Οι Ευρωπαίοι έχουν καινούργια αυτοκίνητα επειδή ακριβώς δεν τα αγοράζουν.
Η τιμή αγοράς του αυτοκινήτου δεν έχει τόση σημασία όταν δεν το αγοράζεις.
Χωρίς leasing! Απλά πληρώνεις τη διαφορά ανάμεσα στην τιμή του ως καινούριο και ως μτχ. όταν το δώσεις.
Μπορείς να το πεις, δανεισμό, ιδιωτικό leasing ή απλά «καινούργιο αυτοκίνητο με συνδρομή α λα Netflix».
Οι Ευρωπαίοι έχουν καινούργια αυτοκίνητα επειδή ακριβώς δεν τα αγοράζουν
Μπορεί οι Ευρωπαίοι που οδηγούν καινούργια αυτοκίνητα να έχουν περισσότερο διαθέσιμο εισόδημα από το μέσο Έλληνα, όμως δεν είναι αυτός ο λόγος που τελικά εμείς είμαστε με τις αρχαιολογίες και αυτοί έχουν ό,τι βγαίνει στην αγορά. Ο λόγος που στην (βόρεια) Ευρώπη τα αυτοκίνητα είναι καινούργια είναι γιατί κανείς δεν τα αγοράζει. Και δεν μιλάμε για εταιρικά, ούτε για leasing, μιλάμε για αυτοκίνητα ΙΧ που όμως αποκτώνται από τους ιδιώτες οδηγούς με έναν τρόπο που τα τελευταία 10 χρόνια έχει μεταμορφώσει την αγορά.
Η τιμή αγοράς του αυτοκινήτου δεν έχει τόση σημασία όταν δεν το αγοράζεις
Όταν δεν αγοράζεις ένα αυτοκίνητο, δεν σε νοιάζει ιδιαίτερα η τιμή του. Η τιμή εξάλλου είναι και ο πρώτος λόγος που τόσος κόσμος ξεχνάει αμέσως την ιδέα ενός καινούργιου αυτοκινήτου στην Ελλάδα, αφού αντιπροσωπεύει το βασικό τρόπο απόκτησής του. Όταν λοιπόν σου λέει ο άλλος πως ένα νέο αμάξι έχει 40.000 ευρώ, και εσύ θες 15 χρόνια να βάλεις αυτά τα λεφτά στην άκρη, η συζήτηση για καινούργιο αυτοκίνητο έχει τελειώσει πριν ολοκληρώσεις τη λέξη «σαράντα». Νομίζεις πως οι Ευρωπαίοι που τα αγοράζουν, έχουν σαραντάρια μαζεμένα κάτω από το στρώμα;
Χωρίς leasing! Απλά πληρώνεις τη διαφορά ανάμεσα στην τιμή του ως καινούριο και ως μτχ. όταν το δώσεις
Η διαφορά βρίσκεται στον τρόπο απόκτησης, ή καλύτερα, στην ιδέα που έχουμε για το αυτοκίνητο που οδηγούμε. Στην Ελλάδα το αυτοκίνητο, όπως το πλυντήριο ή το ψυγείο, το θεωρούμε ιδιοκτησία μας. Αυτή είναι και η τεράστια διαφορά. Γιατί αν το θες δικό σου, πρέπει να το πληρώσεις ολόκληρο. Στην Ευρώπη η απόκτηση γίνεται πληρώνοντας μόνο τη διαφορά. Τη διαφορά ανάμεσα στην τιμή του ως καινούργιο, και την αναμενόμενη τιμή που θα έχει ως δεύτερο χέρι, μετά από τα χρόνια που θα το κρατήσεις, δύο, τρία ή τέσσερα. Αν λοιπόν ξέρεις πως το ποσό αυτό δεν είναι 40 αλλά 25 ή 20.000 ευρώ, τότε όλα γίνονται πιο απλά, γιατί τώρα μπορείς να το χρηματοδοτήσεις.
Μπορείς να το πεις, δανεισμό, ιδιωτικό leasing ή απλά «καινούργιο αυτοκίνητο με συνδρομή α λα Netflix»
Ο βασικός τρόπος απόκτησης αυτοκινήτου στην Ευρώπη είναι η ιδιωτική χρηματοδότηση της διαφοράς. Δίνεις 10% μπροστά, και το υπόλοιπο ποσό το βάζεις δόσεις, με ή χωρίς τόκο. Το ποσό της διαφοράς. Και με δύο-τρία κατοστάρικα το μήνα έχεις νέο αμάξι. Ακόμη περισσότερο, η χρηματοδότηση, επειδή είναι μικρή, είναι πολύ πιο πιθανό να εγκριθεί. Μεγάλο μέρος των οδηγών αποκτά πρόσβαση στη χρηματοδότηση και νέο αυτοκίνητο με κυριολεκτικά τα μισά λεφτά. Ποιο είναι το ζήτημα; Πως στο τέλος του συμβολαίου είτε το επιστρέφεις και παίρνεις άλλο με τον ίδιο τρόπο, είτε πληρώνεις το υπόλοιπο και το κρατάς. Ακόμη και στη δεύτερη περίπτωση, επειδή το ποσό είναι μικρότερο, πάλι είναι πολύ πιο πιθανό να μπορέσεις να το χρηματοδοτήσεις. Άλλο ένα μεγάλο δάνειο, άλλο δύο μικρά.
Εσύ είσαι έτοιμος να αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις την απόκτηση αυτοκινήτου για να πάρεις επιτέλους καινούργιο; Πρέπει σώνει και καλά να είναι ιδιοκτησία σου; Μήπως αν αφήσεις την ιδιοκτησία στην άκρη, μπορείς να πάρεις επιτέλους το αμάξι που θέλεις; Τι λες; Γιατί δεν γίνεται αυτό και στην Ελλάδα;
