Πώς γίνεται φθηνά, ανώνυμα ελαστικά να έχουν ετικέτες με καλές επιδόσεις;

Έχεις δει τις ετικέτες με τις οποίες τα ελαστικά αυτοκινήτου παρουσιάζουν τις επιδόσεις τους στην κατανάλωση, στο βρεγμένο, στο θόρυβο; Έχεις δει πόσα φθηνά και ανώνυμα λάστιχα έχουν καλά σκορ, ενώ επώνυμα και ακριβά δεν τα καταφέρνουν το ίδιο καλά; Τι παίζει;

Από εδώ η φάβα μου και από εδώ ο λάκκος της

Η Ε.Ε καθιέρωσε την ετικέτα ελαστικών ώστε να μπορεί ο καταναλωτης με μία ματιά να μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε προιόντα που είναι τόσο σύνθετα και πολύπλοκα, που αλλιώς δεν έχει κανέναν τρόπο να διαλέξει. Και η ετικέτα κάνει καλά τη δουλειά της, αφού βλέποντας πως ένα λάστιχο αυτοκινήτου έχει βαθμολογία Β-Β στη κατανάλωση και το βρεγμένο, και 69 dB στο θόρυβο, είναι σε όλα καλύτερο από ένα άλλο με C-C και 72 dB. Έχεις κάτι μετρήσιμο να συγκρίνεις.
 
Και η τιμή; Φυσικά συγκρίνεις και την τιμή, όμως πώς γίνεται ένα ακριβό και επώνυμο ελαστικό αυτοκινήτου να έχει χειρότερη βαθμολογία από ένα φθηνό και ανώνυμο; Με πρώτη ματιά, αν η ετικέτα έχει όλη την πληροφορία, τότε το φθηνό και ανώνυμο με την καλύτερη βαθμολογία είναι εμφανώς η καλύτερη αγορά. Γιατί να δώσεις περισσότερα για να πάρεις ένα «χειρότερο» λάστιχο;
 
Ή μήπως η ετικέτα δεν λέει όλη την ιστορία; Και πώς θα μπορούσε άλλωστε όταν μιλάμε για ένα τόσο πολύπλοκο προιόν όπως το ελαστικό ενός αυτοκινήτου; Βλέπεις αυτό που δεν κάνει η ετικέτα είναι να σου πει πόσο καιρό μετά τα πρώτα χιλιόμετρα ενός ελαστικού αυτή η βαθμολογία παραμένει επίκαιρη. Γιατί υπάρχει περίπτωση και να αλλάζει. Και να αλλάζει προς το χειρότερο.

Γιατί; Γιατί είναι φθηνό. Βλέπεις το κόστος ενός ελαστικού δεν είναι η γόμα και ο οπλισμός του. Ούτε μόνο η εξέλιξη για να καταλήξει ο κατασκευαστής στη χάραξή του. Είναι και ο τρόπος παραγωγής και εδώ αρχίζει το πρόβλημα. Βλέπεις η χάραξη ενός ελαστικού είναι αυτή που καθορίζει το βάθος του πέλματος και αυτό είναι βασικά το ίδιο σε όλα τα λάστιχα. Αυτό που αλλάζει όμως είναι το βάθος της χάραξης των άλλων χαρακτηριστικών. Χάραξη μέσα στα «τακούνια» της γόμας, που καθορίζει τον τρόπο που το λάστιχο απομακρύνει το νερό και προσφέρει την απαραίτητη πρόσφυση. Ή ίδια χάραξη που επίσης καθορίζει τον τρόπο που παραμορφώνονται τα «τακούνια», και άρα καθορίζει τη δυναμική συμπεριφορά του ελαστικού (και κατά συνέπεια του αυτοκινήτου) στην επιτάχυνση, το φρενάρισμα και την αλλαγή πορείας.

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »

Αυτές οι μικρές, πολύπλοκες χαράξεις μέσα στα «τακούνια» κάνουν τεράστια διαφορά. Τόσο που αν δεν υπήρχαν, θα μείωναν σημαντικά τις επιδόσεις του ελαστικού. Και εδώ είναι που έρχεται να επιβεβαιωθεί το ρητό «κάποιο λάκκο έχει η φάβα». Αυτές οι χαράξεις αν είναι ρηχές, χάνονται μετά από μερικά χιλιόμετρα και το λάστιχο χάνει όλα του τα προσόντα. Γιατί; Γιατί το βάθος αυτών των χαράξεων είναι που καθορίζει το κόστος. Χρειάζεται ακριβή γόμα, ακριβά καλούπια, πολύπλοκη παρασκευή για να γίνουν οι χαράξεις βαθιές.
 
Μια ματιά σε ένα φθηνό ελαστικό αυτοκινήτου μαρτυρά το πρόβλημα. Ναι, το βάθος πέλματος είναι το ίδιο, όμως οι λεπτές χαράξεις είναι ρηχές. Ναι, οι επιδόσεις της ετικέτας ισχύουν, όμως το λάστιχο αυτό δεν θα τις έχει για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.
 
Αρα πως διαλέγουμε λάστιχα; Αρκεί η ετικέτα; Και τι άλλο κάνεις για να ξέρεις πως το λάστιχο που πήρες έχει και θα έχει τη σωστή απόδοση;

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »