Οι δοκιμασίες του EuroNCAP από το 1997

Στην αρχή του, το 1997, ο EuroNCAP βαθμολογούσε την προστασία των ενηλίκων και των πεζών, ενώ το 2003 προστέθηκε και η αξιολόγηση για την προστασία των παιδιών.

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »

 
Η μεγάλη αλλαγή στις αξιολογήσεις έγινε το 2009, οπότε ο EuroNCAP προσέθεσε καινούριες δοκιμασίες, όπως αυτή που αξιολογεί την καταπόνηση του αυχένα από τη δομή του καθίσματος κατά την πρόσκρουση. Τότε άλλαξαν και οι τομείς βαθμολόγησης, αξιολογώντας τρεις κατηγορίες, αυτές της προστασίας ενηλίκων, των παιδιών και των πεζών. Επίσης, πλέον, η επιμέρους βαθμολογία δεν είχε αστέρια, αλλά ποσοστά, για μεγαλύτερη ακρίβεια.
 
Το 2011 προστέθηκε η αξιολόγηση για τα συστήματα ελέγχου ευστάθειας (ESP).
 
Οι αλλαγές του 2014 έκαναν ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα, καθώς από τότε αξιολογούνται και τα συστήματα αποφυγής τρακαρίσματος, όπως το σύστημα που φρενάρει μόνο του, αλλά και το σύστημα υποβοήθησης παραμονής στη σωστή λωρίδα. Αυτά πλέον βαρύνουν περισσότερο στη βαθμολογία που αφορά στην ασφάλεια των επιβατών. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι το ESP σταμάτησε να αξιολογείται, καθώς από το Νοέμβριο του 2014, αυτό έγινε υποχρεωτικό σε όλα τα αυτοκίνητα που πωλούνται στην Ευρώπη. Πέρυσι έγιναν επίσης αναβαθμίσεις στον τρόπο που αξιολογείται και η ασφάλεια των πεζών.
 
Μέχρι τώρα ο έλεγχος γινόταν για πλαγιομετωπική σύγκρουση (το εμπόδιο ήταν δεξιότερα ή αριστερότερα από το αυτοκίνητο – ανάλογα την πλευρά του οδηγού – και στη σύγκρουση η μισή πρόσοψη του αυτοκινήτου έπεφτε πάνω στο εμπόδιο). 

Το 2015 οι δοκιμασίες δυσκόλεψαν κι άλλο:
- Τα μοντέλα, εκτός από την πλαγιομετωπική πρόσκρουση, προσκρούουν και σε σταθερό εμπόδιο, μετωπικά με 50 χλμ./ώρα.
- Οι κούκλες (dummies), που χρησιμοποιούνται σε αυτή τη δοκιμασία, δεν έχουν τον όγκο ενός full sized άντρα (όπως στην πλαγιομετωπική σύγκρουση), αλλά μιας μικρόσωμης γυναίκας.
- Οι δύο αυτές δοκιμασίες μετράνε το ίδιο στην τελική βαθμολογία. Έτσι αξιολογείται αν η άκαμπτη δομή του αυτοκινήτου, που φροντίζει για τις καλές επιδόσεις στην πλαγιομετωπική σύγκρουση, βοηθά και στον περιορισμό των δυνάμεων που ασκούνται στα σώματα ασθενέστερων επιβατών. Δηλαδή εκτός από άκαμπτο, ένα μοντέλο πρέπει να είναι και «έξυπνα» δομημένο.
- Η διαδικασίες πλευρικής πρόσκρουσης, σε σταθερό και κινούμενο εμπόδιο, έγιναν δυσκολότερες, με βαρύτερα & φαρδύτερα εμπόδια σε άλλη κλίση.
- Στην προστασία των πεζών μετριέται το πόσο θα τραυματιστεί ο πεζός στο πάνω μέρος του ποδιού του.
- Η αξιολόγηση των ηλεκτρονικών βοηθημάτων ασφαλείας έγινε πιο αυστηρή. Για παράδειγμα παίρνει επιπλέον πόντους ένα σύστημα που φρενάρει προοδευτικά πριν σταματήσει αυτόματα, καταπονώντας λιγότερο του επιβάτες.
-  Και, κυρίως, αυξήθηκαν τα όρια. Ένα αυτοκίνητο που έπαιρνε 5 αστέρια, τώρα 4, τα 4άρια παίρνουν τώρα 3 αστέρια κ.ο.κ.