Στο δρόμο: Για τα αλώνια και τα σαλόνια

Τα 190 άλογα της έκδοσης X250 d σε σχέση με τα 163 άλογα της X220d προκύπτουν από το διπλό turbo. Στην πράξη ο κινητήρας εμφανίζει αξιοσημείωτο «βάθος» με έντονο τράβηγμα από χαμηλά και δύναμη μέχρι ψηλά. Σε γενικές γραμμές «ακούγεται», αλλά κινεί με άνεση το βαρύ αμάξωμα και συνεργάζεται σωστά με το 7άρι αυτόματο κιβώτιο (το οποίο δεν έχει την παραμικρή σπορτίφ διάθεση κι ας υπάρχει και χειροκίνητη/σειριακή επιλογή) για μια ισορροπημένη λειτουργία ανάμεσα στις επιδόσεις, το τράβηγμα και την κατανάλωση (μέση τιμή δοκιμής περί τα 10,0 λτ./100 χλμ).

Με καλές γωνίες προσέγγισης, ράμπας και διαφυγής, κορυφαία μέγιστη πλευρική κλίση που αγγίζει τις 49,8 μοίρες και απόσταση από το έδαφος έως 222 χιλιοστά, η X-Class μεταφέρει οδηγό και επιβάτες «ατσαλάκωτους», ακόμα και στον πιο δύσβατο προορισμό. Η «έξυπνη» τετρακίνηση (με επιλογή από διακόπτη στο ταμπλό), οι κοντές σχέσεις στο κιβώτιο και το κλείδωμα του πίσω διαφορικού, που είναι στάνταρ στην έκδοση The Rock. Ωστόσο τα ασφάλτινα ελαστικά θα τα βρουν σκούρα στο χιόνι. Πάντως το στάνταρ σύστημα θέασης 360ο προσφέρει στον οδηγό απεριόριστη ορατότητα περιφερειακά του οχήματος, γλιτώνοντας τον οδηγό από πάσης φύσεως «κακοτοπιές». Και στην άσφαλτο όμως η X250 d The Rock τα καταφέρνει αρκετά καλά, παρά το αυξημένο βάρος (λόγω και του σκληροτράχηλου πλαισίου τύπου σκάλας) και τις τεράστιες διαδρομές της ανάρτησης. Για τα δεδομένα της κατηγορίας και του… ύψους, οι αεροδυναμικοί θόρυβοι είναι χαμηλοί σε αντίθεση με το πολύ υψηλό επίπεδο στην ποιότητα κύλισης. Οι πολλαπλοί σύνδεσμοί στην πίσω ανάρτηση έχουν περιορίσει στο ελάχιστο της αναπηδήσεις, τα φρένα είναι αποτελεσματικά και έχουν μια ευχάριστα σφιχτή αίσθηση στο πεντάλ, ενώ ακόμα και το τιμόνι, το οποίο έχει φυσικά πολυάριθμες στροφές από άκρη σε άκρη, έχει ρυθμιστεί έτσι ώστε να δίνει όσο πιο γεμάτη αίσθηση μπορεί.