Πως σας φαίνεται το δωρεάν σέρβις σαν κίνητρο για να αγοράσετε ένα μοντέλο;

Το σέρβις όμως; Ειδικά αυτά τα μεγάλα σέρβις που «χτυπάνε» τρακοσάρες ευρώ και όποτε έρχονται μεταφράζονται σε αλλαγή των διαιτητικών μας συνηθειών για έναν μήνα; 

Δεν είναι λίγο να πρέπει μια φορά το χρόνο να δώσεις ένα σωρό λεφτά για την τακτική συντήρηση του αυτοκινήτου σου. Αν προσθέσεις τα τέλη πριν τα Χριστούγεννα, τα ασφάλιστρα μία ή δύο φορές το χρόνο, και το σέρβις, αυτό σημαίνει πως τρεις ή τεσσερις φορές το χρόνο «ξηλώνεσαι» για το αυτοκίνητό σου.

Όλες οι εταιρείες όμως έχουν κάνει τεράστια βήματα προόδου στο θέμα του σέρβις. Τα διαστήματα είναι πλέον τριπλάσια από ότι ήταν μερικά χρόνια πριν, ενώ αν τα χιλιόμετρα είναι λίγα, τότε μιλάμε για μία φορά στα δύο χρόνια.Όμως αυτή την ανακούφιση δεν την ερευνά κανείς. Κανείς δεν κοιτάζει όταν επιλέγει αυτοκίνητο ποια μάρκα προσφέρει το μεγαλύτερο διάστημα και την χαμηλότερη τιμή. Πολλοί είναι μάλιστα αυτοί που ακόμη πετάνε λεφτά επιμένοντας να κάνουν σέρβις με την ίδια συχνότητα που έκαναν είκοσι χρόνια πριν. Φοβούνται, λέει, ότι τα μεγάλα διαστήματα είναι σχεδιασμένα ώστε να βγάζουν τα αυτοκίνητα βλάβες και να τους βάζουν οι αυτοκινητοβιομηχανίες να τις πληρώνουν εκτός εγγύησης. Τέτοια σενάρια θα συζητήσουμε άλλη φορά.

Το θέμα είναι πως όταν οι αυτοκινητοβιομηχανίες κάνουν επενδύσεις εκατομμυρίων για να αυξήσουν τα διαστήματα σέρβις και να μειώσουν το κόστος συντήρησης, αν δεν μπορεί η αγορά να το διακρίνει και να επωφεληθεί, το κάνουν οι ίδιες. Παρέχουν δηλαδή τη συντήρηση δωρεάν. Στον αγοραστή ακούγεται «πολύ» για τους ίδιους όμως είναι λίγο, δεδομένων των αραιών διαστημάτων.

Όπως και να έχει όμως, το δωρεάν σέρβις είναι ένα δέλεαρ που σε βάθος πενταετίας μπορεί να φτάσει και τα 1.000 ευρώ. Είναι κάτι που αν μετρηθεί σε χρήμα όταν αγοράζεις μπορεί να μεταφραστεί στην επιλογή του αυτοκίνητου που θες ή αυτού που σε συμφέρει.

Εσείς όμως πως το βλέπετε; Πως το μετράτε; Εμπιστεύεστε τα προγράμματα δωρεάν σέρβις και τελικά είναι κάτι που πλέον περιμένετε;