ. Σπάνιες παρουσίες όπως δίσκοι, επίπεδοι σταλαγμίτες, εκκεντρίτες και ελικτίτες, έχουν τον ιδιαίτερο τόπο τους στο σπήλαιο και αποτελούν σημαντικούς σταθμούς της ξενάγησης. Με λίγη τύχη, ίσως να συναντήσετε έναν ευγενή μόνιμο κάτοικο του σπηλαίου, το τυφλό και κουφό δολιχόποδο.

Ένας μεσαιωνικός οικισμός, που εντυπωσιάζει.
Προπύργια, τείχη, πολεμίστρες, λιθόκτιστα καλντερίμια, πέτρες δουλεμένες από ανθρώπους και φθαρμένες από το χρόνο, σε υποδέχονται σιωπηλά στη Μονεμβασιά. Δες τα σπίτια, τα αρχοντικά και της εκκλησίες της μεσαιωνικής πολιτείας που το κάθε ένα έχει τη δική του ιστορία. Θαύμασε τα βυζαντινά σύμβολα, τα ενετικά οικόσημα, τις ντάπιες και τις πολεμίστρες... Ανηφόρισε το κεντρικό καλντερίμι, δηλαδή την οδό Γιάννη Ρίτσου, και μείνε έκθαμβος από τα τουριστικά μαγαζάκια με την πολύχρωμη πραμάτεια τους που έρχονται να δώσουν μια ανάλαφρη νότα στη σιωπηλή, αυστηρή, μεσαιωνική ατμόσφαιρα του κάστρου.

Απίστευτη θέα από το υδραγωγείο και την Παναγίτσα.
Από το κέντρο της Γέφυρας (έτσι ονομάζεται ο οικισμός που είναι εκτός των τειχών) θα αναζήτησε τον στενό δρόμο που ανηφορίζει για την εκκλησία της Παναγίτσας. Από αυτό το σημείο, αλλά και από τη θέση του υδραγωγείου που βρίσκεται πάνω από το λιμάνι, θα έχεις την καλύτερη θέα στον εντυπωσιακό βράχο που μοιάζει να εισβάλει σαν πέτρινη γλώσσα στο γαλάζιο του Αιγαίου.