Tο «γαλλικό κλειδί», ξαδερφάκι του 2CV και του δικού μας... Pony.
Πήρε το όνομά του από ράτσα καμήλας γνωστή για την ταχύτητα και την αντοχή της.
Πολλοί το μπερδεύουν με το ελληνικό Pony, που επίσης λατρεύτηκε.
Η «άγνωστη» 4κίνητη έκδοση, τα ανύπαρκτα «γκάζια» & οι εκτός δρόμου χάρες του.
autotriti team
Ψηφιακή Έκθεση: «Τώρα που τα Ηλεκτρικά γίνονται φθηνότερα από τα βενζινοκίνητα...»
Tο «γαλλικό κλειδί», ξαδερφάκι του 2CV και του δικού μας... Pony
Πριν από ακριβώς 57 χρόνια, στις 16 Μαΐου του 1968, παρουσιάστηκε στο γήπεδο golf της Deauville, 200 χλμ. βόρεια του Παρισιού, ένα μικρό, απλό αυτοκίνητο παντός καιρού και εδάφους, το Citroen Mehari.
Πρόκειται για ένα όχημα τύπου buggy, βασισμένο στην πλατφόρμα του Dyane 6 (απόγονος του θρυλικού 2CV), με πλαστικό αμάξωμα από ένα κράμα υλικών με ονομασία ABS (τα αρχικά των 3 υλικών: acrylonitrile, butadiene, styrene).
Η παραγωγή του διήρκησε για σχεδόν 20 χρόνια ενώ κατασκευάστηκαν συνολικά κάτι λιγότερα από 150.000 αυτοκίνητα, καθιστώντας το, το πλέον πετυχημένο μοντέλο αυτού του τύπου. Οι περισσότερες μονάδες βγήκαν από το εργοστάσιο της Citroen στο Βέλγιο, ενώ αντίστοιχες μονάδες παραγωγής υπήρχαν και σε εργοστάσια στη Γαλλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία.
Πήρε το όνομά του από ράτσα καμήλας
Η ονομασία του προέρχεται από μια ράτσα καμήλας της βόρειας Αφρικής και της Σαχάρας, γνωστής για την ταχύτητα και την αντοχή της, που χρησιμοποιείται σε αγώνες αλλά και για μεταφορά προϊόντων και επιβατών. Ο χαρακτήρας του συγκεκριμένου αυτοκινήτου ταίριαζε απόλυτα, εξ ου και η ονομασία.
Το πλαστικό αμάξωμα ήταν ανοιχτό, χωρίς οροφή και πόρτες, κάνοντάς το ιδανικό για παραθαλάσσιες εξορμήσεις. Ωστόσο υπήρχε η δυνατότητα με ένα χειμερινό κάλυμμα, που αποτελούταν από σκέπαστρο, πλαστικά παράθυρα και πόρτες, να μετατραπεί σε όχημα «παντός καιρού». Το ίδιο ισχύει και με το εσωτερικό του, καθώς αρχικά προσφερόταν ως 2θέσιο, ωστόσο χάρη στον πρακτικό του χαρακτήρα, μπορούσε να αποκτήσει δύο ακόμα θέσεις, «κόβοντας» από τον χώρο των αποσκευών.
Και αν τα παραπάνω δεν σας έπεισαν για τις χάρες του Mehari, τότε μάθετε ότι ολόκληρο το αυτοκίνητο, μέσα-έξω μπορούσε να πλυθεί με το λάστιχο, ενώ το αμάξωμα ήταν κατασκευασμένο από συνολικά 11 μέρη που αντικαθίσταντο με ιδιαίτερη ευκολία και μικρό κόστος.
Η «άγνωστη» 4κίνητη έκδοση, τα ανύπαρκτα «γκάζια» & οι εκτός δρόμου χάρες του
Στο μπροστινό μέρος του Mehari βρισκόταν ο γνωστός από το 2CV, 2κύλινδρος 600 κυβικών κινητήρας, απόδοσης 28-32 ίππων και μόλις 39 Nm ροπής. Η κίνηση δινόταν στους εμπρός τροχούς μέσω ενός 4τάχυτου κιβωτίου με την πρώτη σχέση «κάτω» (dogleg) ενώ χαρακτηριστικός ήταν ο λεβιές ταχυτήτων στο ταμπλό.
Αξίζει να αναφέρουμε πως μεταξύ 1979-1983 προσφερόταν και ως 4κίνητο, χωρίς όμως ιδιαίτερη εμπορική επιτυχία, καθώς μόλις 1.213 Mehari 4x4 βγήκαν από την παραγωγή.
Παρ`όλα αυτά η εμπρός κίνηση ήταν κάτι παραπάνω από επαρκής για να κινεί το Mehari σε κάθε τερραίν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι εκτός από ιδιώτες, το προτίμησαν και πολλές κρατικές υπηρεσίες και επαγγελματίες. Από την αστυνομία, υπηρεσίες αεροδρομίων και τελωνείου, έως καταστηματάρχες ή τεχνίτες που εκμεταλλεύονταν τον μεγάλο και με εύκολη πρόσβαση χώρο αποσκευών του.
Μάλιστα, περίπου 11.500 Mehari χρησιμοποιήθηκαν και από τον γαλλικό στρατό, ενώ λειτούργησε και ως όχημα ιατρικής φροντίδας στον αγώνα Rally Paris-Dakar του 1980. Τέλος, μια ακόμα λαμπρή στιγμή στην καριέρα του αποτέλεσαν οι εμφανίσεις του στην μεγάλη οθόνη, με αποκορύφωμα την ταινία «Ο χωροφύλακας του Saint-Tropez» με τον αγαπημένο Louis de Funès.
