Είναι τα ηλεκτρικά ο νέος τρόπος να «μοστράρεις» τα λεφτά σου;

Αν σε «χάλαγε» το ηλεκτρικό ως αυτοκίνητο, τώρα έρχεται και το κοινωνικό πρόβλημα. Υπάρχει η άποψη ότι πολλοί αγοράζουν ηλεκτρικό για να δείξουν ότι... «τα έχουν». Πόσο όμως ισχύει κάτι τέτοιο;

Πως η ηλεκτροκίνηση δημιουργεί ταξικές διαφορές;

Ποιο είναι το στερεότυπο του οδηγού ηλεκτρικού αυτοκινήτου; Με δεδομένο ότι είναι ακριβό, και με δεδομένο ότι απαιτεί φόρτιση στο σπίτι, και στη δουλειά, ο οδηγός του ηλεκτρικού έχει μονοκατοικία και πάρκινγκ στο χώρο εργασίας του. Ακόμη κι αν δεν είναι έτσι, οι κοινωνίες έτσι χωρίζονται. Γιατί;
 
Δεν είναι φυσικά πρωτόγνωρο το αυτοκίνητο να αντικατοπτρίζει την κοινωνική επιφάνεια του οδηγού του. Για την ακρίβεια, το αυτοκίνητο είναι η πρώτη εικόνα με βάση την οποία ο οδηγός του κρίνεται. Πάνω σε αυτή την εικόνα έχουν χτιστεί ονόματα αυτοκινητοβιομηχανιών, από τη Rolls Royce μέχρι την Audi και από τη Ferrari μέχρι την Cupra.
 
Πάνω σε αυτή την εικόνα, το lifestyle, πατάει ολόκληρο το μάρκετινγκ της βιομηχανίας για να λανσάρει κάθε νέο μοντέλο. Δεν βγήκε ποτέ να πει κανείς «ορίστε ένα αυτοκίνητο για όσους ζορίζονται οικονομικα» ή για «όσους κοινούς θνητούς παρκάρουν στο δρόμο» ή για «όσους δεν έχουν να βάλουν βενζίνη». Ακόμη και τα μοντέλα με έμφαση στην οικονομία ποντάρουν στην  «φιλικότητα προς το περιβάλλον» και την ευαισθησία του οδηγού τους, ενώ τα φθηνότερα δεν λένε ποτέ ότι είναι για τους  «φτωχούς», αλλά για όσους θέλουν να κάνουν μια «έξυπνη αγορά».
 
Ποιός δεν ξέρει όμως πως αν έχεις λεφτά αγοράζεις ακριβό, αν όχι αγοράζεις φτηνό. Και αν θες να δείξει πως έχεις (ή πως είχες) αγοράζεις ένα πρώην ακριβό (ως καινούργιο), φθηνό (ως μεταχειρισμένο). Δεν χρειάζεται εξηγήσεις.

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »

Δεν χρειάζεται εξηγήσεις επίσης το γιατί τα μεταχειρισμένα Tesla έρχονται στην Ελλάδα με κάθε τρόπο, αφού η ζήτηση είναι μεγάλη. Όχι γιατί ξαφνικά μας πήρε το περιβάλλον και είμαστε τόσο πράσινοι που αντί να «στάξουμε» τα 40.000 σε ένα καινούργιο αυτοκίνητο, με εγγύηση, ψωνίζουμε ένα Tesla στο τέλος της ζωής του, με ρίσκο η μπαταρία να τα  «τινάξει» και να μείνουμε με φέσι άλλα 10+ χιλιάρικα για να την αλλάξουμε.
 
Όχι. Αυτό που πουλάει τα μεταχειρισμένα Tesla είναι η «μούρη». Το στερεότυπο που θέλει τον οδηγό ενός ηλεκτρικού να είναι τεχνολογικά ενήμερος, περιβαλλοντολογικά ευαίσθητος, αλλά κυρίως οικονομικά ικανός να έχει μονοκατοικία να φορτίζει σπίτι, και θέση πάρκινγκ στη δουλειά για να φορτίζει και εκεί. Και αυτή τη φορά το στερεότυπο μπαίνει σε λεπτομέρειες. Δεν είναι απλά πλούσιος, είναι «φτασμένος». Ποτέ άλλοτε ένα αυτοκίνητο δεν  «έδινε» τόσες λεπτομέρειες για το lifestyle του οδηγού. Και έτσι η ψαλίδα ανοίγει, και τα ηλεκτρικά γίνονται ακόμη πιο αντιπαθητικά σε μεγάλη μερίδα της αγοράς.
 
Εσείς τι στερεότυπο έχετε για τον οδηγό ηλεκτρικού αυτοκινήτου; Ισχύει ότι «δείχνουν» κάπως; Είναι το ηλεκτρικό η «απόλυτη φιγούρα»; Τι λέτε;

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »