Τα τιμόνια-πηδάλια δείχνουν φουτουριστικά και ξεκλέβουν χώρο. Είναι όμως αδύνατον να τα χρησιμοποιήσεις σε καθημερινούς ρυθμούς και με την ίδια ευκολία με τα «κλασικά» τιμόνια.
Για κάνε όπισθεν με το τιμόνι του ΚΙΤΤ να δω κάτι...
Το ξεκίνησε η Tesla, τώρα το δοκιμάζει και η Lexus. Είναι όμως τα τιμόνια-πηδάλιο κάτι παραπάνω από δοκιμή; Κάτι παραπάνω από εφέ, για να δώσουν το στίγμα του αυτοκινήτου; Γιατί στην πράξη, κάτι δεν πάει καλά.
Βγάλε το στρογγυλό σου τιμόνι και βάλε ένα πηδάλιο, σαν το τιμόνι του ΚΙΤΤ. Αυτό από μόνο του μπορεί να κάνει την καμπίνα σου να δείχνει σαν να βγήκε από το 2023, ή μπορεί να την κάνει να δείχνει σαν να βγήκε από το 1983, όταν και ξεκίνησε ο «Ιππότης της Ασφάλτου».
Όμως το πρόβλημα δεν είναι πως δείχνει. Εξάλλου, στις φωτογραφίες του Tesla Model S Plaid (διαβάζεται «πλάντ»), αλλά και στου νέου Lexus RZ, το πηδάλιο ταιριάζει μια χαρά αισθητικά. Το πρόβλημα είναι στο πώς λειτουργεί.
Βλέπεις αν κάνεις απλά την αλλαγή και από τιμόνι πας σε πηδάλιο, υπάρχει πρόβλημα. Τα τιμόνια έχουν δύο-δυόμιση ή και περισσότερες στροφές απ΄ άκρη σ΄ άκρη. Που σημαίνει πως συχνά πυκνά πρέπει να γυρίζεις το τιμόνι τουλάχιστον 180 μοίρες. Όταν το τιμόνι είναι στρογγυλό, το πιάνες απ΄ οπου θες, οπότε δεν είναι πρόβλημα. Όταν όμως έχει δύο λαβές, με το που περνάς τις 90 μοίρες, τα χέρια διασταυρώνονται.
Και άντε να αφήσεις και να ξαναπιάσεις το τιμόνι χωρίς να κοιτάς τι κάνεις. Πάνω στη μανούβρα ή πάνω που ξεμυτίζεις από παρκαρισμένος. Τα χέρια σου μπλεγμένα, το τιμόνι ούτε καν στο μισό για να κόψουν οι τροχοί και εσύ να μην ξέρεις τι να κοιτάξεις, τι να αφήσεις και τι να πιάσεις.
Πώς λύνεται το μπλέξιμο και το πρόβλημα; Αν το τιμόνι έχει μισή στροφή όλη κι όλη. Γίνεται; Με ηλεκτρονικό τιμόνι (χωρίς μηχανική σύνδεση με τους τροχούς), γίνεται. Τώρα τι θα κάνουν με την ευαισθισία, αφού στο πρώτο άγγιγμα θα κόβει απότομα, ποιος το ξέρει.
Ακόμη όμως και να λύσουν αυτό το πρόβλημα, με την όπισθεν τι γίνεται; Βλέπεις με το στρογγυλό τιμόνι, βάζεις το χέρι στη κορυφή, γυρίζεις πίσω το κεφάλι να βλέπεις, και ξέρεις πως με το ένα χέρι, όπου γυρίζεις, πας από την άλλη.
Αν το τιμόνι δεν έχει κορυφή, από που το πιάνεις; Από το πλάι. Και έστω πως το πιάνεις από το πλάι, πως στο διάτανο το γυρίζεις, όσο βλέπεις πίσω, κρατώντας το από ένα μόνο σημείο, και τι γίνεται όταν το χέρι σου φτάσει ανάμεσα στα πόδια και σπρώχνεις από την άλλη; Δεν πάει άλλο το χέρι, πρέπει να αλλάξεις πιάσιμο. Να σταματήσεις να κοιτάς πίσω, να δεις που είναι η άλλη λαβή, να σταματήσεις, να αλλάξεις λαβή, και πάμε πάλι. Και αν θες να ισιώσεις, όλα ξανά από την ανάποδη. Πάμε καλά;
Δεν κόβεις το χέρι σου καλύτερα; Το ίδιο δύσχρηστο να γίνει το τιμόνι. Τι λες; Πέρα από το ότι δείχνει φουτουριστικό, υπάρχει μέλλον για το τιμόνι σαν του ΚΙΤΤ;
