Το θρυλικό Volkswagen Beetle είχε θέρμανση χωρίς ψυγείο.
Ο «Σκαραβαίος» μπορούσε να προσφέρει θέρμανση ακόμα και σε ακραίες συνθήκες.
Όχι χωρίς μειονεκτήματα και παραξενιές.
Προβλήματα με την πάροδο του χρόνου.
Το θρυλικό Volkswagen Beetle είχε θέρμανση χωρίς ψυγείο
Στις δεκαετίες που το θρυλικό Volkswagen Beetle κυκλοφορούσε σε όλο τον κόσμο, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και παρεξηγημένα στοιχεία του ήταν το σύστημα θέρμανσης. Πολλοί πιστεύουν πως ο «Σκαραβαίος» έστελνε καυσαέρια κατευθείαν στην καμπίνα, όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική — και εξαιρετικά ευρηματική.
Το Beetle διέθετε αερόψυκτο κινητήρα, χωρίς το κλασικό ψυγείο νερού. Ο αέρας εισαγόταν από έναν ανεμιστήρα, περνούσε πάνω από τον θερμό κινητήρα για να τον ψύξει και στη συνέχεια, στα προ του 1963 μοντέλα, αυτός ο ζεσταμένος αέρας διοχετευόταν απευθείας στο εσωτερικό για να προσφέρει θέρμανση.
Ο «Σκαραβαίος» μπορούσε να προσφέρει θέρμανση ακόμα και σε ακραίες συνθήκες
Μετά το 1963, η VW πρόσθεσε εναλλάκτες θερμότητας (heat exchangers) για να ενισχύσει τη διαδικασία:
- Ο αέρας από το σύστημα ψύξης περνούσε μέσα από έναν εσωτερικό σωλήνα.
- Τα καυσαέρια κινούνταν σε εξωτερικό σωλήνα γύρω του.
- Μέσω μεταλλικών πτερυγίων, η θερμότητα των καυσαερίων μεταφερόταν στον εσωτερικό σωλήνα, ζεσταίνοντας τον αέρα που τελικά έμπαινε στην καμπίνα.
Tο Beetle μπορούσε να προσφέρει θέρμανση ακόμα και σε ακραίες συνθήκες — όπως σε αποστολές στην Ανταρκτική!
Όχι χωρίς μειονεκτήματα και παραξενιές
Παρότι το σύστημα ήταν έξυπνο, δεν ήταν τέλειο. Ο «φρέσκος» αέρας περνούσε πρώτα από τον κινητήρα πριν θερμανθεί από τα καυσαέρια, πράγμα που σήμαινε ότι τυχόν διαρροές λαδιού ή καυσαερίων μπορούσαν να φτάσουν στην καμπίνα.
Επιπλέον, πολλοί οδηγοί παραπονούνταν ότι η θέρμανση δεν ήταν αρκετή. Η VW μάλιστα πρότεινε μέσα στο εγχειρίδιο, στους ιδιοκτήτες να ανοίγουν ελαφρά ένα παράθυρο ώστε να επιτρέπουν την κυκλοφορία του αέρα και να βοηθούν το ζεστό ρεύμα να κυκλοφορήσει στην καμπίνα — κάτι που σήμερα ακούγεται… αντιφατικό αλλά η τεχνολογία της εποχής έτσι λειτουργούσε!
Προβλήματα με την πάροδο του χρόνου
Οι εναλλάκτες θερμότητας στα εργοστασιακά μοντέλα είχαν πολλές πτυχώσεις για μέγιστη απόδοση. Ωστόσο, πολλά σύγχρονα ανταλλακτικά είναι απλοποιημένα, με αποτέλεσμα να μεταφέρουν λιγότερη θερμότητα. Παράλληλα, σωλήνες, καλώδια και συνδέσεις φθείρονται εύκολα μετά από δεκαετίες, μειώνοντας την αποτελεσματικότητα της θέρμανσης.
Όλα τα κλασικά Beetle (21,5 εκατομμύρια οχήματα μέχρι και το 2003 στο Μεξικό) ήταν αερόψυκτα. Μόνο ένα πειραματικό πρωτότυπο το 1984 δοκίμασε υδρόψυκτο κινητήρα για τη μεξικανική αγορά — χωρίς ποτέ να μπει σε παραγωγή. Το σύστημα θέρμανσης του Beetle αποτελεί παράδειγμα της απλής αλλά ιδιοφυούς μηχανικής που χαρακτήριζε το μικρό VW: χωρίς πολύπλοκους μηχανισμούς, κατάφερνε να αξιοποιεί τη θερμότητα που ήδη υπήρχε, μετατρέποντας τα καυσαέρια σε φυσικό καλοριφέρ.
