Πιστός στη μάρκα ή... μπερμπάντης;

Τι αυτοκίνητο είχατε πριν και τι τώρα; Πιο πριν; Τι θα αγοράσετε μετά; Έχετε σκεφτεί ποτέ πως μπορεί να είστε εγκλωβισμένοι σε μία μάρκα ή απλά μένοντας σταθεροί νοιώθετε ασφάλεια; Υπάρχει λοιπόν «πίστη» στις μάρκες; Εσείς τι κάνετε;

Δεν είναι πολλά τα χρόνια που μία μάρκα μπορούσε να κρατήσει έναν πελάτη όλη του τη ζωή. Το επόμενο αυτοκίνητό του ήταν προδιαγραμμένο. Θα ήταν το νέο μοντέλο της ίδιας μάρκας. Αυτό μπορεί να γίνεται ακόμη σήμερα; Μπορεί κανείς με τόσα μοντέλα στην αγορά να μείνει «κολλημένος» με μία μάρκα; 

Η λογική πίσω από αυτή την «πιστότητα» ήταν η πεποίθηση πως η μάρκα που «αγαπάει» ο καθένας φτιάχνει τα «καλύτερα» αυτοκίνητα. Η σιγουριά πως άσχετα με το αν είναι όμορφο ή όχι, έχει τεχνολογία ή όχι και το τι προσφέρει ο ανταγωνισμός, αγοράζοντας από τη μάρκα αυτή έχεις «το κεφάλι σου ήσυχο». 

Σε αυτό μεγάλο ρόλο παίζει φυσικά και ο αντιπρόσωπος. Σίγουρα όταν έχεις αποκτήσει μία σχέση με την εταιρεία που σου πουλάει το αυτοκίνητο, όταν σου συμπεριφέρονται άψογα, σε ξέρουν για πελάτη τους και σε υποστηρίζουν, θέλεις αυτό να κρατήσει για πάντα. Και κρατάει αγοράζοντας κάθε φορά από την ίδια μάρκα. 

Όμως πόσο συχνά συμβαίνει αυτό; Στην Ελλάδα μάλιστα υπάρχει και το φαινόμενο κάποιες εταιρείες όταν σε μάθουν για «σίγουρο» αντί να σε έχουν «βασιλιά» να κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Δεν είναι λίγοι αυτοί που έφυγαν από μια μάρκα μετά από χρόνια «πίστης» γιατί άλλαξε ο αντιπρόσωπος ή ακόμη και το συνεργείο της γειτονιάς. Όταν παραγνωρίστηκαν και άρχισαν τα «δεν έχω χρόνο τώρα, εσύ δικός μας είσαι, πέρνα αύριο», και το «σφάξιμο» στο λογαριασμό. 

Ακόμη όμως και αν υπάρχει η εξυπηρέτηση, είναι τόσο σημαντική για να κρατήσει κάποιον στην ίδια μάρκα; Τόσα αυτοκίνητα, τόσα μοντέλα, τόσες νέες τεχνολογίες, δε δημιουργείται το δέλεαρ να δοκιμάσει κανείς και κάτι άλλο; 

Κάτι έστω «γειτονικό». Αν πας ας πούμε από τη Fiat στην Alfa Romeo, οι διαφορές είναι μικρές. Το ίδιο δίκτυο, ίδια φιλοσοφία, αλλά το αυτοκίνητο διαφέρει. Από την Peugeot στη Citroen το ίδιο, αν πας όμως στη Renault κάτι αλλάζει. Τα όρια που θέτει η «εθνικότητα» συχνά συγκρατούν αγοραστές που «παίζουν» από τη μία μάρκα στην άλλη. Πιο πέρα όμως; 

Εσείς τι κάνετε; Αλλάζετε μάρκες; Αλλάζετε εθνικότητες; Πόσο μακριά από το προηγούμενο αυτοκίνητό σας είναι αυτό που έχετε τώρα; Και τι θα μπορούσε να έχει αυτό ώστε να πάρετε από την ίδια μάρκα και στο μέλλον; Τι είναι αυτό που αξίζει τόσο ώστε να μείνετε πιστοί; Τι λέτε;