Είναι η ιστορία μιας μάρκας «αέρας στα πανιά» ή «βαρίδι» στη μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση; Πως μπορεί η κάθε μάρκα να χρησιμοποιήσει την παράδοσή της υπέρ της, όταν μιλάμε για το τέλος του θερμικού κινητήρα;
Μια εταιρεία με παράδοση & ιστορία, θα βγάλει καλά ηλεκτρικά;
Σκέψου μια μάρκα. Τώρα σκέψου με τι τη συνδέεις περισσότερο; Αν αυτό έχει να κάνει με τους κινητήρες της, με τον οδηγικό της χαρακτήρα ή με τον ήχο και την εντύπωση που δημιουργεί, τι θα κάνει αυτή η μάρκα όταν περάσει στην ηλεκτροκίνηση;
Δεν είναι τυχαίο ότι η BMW ξεκίνησε τη μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση με τα SUV. Φυσικά τα SUV διευκολύνουν για ηλεκτρικά γιατί έχουν το ύψος ώστε να χωρέσουν οι μπαταρίες στο πάτωμα, το βάρος ώστε η έξτρα μάζα να μη φανεί περισσότερο, και τον όγκο, που επωφελείται από τη ροπή.
Όμως έχουν κάτι ακόμη πιο βασικό: Οι οδηγοί SUV δεν έχουν τις ίδιες οδηγικές απαιτήσεις από το αυτοκίνητό τους όσο οι οδηγοί των άλλων αυτοκινήτων. Μία ηλεκτρική 3άρα θα άφηνε πολύ πιο πικρή γεύση στο στόμα αν ήταν το πρώτο ηλεκτρικό της BMW. Και έτσι ακόμη περιμένουμε.
Και αυτό είναι φυσικά πρόβλημα. Στην περίπτωση της BMW, η παράδοση της μάρκας για «απόλυτες μηχανές οδήγησης» δε συνάδει με την ηλεκτροκίνηση στην παρούσα φάση. Εντάξει, όταν αγοράζεις SUV ξέρεις πως το «απόλυτο» έχει χαθεί, οπότε και ως ηλεκτρικό δε σε νοιάζει, όμως πως θα μείνει η BMW πιστή στο σύνθημα αυτό όταν μιλάμε για τον κορμό των μοντέλων της, αυτό που αγοράζει ο άλλος για να το «στρίψει», αυτό που περιμένει να είναι μια πραγματική BMW, όταν έχει πολλά παραπανίσια κιλά, και γραμμικό μοτέρ χωρίς συναίσθημα.
Το παράδειγμα της BMW και ο τρόπος που το διαχειρίζεται η εταιρεία είναι το πιο εμφανές στις μάρκες μαζικής παραγωγής. Η Lotus, που αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα με την παράδοσή της που λέει «απλό και ελαφρύ» (σε ελεύθερη μετάφραση), έκανε ακριβώς το ίδιο. Το πρώτο της ηλεκτρικό είναι φυσικά ένα SUV, και δεν είναι ούτε απλό ούτε ελαφρύ. Πιο κόντρα στην ίδια της την παράδοση δεν μπορούσε να πάει. Μια παράδοση που δεν είχει καν ηλεκτρική υποβοήθηση στο τιμόνι μέχρι τώρα. Μέχρι το πρώτο της SUV. Αλλά στα SUV, είπαμε, είναι πιο εύκολο να σπάσεις την παράδοση.
Δεν είναι σε όλες τις μάρκες βαρίδι η παράδοσή τους. Η Mercedes για παράδειγμα, δεν έχει πρόβλημα να λανσάρει μια ηλεκτρική λιμουζίνα. Η παράδοσή της στην πολυτέλεια, την άνεση, την διαφορετικότητα, δεν πτοείται από τις αλλαγές που φέρνει η ηλεκτροκίνηση, και αυτό φαίνεται στο πως και ποια μοντέλα έχει λανσάρει, αμιγώς ηλεκτρικά.
Οι mainstream μάρκες είναι φυσικά πιο ευέλικτες αφού η παράδοσή τους δεν ταυτίζεται με χαρακτηριστικά κινητήρων, απόδοσης ή οδικής συμπεριφοράς. Και έτσι η Peugeot και η Nissan, δύο μόνο παραδείγματα, δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από το ηλεκτρικό μέλλον.
Τι λες λοιπόν; Ποιες μάρκες έχουν την παράδοσή τους να λειτουργεί ως βαρίδι στο ηλεκτροκίνητο μέλλον τους και ποιες την χρησιμοποιούν για να ανοίξουν τα πανιά τους;
