Πόση σημασία δίνετε στα όρια ταχύτητας; Τα υπακούτε τυφλά; Τα λαμβάνετε ως προτεινόμενη ταχύτητα; Ή μήπως τα έχετε «γραμμένα»; Και τελικά, πόση σημασία έχουν;
Η ταχύτητα είναι η πρώτη αιτία θανατηφόρων τροχαίων σε όλη την Ευρώπη. Με αυτό το δεδομένο θα έλεγε κανείς πως το όριο ταχύτητας είναι ο απόλυτος νόμος, η μία και μοναδική πινακίδα που πρέπει να υπακούμε τυφλά. Και στην Ευρώπη αυτό ισχύει. Στην Ελλάδα όμως;
Το ξέρατε ότι το όριο ταχύτητας στο αστικό δίκτυο είναι βασικά 40 χλμ./ώρα; Και όμως, μια ματιά γύρω σας είναι αρκετή για να καταλάβετε πως ακόμη και μέσα στα στενά πολλοί οδηγοί πάνε πιο γρήγορα, εμφανώς αγνοώντας το όριο ή απλά αψηφώντας το.
Σε χώρες όπως η Αγγλία, τα όρια στις πόλεις μειώνονται από τα 40 στα 30 χλμ./ώρα, ενώ πλέον η τιμωρία των οδηγών γίνεται από το 1 χλμ./ώρα πάνω από το όριο, ενώ παλιότερα υπήρχε ένα 10% χαλαρότητας.
Όμως το 1 χλμ./ώρα έχει διαφορά ικανή να σκοτώσει. Αρκεί να καταλάβει κανείς πως εκεί που θα σταματούσε ένα αυτοκίνητο με 40χλμ./ώρα, ένα άλλο με 41χλμ/ώρα ακόμη κινείται με 10 χλμ./ώρα. Η διαφορά είναι μεγάλη, ειδικά αν η σύγκρουση είναι με πεζό, οπότε και μπορεί να είναι μοιραία.
Όμως αυτά ακούγονται «ψιλά γράμματα» σε μία χώρα όπου τα όρια ταχύτητας έχουν μάλλον διακοσμητικό χαρακτήρα. Πολλοί θα πουν πως τοποθετούνται χωρίς ιδιαίτερη μελέτη, και συχνά είναι παράλογα χαμηλά. Δεν βοηθάνε και οι φήμες για μειωμένα όρια σε αυτοκινητοδρόμους με στόχο την σύλληψη παραβατών για να κόβονται πρόστιμα. ¶λλη μία φήμη είναι ότι σε αυτοκινητοδρόμους τα όρια μπαίνουν χαμηλά ώστε να μπορούν οι διαφημιστικές πινακίδες να τοποθετούνται πιο κοντά στην άσφαλτο. Και η λίστα με θεωρίες γιατί τα όρια είναι «λάθος» μεγαλώνει.
Αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει διαφάνεια ως προς το πως και ποιος αποφασίζει τα όρια, δεν υπάρχουν στατιστικές για τους δρόμους που τοποθετούνται, δεν υπάρχουν νούμερα που να υποστηρίζουν μια απόφαση. Αλήθεια είναι επίσης πως ακολουθώντας τα όρια ταχύτητας τυφλά μπορεί να γίνεις πιο επικίνδυνος, ειδικά όταν στη μέση της εθνικής οδού θα βρει κανείς όρια χαμηλά ως και 20 χλμ./ώρα, γιατί απλά αυτή η πινακίδα βρέθηκε εκείνη τη στιγμή για να «συνετίσει» τους οδηγούς ως προς τον κίνδυνο. Το ίδιο ισχύει με πολύ χαμηλά όρια πριν από στροφές, σε δρόμους με όριο 80 που ξαφνικά κατεβαίνει στα 30. Οπότε και αγνοείται.
Τι πρέπει να κάνουμε όμως για να έχουμε όρια που σεβόμαστε χωρίς αντιρρήσεις, όρια που δεν σηκώνουν αμφιβολία, και όρια που τελικά εφαρμόζονται και σώζουν ζωές; Τι λέτε;
Τα όρια ταχύτητας καλώς μπαίνουν. Όμως θα πρέπει να είναι ανεκτή μια υπέρβαση τους, μέσα σε λογικά όρια, δεδομένου ότι οι οδηγοί δεν είναι δυνατό να παρακολουθούν συνεχώς το ταχύμετρο και να μην βλέπουν το δρόμο. Όταν ο οδηγός παίρνει το βλέμμα του από το δρόμο, για να δει πόσο τρέχει, αποσπάται το βλέμμα του, για τουλάχιστον 1 δευτερόλεπτο από το δρόμο, κάθε φορά. Αντίθετα, ακόμα και αν τρέχει λίγο παραπάνω, αλλά έχει διαρκώς την προσοχή του στο δρόμο, ελέγχει πολύ καλύτερα την κατάσταση και μπορεί να αντιδράσει άμεσα, σε κάθε πρόβλημα που θα αντιληφθεί. Ο χρόνος αντίδρασης του οδηγού παίζει τεράστιο ρόλο στην πρόληψη ενός ατυχήματος, πολύ μεγαλύτερο από την ταχύτητα. Ο νόμος υπολογίζει ένα μέσο χρόνο αντίδρασης ενός οδηγού το 1 δευτερόλεπτο. Όμως υπάρχουν οδηγοί με χρόνο αντίδρασης 0.3 δευτερόλεπτα, όπου αυτοί μπορούν να σταματήσουν το όχημα πολύ, πιο σύντομα, από έναν οδηγό του 1 δευτ. και έτσι να αποφύγουν ένα ατύχημα, έστω και αν έχουν ξεπεράσει το όριο ταχύτητας, κατά 10%.
Είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα αυτή. Ναι, πολύ συχνά πολλοί από εμάς κινούμαστε με μεγαλύτερες ταχύτητες από αυτές που προβλέπει ο σεβαστός ΚΟΚ. ΑΛΛΑ, πρέπει να γίνει πιο πραγματικός κ να συγχρονιστεί με το σήμερα κ η σήμανση. Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση δεν εννοώ την αύξηση του μέγιστου ορίου των 130χλμ/ώρα. Όμως, αρκετά (όχι όλα) όρια ταχύτητας σε διάφορες περιπτώσεις, λειτουργούν ως «παγίδα». Οφείλουμε να υπακούμε κ να τηρούμε ευλαβικά τα όρια, αλλά νομίζω ότι σε κάποιες περιπτώσεις, τα πολύ χαμηλά (20, 30, 40) και μεσαία όρια (50, 60, 70) ίσως θα πρέπει να αναθεώρηθουν. Ίσως κ όχι....!
Τα όρια ταχύτητας καλώς μπαίνουν. Όμως θα πρέπει να είναι ανεκτή μια υπέρβαση τους, μέσα σε λογικά όρια, δεδομένου ότι οι οδηγοί δεν είναι δυνατό να παρακολουθούν συνεχώς το ταχύμετρο και να μην βλέπουν το δρόμο. Όταν ο οδηγός παίρνει το βλέμμα του από το δρόμο, για να δει πόσο τρέχει, αποσπάται το βλέμμα του, για τουλάχιστον 1 δευτερόλεπτο από το δρόμο, κάθε φορά. Αντίθετα, ακόμα και αν τρέχει λίγο παραπάνω, αλλά έχει διαρκώς την προσοχή του στο δρόμο, ελέγχει πολύ καλύτερα την κατάσταση και μπορεί να αντιδράσει άμεσα, σε κάθε πρόβλημα που θα αντιληφθεί. Ο χρόνος αντίδρασης του οδηγού παίζει τεράστιο ρόλο στην πρόληψη ενός ατυχήματος, πολύ μεγαλύτερο από την ταχύτητα. Ο νόμος υπολογίζει ένα μέσο χρόνο αντίδρασης ενός οδηγού το 1 δευτερόλεπτο. Όμως υπάρχουν οδηγοί με χρόνο αντίδρασης 0.3 δευτερόλεπτα, όπου αυτοί μπορούν να σταματήσουν το όχημα πολύ, πιο σύντομα, από έναν οδηγό του 1 δευτ. και έτσι να αποφύγουν ένα ατύχημα, έστω και αν έχουν ξεπεράσει το όριο ταχύτητας, κατά 10%.
Είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα αυτή. Ναι, πολύ συχνά πολλοί από εμάς κινούμαστε με μεγαλύτερες ταχύτητες από αυτές που προβλέπει ο σεβαστός ΚΟΚ. ΑΛΛΑ, πρέπει να γίνει πιο πραγματικός κ να συγχρονιστεί με το σήμερα κ η σήμανση. Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση δεν εννοώ την αύξηση του μέγιστου ορίου των 130χλμ/ώρα. Όμως, αρκετά (όχι όλα) όρια ταχύτητας σε διάφορες περιπτώσεις, λειτουργούν ως «παγίδα». Οφείλουμε να υπακούμε κ να τηρούμε ευλαβικά τα όρια, αλλά νομίζω ότι σε κάποιες περιπτώσεις, τα πολύ χαμηλά (20, 30, 40) και μεσαία όρια (50, 60, 70) ίσως θα πρέπει να αναθεώρηθουν. Ίσως κ όχι....!