
Αυτοκίνητα με τεράστια επιτυχία στην υπόλοιπη Ευρώπη έρχονται να πάρουν τη θέση που τους ανήκει και στην Ελληνική αγορά. Γιατί βολεύουν.
Όταν ο προϋπολογισμός για νέο αυτοκίνητο σφίγγει, τι είναι αυτό που περνάει σε δεύτερη μοίρα;
6.892 Επισκέψεις στο άρθρο (29/8/2013)
Μήπως είναι καιρός να αφήσουμε το αυτοκίνητο που «μας αρέσει» για το αυτοκίνητο που «μας ταιριάζει»; Ποιο χαρακτηριστικό είναι αυτό που αναθεωρούμε πρώτο όταν ο προϋπολογισμός για αγορά νέου αυτοκινήτου είναι σφιχτός;
autotriti team
Η μία λογική λέει να «κόψουμε» εξοπλισμό ή έκδοση, ακόμη και μοτέρ. Θα ζήσουμε εξάλλου αν τα πίσω παράθυρα ανοίγουν χειροκίνητα για παράδειγμα. Ακόμη καλύτερα αν ο κινητήρας είναι λίγο μικρότερος και ας μην είναι τόσο δυνατός. Θα καίει και λιγότερο, θα θέλει και λιγότερα τέλη. Είναι μια λύση.
Η άλλη όμως λέει κάτι διαφορετικό. Αφήνεις το πακέτο όπως το «λαχταρούσες» στην άκρη, και πας για κάτι διαφορετικό. Κάτι που μπορεί να μην είχες σκεφτεί πως μπορεί να είναι το επόμενο αυτοκίνητό σου, όμως έχει όλα τα φόντα να γίνει το αγαπημένο σου. Απλά από «γάμο» λόγω έρωτα, πας σε «γάμο» από προξενιό.
Δηλαδή χώρους για πέντε και μπαγκάζια, θες να τραβάει στο ταξίδι, να μην καίει πολύ και να μην ξεπερνάει και σε τιμή τον προϋπολογισμό σου. Ιδανικά το μικρομεσαίο που θες είναι πίσω από το τζάμι της αντιπροσωπίας, η τιμή στο καρτελάκι όμως ξεφεύγει από τον προϋπολογισμό σου και θα πρέπει να το πάρεις «γυμνό» για να «βγεις».
Από την άλλη όμως υπάρχει ένα μοντέλο που σου καλύπτει όλες τις ανάγκες. Σε τι διαφέρει; Είναι λίγο διαφορετικό. Αλλης μάρκας. Αλλης κατηγορίας. Ξεκινάς για παράδειγμα για ένα μικρομεσαίο και καταλήγεις με ένα Ford B-Max. Δεν έχει το «σουλούπι», έχει όμως τα υπόλοιπα και με το παραπάνω: έχει την τιμή!
Μοντέλα που κάνουν θραύση στην υπόλοιπη Ευρώπη αλλά δεν είναι δημοφιλή για κάποιο λόγο στην Ελλάδα, τώρα παίρνουν την «εκδίκησή τους». Και δεν είναι μόνο τα μικρά και μικρομεσαία πολυμοφικά που αποτελούν την ιδανική λύση που μέχρι τώρα απέφευγες. Υπάρχουν και άλλα, ακόμη πιο έξυπνα αυτοκίνητα, ειδικά όταν ο προϋπολογισμός είναι ακόμη πιο σφιχτός και οι ανάγκες σε χώρους ακόμη μεγαλύτερες. Όπως το Fiat Doblo.
Εσείς όμως τι «κόβετε»; Τι περνάτε σε δεύτερη μοίρα για να «βγείτε»; Μένετε στο ίδιο αυτοκίνητο και κάνετε μειώσεις; Αλλάζετε μοντέλο, μάρκα ή κατηγορία; Πως πετυχαίνετε να καλύψετε τις ανάγκες σας;
Προσωπικά, θα προσπαθήσω να αγοράσω, αν μπορέσω, τη μάρκα και το μοντέλο που θέλω, αλλά θα περικόψω από τον εξοπλισμό του. Αντί να πάρω τη full extra έκδοσή του, θα πάρω τη βασική, θα προσθέσω ό,τι σχετίζεται με την ασφάλεια και μόνο ό,τι χρειάζομαι και απουσιάζει. Ως λάτρης - ακόμα - της οδήγησης, θα προσπαθήσω να μην κάνω περικοπή σε κινητήρα, αν φυσικά μπορώ. Σε περίπτωση που δε μπορώ, αντί να το πάρω με το βασικό κινητήρα και γυμνό, τότε θα πάω μια κατηγορία κάτω - κατά προτίμηση στην ίδια μάρκα. Με καλύτερο κινητήρα και εξοπλισμό θα κοστίζει, αν όχι λιγότερο, τουλάχιστον το ίδιο. Άρα, αν μπορέσω, μένω στο ίδιο αυτοκίνητο με μειώσεις. Αν όχι, αλλάζω κατηγορία, άρα και μοντέλο. Αλλά προτιμώ να μην αλλάξω μάρκα.
Καλά τα όνειρα καλές οι προσδοκίες, αλλά με κόψιμο σε μισθούς και ανεργία, κόβεις και τα προαναφερθέντα!
Eγώ θα προτιμούσα ένα μεταχειρισμένο, ακόμα και άνω της δεκαετίας. Εκτός από το ότι είναι πολύ φθηνό, μπορείς με ένα καλό σέρβις να το κάνεις σχεδόν καινούριο. Ακόμη μπορείς με λίγα λεφτά να πάρεις αυτοκίνητο ανώτερης κατηγορίας. Επίσης δεν έχεις καθόλου άγχος, μην σου το γρατζουνίσουν. Αν κάνεις και λίγα χιλιόμετρα, δεν σε ενοχλεί η λίγο μεγαλύτερη κατανάλωση.
Περνάν όλα σε δεύτερη μοίρα,εκτός από αυτά που προάγουν ασφάλεια για εμάς και τους γύρω μας.Στην κάθεμια και στον καθένα το τι χρυσή τομή θέλει να πετύχει είναι κάτι το διαφορετικό και το υποκειμενικό.
Κόβουμε για παράδειγμα το μεταλλικό χρώμα,το κλιματιστικό,έχουμε air condition,κόβουμε ηλιοροφή,ζάντες αλουμινίου,μαγνησίου και μεγαλύτερες από τις αρχικές,δερμάτινα καθίσματα και θερμαινόμενα,κλιματιζόμενα,ηλεκτρικές ευκολίες από παράθυρα πίσω μέχρι συναγερμό,body kit,αεροτομές και βοηθήματα,και πολλά άλλα,ώστε να ρίξουμε το βάρος στα φρένα,τις αναρτήσεις,τα ελεστικά μας,και μία μηχανή με αξιοπρέπεια για την ενεργητική ασφάλεια μας.
Το θέμα τελικά όμως είναι το τι θα κόψουμε ή το τι θα απαιτήσουμε και το τι θα παράγουμε εμείς για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας,και όχι για λόγους κέρδους και εμπορίου;
αν πρεπει να αγορασω αμαξι,τοτε αντι να παρω εκεινο που πρωτοκυκλοφορει,αγοραζω εκεινο που ειναι καποια χρονια στην αγορα,πλησιαζει η αντικατασταση του,ειναι ηδη δοκιμασμενο και εχει πλουσιο εξοπλισμο ωστε η εκαστοτε εταιρεια να το διωξει απο το στοκ...και με συμφερουσα τιμη..ετσι πηρα πριν ενα χρονο το daihatsu sirion 1.3 και ομολογω με εκπλησσει ακομα αυτη η αγορα,γιατι αλλιως σε αλλη οικονομικη συγκυρια τη συγκεκριμενη εταιρεια δε θα τη σκεφτομουν,οχι γιατι δεν ειναι αξιοπιστη,αλλα γιατι θα συμπεριφερομουν με αλλα κριτηρια.
Φίλε teo, είχα Fiat Doblo εταιρικό για λίγο διάστημα. Σε πληροφορώ ότι από θέμα χώρων και πρακτικότητας τα σπάει. Αν δεν είχε αυτόν τον αστείο κινητήρα που πατάς γκάζι και αναρωτιέσαι πότε θα ξεκινήσει το αμάξι, (δεν μιλάμε για ανηφόρες φορτωμένος ή προσπεράσματα, αυτά απλά τα ξεχνάς), θα ήταν από τα κορυφαία της κατηγορίας του.
Στον καιρό που διανύουμε το πρωτεύον χαρακτηριστηκό για την αγορα νεου αυτοκινητου δεν ειναι να έχει όλες τις συγχρονες ανέσεις και ευκολίες αλλά το να το αντέχει η τσεπη μας. Εννοώντας οχι μόνο την αγορα του,γιατι πλεον παιρνεις porshe suv με 10.000€ και έχει ολες τις ανεσεις και ακομα περισσοτερες, αλλα και το μεγάλο κομματι της καταναλωσης καυσιμου , των service και των ανταλλακτικων όταν αυτα χρειαστουν.
Τι να λέμε τώρα...απλά αγοράζεις ΙΧ μόνο αν υπάρχει ανάγκη,δηλαδή αν έχει χαλάσει το υπάρχων αυτοκίνητο και οπωσδήποτε θέλει αντικατάσταση. Αν μιλάμε για καινούριο ρίχνεις τα στάνταρ σου.πχ θα ήθελα το Audi A3 1.4 TFSI 140 ps, αλλά θα συμβιβαστώ με το Chevrolet Cruze 1.4 T, ή ακόμα και με το πιο φθηνο ατμοσφαιρικό 1600άρη.Καλύτερη (οικονομικά) λύση πάντως θεωρώ μεταχειρισμένο 3-4 ετίας.Η οικονομική κατάσταση των περισσοτέρων δυστυχώς έχει αφήσει το αυτοκίνητο πολύ χαμηλά στη λίστα με τις προτεραιότητες, κάτι που φαίνεται και από τις ετήσιες πωλήσεις πανελλαδικά. Οπως θα έχετε παρατηρήσει και εσείς ολοένα και λιγότερο βλέπεις να κυκλοφορούν καινούρια μοντέλα,ενώ σχεδόν όλα είναι από 3ετίας και άνω.
Όταν δεν υπάρχουν λεφτά, αυτό που περνάει σε δεύτερη μοίρα, είναι το ίδιο το αυτοκίνητο.....πλέον για τους περισσότερους, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αλλάξουν όχημα. Και αν προκύψει ανάγκη που δεν παίρνει αναβολή (πχ κάνα τρακάρισμα), παίρνεις ένα μεταχειρισμένο όπως λέει και ο φίλος από κάτω, και κάνεις την δουλειά σου.
Πολύ απλά δεν αγοράζεις αμαξι τη σήμερον ημέρα. Μια χαρούλα πάει και το παλιό. Εχεις χρέος (ασχέτως του αν είσαι ωραίος) στην εφορία στις τράπεζες, παντού. Άρα μη κάνεις όρεξη, βλέπετε μην αγγίζετε
κόβεις αυτό που "πονάει "περισσότερο στην αγορά καινούριου αυτοκινήτου δηλαδη η γρήγορη απαξίωσή του...παιρνεις ένα μεταχειρισμένο 2-3ετίας και γλυτώνεις ενα μεγάλο ποσο.....