Το σήμερα και το αύριο ανήκει στο LPG και πολύ περισσότερο στο CNG

Το σήμερα και το αύριο ανήκει στο LPG και πολύ περισσότερο στο CNG

21664 Επισκέψεις στο άρθρο

Ο κ. Βάτσος Κωνσταντίνος μηχανικός αυτοκινήτων και αεριοκίνησης δίνει το στίγμα για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της αεριοκίνησης.


Τα τελευταία χρόνια έγινε ευρύτατα αποδεκτή η κίνηση με υγραέριο στα αυτοκίνητα στην χώρα μας, παρότι αυτή υπήρχε εδώ και δεκαετίες και υπηρετούνταν από μια μικρή αριθμητικά ομάδα ανθρώπων. Η αρχή έγινε στα τέλη του 60 με αρχές του 70 από κάποιους πρωτοπόρους μηχανικούς που αντιμετωπίσανε τρομακτικές δυσκολίες στην προσπάθειά τους να διαδώσουν αυτόν τον οικονομικό και ασφαλή τρόπο τροφοδότησης του βενζινοκίνητου αυτοκινήτου της εποχής (καρμπιρατεράτα αυτοκίνητα).
Οι δυσκολίες δεν ήταν μόνο νομικής μορφής με νομικές διατάξεις απαγόρευση, αλλά και οι συγκεκριμένοι πρωτοπόροι τεχνίτες και επιχειρηματίες είχανε την καθολική αντίδραση από τον σύσσωμο κλάδο των συναδέλφων τους μηχανικών αυτοκινήτων που αρνούμενοι να δεχθούν πώς ήτανε δυνατόν να λειτουργούν οι κινητήρες βενζίνης και με άλλο καύσιμο δαιμονοποιούσανε και λιδορούσανε κάθε τέτοια μετατροπή (θα το κάνεις γκαζιέρα, μπόμπα θα βάλεις, θα φας την μηχανή κλπ).

Η
υγραεριοκίνηση εξαπλώθηκε ραγδαία για ένα και μόνο λόγο. Οικονομική κρίση. Αυτός είναι ο λόγος που ανεστάλησαν όλες οι απόψεις των μηχανικών του κλάδου και αρχίσανε να εγκαθιστούν την επομένη συστήματα LPG. Από μια μεριά είναι και αστείο την μια στιγμή ανεπιφύλακτα να υποστηρίζεται κάτι μετά επιτάσεως, και την άλλη να ανατρέπεται η άποψη από τους ίδιους ανθρώπους, όχι από την δίψα για γνώση, αλλά για χρήμα.
Τέλος πάντων αυτά συμβαίνουν και στα καλύτερα (σπίτια) επαγγέλματα.
Το σήμερα μετράει και το αύριο. 

Και το σήμερα ανήκει στην αεριοκίνηση. Τόσο με το υγραέριο, όσο και με το φυσικό αέριο, όσο αύριο με το υδρογόνο.
Πολλοί αναρωτιούνται πότε ξεκίνησαν οι κινητήρες να λειτουργούν με αέρια καύσιμα. Η απάντηση είναι από την πρώτη στιγμή που ο Nikolas Otto το 1876 δημιούργησε την παλινδρομική εμβολοφόρο ΜΕΚ με σπινθηριστή (μπουζί), όταν αυτή πήρε εμπρός με ένα μείγμα φωταερίου και ατμοσφαιρικού αέρα.
Βάση αυτής της εφεύρεσης του Nikolas Otto λίγα χρόνια μετά οι Γκοτλίμπ Ντάιμλερ, Βίλχεμ Μάϊμπαχ και Καρλ Μπεντς κατασκεύασαν την πρώτη βενζινομηχανή με καρμπυρατέρ. Η γέννηση λοιπόν της βενζινομηχανής ξεκίνησε με αέρια καύσιμα. 

Όπου ξαφνικά στα μέσα της δεύτερης δεκαετίας του περασμένου αιώνα και συγκεκριμένα το 1914 ξεσπά ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο βασικότερος λόγος ήτανε τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής ασχέτως με τις προφάσεις που επικαλεστήκανε όλοι οι εμπλεκόμενοι. Οι πολεμικές μηχανές της εποχής είχανε ανάγκη από καύσιμα και έτσι στις πόλεις τα μηχανοκίνητα μέσα της εποχής που κινούνταν σχεδόν αποκλειστικά με βενζίνη, λεωφορεία, αυτοκίνητα επαγγελματικά «θυμηθήκανε» την τεχνολογία του παρελθόντος, το φωταέριο.
Το 1912 ο Φρανκ Πέτερσον ανακάλυψε την παραγωγή υγραερίου από το προς διύλιση αργό πετρέλαιο. Η ενέργεια του συγκεκριμένου καυσίμου ήτανε σχεδόν διπλάσια από αυτή του φωταερίου και εφάμιλλη με της βενζίνης έχοντας και περισσότερη αντοχή σε συμπιέσεις (αφού και σήμερα με τις πιο εξελιγμένες βενζίνες εξακολουθεί να υφίσταται αυτό το προτέρημα φανταστείτε τότε…). Παρ όλα αυτά η πρακτική των εταιριών αυτοκινήτου για συγκεκριμένους λόγους (ευκολότερη μεταφορά – μετάγγιση υγρών καυσίμων, τεχνολογική αδυναμία της εποχής ως προς την ασφαλή μεταφορά-αποθήκευση-μετάγγιση του υγραερίου, καθώς και η πολιτική των πετρελαϊκών εταιριών) έδωσε βάρος αρχικά στην εξέλιξη των κινητήρων με βενζίνη και αρκετά αργότερα κοντά στις ημέρες μας και βέβαια μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο ξεκίνησε και η συστηματική εξέλιξη των πετρελαιοκινητήρα.

Στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο οι ανάγκες για καύσιμα για τους στρατούς της εποχής ανακίνησε πάλι μνήμες και αναγκαιότητες αξιοποίησης της τεχνολογίας του παρελθόντος. Έτσι στις ευρωπαϊκές πόλεις ένθεν και κείθεν του μετώπου συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας εμφανιστήκανε τα υπάρχοντα αυτοκίνητα της εποχής, ταξί, φορτοταξί και Ι.Χ. να κυκλοφορούν με ένα… καζάνι πίσω τους ή πλάι, τα περίφημα γκαζοζέν που κινούνταν με την μισή περίπου ενέργεια από αυτή της βενζίνης.

Αλλά η δουλειά γινότανε. Κινούνταν. Αυτή είναι και η διαδικασία παραγωγής του φωταερίου παγκοσμίως γνωστή ως Gasification και η συσκευή ως Gasifier. Το δε αέριο που παράγεται από αυτήν την διαδικασία ως Syngas και βασικά αποτελείται από ένα μείγμα μονοξειδίου, υδρογόνου και μεθανίου. Την μέθοδο αυτή της πυρόλυσης και χρήσης των αερίων που παράγονται, την αξιοποιούνε σήμερα οι πλέον σύγχρονες και καθαρές πόλεις της Ευρώπης-Αμερικής-Ιαπωνίας Επιστρέφοντας στην αεριοκίνηση ερχόμαστε από σήμερα.
Σήμερα λοιπόν έχει μπει στη ζωή μας άλλο ένα αέριο καύσιμο πιο οικονομικό από το υγραέριο, πιο φιλικό για το περιβάλλον και πιο ασφαλές από το ήδη ασφαλές υγραέριο για κίνηση. Η τελευταία παράμετρος του οφείλεται πως αντίθετα με το υγραέριο που είναι βαρύτερο του ατμοσφαιρικού αέρα και επικάθεται σε κλειστούς χώρους το φυσικό αέριο ως ελαφρύτερο διαφεύγει εύκολα προς τα επάνω.

Η τεχνολογική εφαρμογή του στα αυτοκίνητα είναι παρόμοια με αυτή του υγραερίου με εξαίρεση τις βαρύτερες και ανθεκτικότερες δεξαμενές αποθήκευσής του. Η αποθήκευση του φυσικού αερίου σε δεξαμενές για κίνηση των αυτοκινήτων γίνεται συνήθως σε αέρια μορφή με μία πίεση 220 bar περίπου και αυτό είναι που του προσδίδει και την ακροστιχίδα CNG Compressed Natural Gas. Σε άλλες χώρες π.χ. Ηνωμένες Πολιτείες γίνεται χρήση και του υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG (liquefied natural gas) με συνεργασία εξαιρετικών εφαρμογών για κράτημα του συγκεκριμένου καυσίμου σε χαμηλές θερμοκρασίες (-150 περίπου) για μικρότερες πιέσεις (ελαφρότερες και λιγότερες δεξαμενές) και μεγαλύτερη εμβέλεια ανά ανεφοδιασμό.
Η χρήση του φυσικού αερίου για κίνηση έχει ευρύτητα εφαρμογής τόσο στους βενζινοκινητήρες, όσο και στους πετρελαιοκινητήρες διότι η μεγάλη του ανθεκτικότητα σε πιέσεις το καθιστά απόλυτα συνεργάσιμο και με αυτούς. Η σωστή εφαρμογή του με τα σωστά εξαρτήματα αεριοκίνησης όπως κυρίως η σωστή ρύθμιση – προγραμματισμός της συγκεκριμένης εφαρμογής στο αυτοκίνητο, το καθιστά σκανδαλωδώς οικονομικό, λειτουργικό και ασφαλές. Οι δε εταιρίες αυτ/των, όλες ή σχεδόν όλες παράγουν μοντέλα με CNG όπως στο παρελθόν με LPG κι ας μην το γνωρίζανε πολλοί. Και παρ ότι αρκετές απΆ αυτές έχουν ξεκινήσει παραγωγή αυτ/των με υδρογόνο π.χ. BMW 7 Hydrogen, General Motor, Subaru, το σήμερα και το αύριο ανήκει στο υγραέριο και πολύ περισσότερο στο φυσικό αέριο. Το μεθαύριο το αφήνουμε στο υδρογόνο, στα παιδιά μας και στα πλάνα τους.

Βάτσος Κων/νος, Μηχ/κός αυτ/των και αεριοκίνησης

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

προϊόντα - υπηρεσίες αυτοκινήτου - ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ (CNG)