
1946: Η λεωφόρος Καλλιρόης και ο Ιλισός να ρέει στη μέση.
Το «παράπονο» των Αθηναίων και τα σημαντικότερα ποτάμια της πόλης.
Το αντίπαλο δέος του Κηφισού, γνωστό από την αρχαιότητα.
Πηγάζει από τον Υμηττό και εκβάλει στην Καλλιθέα, λίγο δίπλα από τον Κηφισό.
Έναν αιώνα πριν κυλούσε ελεύθερα μέσα από την πόλη, σήμερα σχεδόν όλο είναι σκεπασμένο.
Το «παράπονο» των Αθηναίων και τα σημαντικότερα ποτάμια της πόλης
Ένα γνωστό «παράπονο» των Αθηναίων, είναι πως τα ποτάμια της πόλης είναι όλα σχεδόν εξ`ολοκλήρου σκεπασμένα. Πώς φτάσαμε όμως σε αυτή την κατάσταση και ποια είναι τα κύρια ποτάμια της πόλης; Αρχικά να ξεχωρίσουμε τους ποταμούς από τα ρέματα. Ρέματα στην Αττική υπάρχουν πολλά και κύριο χαρακτηριστικό τους είναι πως δεν έχουν μόνιμη ροή υδάτων, ή πιο σωστά γεμίζουν με νερό κυρίως το χειμώνα ή σε έντονες βροχοπτώσεις.
Αν τα χασατε – Διαβαστε και αυτά:
Το αντίπαλο δέος του Κηφισού, γνωστό από την αρχαιότητα
Ρέματα και παραπόταμοι όπως ο Ποδονίφτης ή ο Ηριδανός καταλήγουν συνήθως σε μεγαλύτερους, κυρίως ποταμούς, όπως ο Κηφισός και ο Ιλισός αντίστοιχα, που αποτελούν τα δύο σημαντικότερα ποτάμια της Αθήνας από την αρχαιότητα. Και μπορεί να έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στον «βασιλιά» Κηφισό, όμως από το κέντρο της πόλης ρέει υπόγεια ένας άλλος ποταμός, ο «ιερός ποταμός» Ιλισός.
Πηγάζει από τον Υμηττό και εκβάλει στην Καλλιθέα, λίγο δίπλα από τον Κηφισό
Ο Ιλισός πηγάζει από τον βορειοδυτικό Υμηττό και μέχρι και έναν αιώνα πριν, διέσχιζε την Αθήνα καταλήγοντας στον Φαληρικό όρμο, αφού συνδεόταν στην σημερινή περιοχή του Ρέντη με τον Κηφισό. Οι δύο μεγαλύτεροι κλάδοι του, ενώνονταν στην περιοχή των Ιλισίων και στη συνέχεια κυλούσε μέσα στην πόλη, κοντά στο Παναθηναϊκό Στάδιο και το Μετς, πριν φτάσει στις λεωφόρους Αρδηττού και Καλλιρόης και «στρίψει» νότια του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης για να συνδεθεί με τον Κηφισό.
Έναν αιώνα πριν κυλούσε ελεύθερα μέσα από την πόλη, σήμερα σχεδόν όλο είναι σκεπασμένο
Μέχρι τις αρχές του περασμένου αιώνα ο Ιλισός ήταν ανοιχτός. Από την δεκαετία του `30 άρχισε σταδιακά να καλύπτεται, με τα σχέδια για τον εγκιβωτισμό του να έχουν ξεκινήσει περίπου 20 χρόνια πριν, καθώς θεωρούταν εστία μόλυνσης ενώ οι πλημμύρες της κοίτης του είχαν αρχίσει να αποτελούν πρόβλημα για τον αυξανόμενο πληθυσμό και οικοδόμηση της πόλης. Από τη δεκαετία του `30 έως και τη δεκαετία του `60 ο ποταμός καλύφθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του, ενώ είχε ολοκληρωθεί και η εκτροπή του, ώστε να έχει πλέον ξεχωριστή εκβολή, περνώντας κάτω από την Λεωφόρο Παναγή Τσαλδάρη στο Μοσχάτο και την Καλλιθέα και καταλήγοντας με ανοιχτή κοίτη στα τελευταία του χιλιόμετρα στον Σαρωνικό Κόλπο. Έτσι σήμερα, ο Ιλισός ρέει στο σκοτάδι κάτω από τους δρόμους της Αθήνας, με την κύρια κοίτη να περνά κάτω από τις λεωφόρους Μιχαλακοπούλου, Βασιλέως Κωνσταντίνου, Αρδηττού, Καλλιρόης και Παναγή Τσαλδάρη.




.jpg)
