Εδώ και χρόνια όλοι ζητούν περισσότερες πίστες στην Ελλάδα, ώστε να μειωθούν οι «κοντράκηδες». Το πρόβλημα όμως απ`ό,τι φαίνεται δεν είναι ότι δεν έχουμε πίστες, αλλά ότι αυτές δεν είναι... τσάμπα!
Πριν από λίγες μέρες είδαμε τον υφυπουργό Αθλητισμού, κο Λευτέρη Αυγενάκη να προτείνει την κατασκευή πίστας προδιαγραφών Moto GP στη χώρα μας και πιο συγκεκριμένα στο Ηράκλειο της Κρήτης. Στόχος να κατασκευαστεί στο χώρο του αεροδρομίου «Νίκος Καζαντζάκης», μόλις λειτουργήσει το νέο αεροδρόμιο του Ηρακλείου, στο Καστέλλι.
Προφανώς κάτι τέτοιο αποτελεί «μεγάλο νέο» για τα δεδομένα του ελληνικού μηχανοκίνητου αθλητισμού. Οι αντιδράσεις πολλές. Πολλοί δήλωσαν ενθουσιασμένοι πως κάτι τέτοιο μόνο καλό θα κάνει στη χώρα μας, καθώς μια πίστα με προδιαγραφές τέτοιας διοργάνωσης θα τραβήξει τα βλέμματα, θα βοηθήσει στον τοπικό τουρισμό, ενώ θα μπορεί να λειτουργήσει και ως χώρος εκπαίδευσης και εκτόνωσης.
Από την άλλη, δεν ήταν λίγοι αυτοί που έδειξαν απογοητευμένοι. Πολλοί μίλησαν για προεκλογικά λόγια (παρόλο που ο συγκεκριμένος υφυπουργός «χρεώνεται» μεταξύ άλλων και την επιτυχημένη επιστροφή του Rally Acropolis). Ενώ άλλοι διαμαρτυρήθηκαν για την ύπαρξη μιας τέτοιας πίστας σε ένα νησί που καθιστά την επίσκεψή της από κάποιον μη Κρητικό με το όχημά του, ακριβή και σχεδόν… αδύνατη. Και κάπως έτσι φτάνουμε στο ίδιο αδιέξοδο με πριν.
Θέλουμε ή δεν θέλουμε περισσότερες πίστες στην Ελλάδα;
Το θέμα με τις πίστες είναι ότι όλοι τις θέλουν, αλλά ελάχιστοι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν για αυτές. «Γιατί θα δώσω 100 ευρώ για λίγους γύρους ενώ μπορώ να κάνω το ίδιο στον δρόμο;». Την παραπάνω φράση την έχουμε ακούσει πολλές φορές. Προφανώς δεν θα κρίνουμε την ορθότητά της. Ωστόσο καταλαβαίνουμε ότι το πρόβλημα δεν είναι πως δεν υπάρχουν πίστες στην Ελλάδα.
Υπάρχουν τα «Μέγαρα» μια ανάσα από την Αθήνα, ή οι «Σέρρες» στη βόρεια Ελλάδα, μια εξαιρετική πίστα που συγκεντρώνει πολλούς επισκέπτες από το εξωτερικό και κυρίως τα Βαλκάνια και ίσως η πίστα του Ηρακλείου σε λίγα χρόνια, στην Κρήτη. Προφανώς υπάρχουν και πολλοί ακόμα χώροι ανά την ελληνική επικράτεια, κατώτερου ίσως επιπέδου, αλλά υπάρχουν.
Το πρόβλημα είναι, πως οι πίστες αυτές δεν είναι «δωρεάν» ή τουλάχιστον πολύ φθηνές. Προφανώς αυτό δεν είναι εύκολο, ειδικά όταν μιλάμε για μια ιδιωτική επιχείρηση που στόχο έχει το κέρδος που θα την κρατά βιώσιμη. Εκ του αποτελέσματος λοιπόν, μόνο οι συνειδητοποιημένοι οδηγοί και φίλοι του μηχανοκίνητου θα πληρώσουν ένα σεβαστό ποσό για να «τρέξουν» με ασφάλεια σε μια πίστα. Οι υπόλοιποι είτε δεν έχουν την οικονομική άνεση (δεν είναι άλλωστε εύκολο πράγμα να 1-2 κατοστάρικα για ένα track day), είτε θα προτιμήσουν να τα ξοδέψουν για τη «φιγούρα», βάζοντας πχ. κινέζικα Led, ή έξτρα bodykit στο αμάξι τους. Κοινώς, υπάρχει θέμα «Παιδείας», και μέχρι να διορθωθεί αυτό, καμία πίστα δεν θα μας σώσει!
Εσείς όμως τι λέτε; Μπορεί μια πίστα να διορθώσει την κατάσταση με τις κόντρες στους δημόσιους δρόμους; Ή πρέπει αυτή η πίστα να είναι και «τζάμπα» για να έχει αποτέλεσμα; Υπάρχει άλλη λύση και αν ναι ποια;