Οδήγηση και ομιλία: Με επιβάτη ή bluetooth;

Η χρήση κινητού κατά την οδήγηση είναι το ίδιο ή και περισσότερο επικίνδυνη από την οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ. Γι αυτό και απαγορεύεται. Είναι όμως η ανοιχτή ακρόαση λύση; Και τότε γιατί τώρα ετοιμάζεται να απαγορευτεί και αυτή;

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στη χρήση κινητού στο αυτοκίνητο είναι η αστυνόμευσή του. Χώρες όπως η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν επενδύσει σε ειδικές κάμερες, όπως αυτές για την ταχύτητα, που όμως παρακολουθούν τους οδηγούς αν κρατούν κινητό. Η χρήση κινητού στην οδήγηση έχει χαρακτηρισθεί αντικοινωνική συμπεριφορά στην δυτική Ευρώπη, ένας χαρακτηρισμός που ισοδυναμεί με τον παραβάτη να θεωρείται επικίνδυνος για το κοινό όχι από αμέλεια, αλλά από πρόθεση.

Όμως με τους θανάτους εξαιτίας κινητού να αυξάνονται στην άσφαλτο, η Ευρωπαϊκή Ένωση δέχεται πιέσεις ώστε να προχωρήσει σε οδηγία που απαγορεύει συνολικά τη χρήση κινητού στο αυτοκίνητο. Σήμερα οποιαδήποτε χρήση φέρνει είτε το κινητό στο χέρι (κλήση) είτε το χέρι στο κινητό (σκρολάρισμα, πληκτρολόγηση ακόμη και στο GPS) είναι παράνομη. Η μόνη χρήση που επιτρέπεται είναι η συνομιλία σε ανοιχτή ακρόαση, όμως τώρα και αυτή θεωρείται επικίνδυνη.

Τι διαφορά έχει όμως μια συνομιλία στο κινητό σε ανοιχτή ακρόαση σε σχέση με μία συνομιλία με τον συνοδηγό ή έναν επιβάτη; Και αφού μπορεί ο οδηγός να μιλήσει με κάποιον που βρίσκεται δίπλα του, γιατί να απαγορεύεται να μιλήσει με κάποιον στο άλλο άκρο της γραμμής; Πως διαφέρει η μία συνομιλία από την άλλη; Και τελικά αποσπά περισσότερο τον οδηγό η συνομιλία στο τηλέφωνο από την συνομιλία επί τόπου;

Μη κυβερνητικές οργανώσεις με στόχο την οδική ασφάλεια, λένε ότι ενώ όταν ο οδηγός συνομιλεί με έναν επιβάτη, η συζήτηση και η οδήγηση λαμβάνουν χώρα στο ίδιο περιβάλλον και έτσι η μία διαδικασία είναι αναπόσπαστη από την άλλη, όταν η συνομιλία γίνεται στο κινητό, ο οδηγός «βγαίνει» από το περιβάλλον που βρίσκεται και αποσπάται στο περιβάλλον του συνομιλητή του.

Επιπλέον θεωρούν πως η παρουσία όλων των συνομιλητών στο αυτοκίνητο τους κάνει να συμμετέχουν και στην οδήγηση, πράγμα που φυσικά δεν γίνεται όταν είναι στην άλλη άκρη της γραμμής. Δηλαδή οι επιβάτες που συνομιλούν μπορούν να επαναφέρουν, προειδοποιήσουν και επιστήσουν  την  προσοχή του οδηγού. Από το τηλέφωνο πάλι, αυτό δεν γίνεται.

Τι λέτε όμως εσείς; Είναι τόσο διαφορετική η μία συνομιλία από την άλλη; Και τελικά είναι τόσο επικίνδυνη η κλήση ακόμη και με ανοιχτή ακρόαση που πρέπει να απαγορευτεί στην οδήγηση; Τι λέτε;