Γιατί δεν αλλάζεις με τίποτα το χειροκίνητο;

Σχολιάστε

 

Είναι «άποψη» η επιλογή του χειροκίνητου κιβωτίου ταχυτήτων ή είναι «ανάγκη» για λόγους οικονομικούς, είτε στην τιμή αγοράς ή το πιθανό κόστος επισκευής αν χαλάσει; Τελικά έχεις κάποιους λόγους που το θέλεις ή απλά δεν σε «παίρνει» να πας σε αυτόματο;

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »

Η μάχη χειροκίνητο Vs. αυτόματο είναι από τις κλασσικές. Από τη μία όσοι αγόρασαν μία φορά αυτόματο ορκίζονται ότι δεν θα ξανααγοράσουν ποτέ χειροκίνητο, από την άλλοι όσοι επιμένουν χειροκίνητο πιθανώς να μην έχουν ζήσει ποτέ με αυτόματο για να δουν τη γλύκα.

Υπάρχουν όμως και αυτοί που προτιμούν το χειροκίνητο ενώ ξέρουν τα θετικά του αυτόματου. Κάποιοι που το προτιμούν ακόμη και ενώ θα μπορούσαν να πληρώσουν παραπάνω για το αυτόματο. Είναι αυτοί που το θέλουν ενώ ξέρουν ότι τελικά δεν υπάρχει θέμα αξιοπιστίας στα αυτόματα. Υπάρχουν αρκετοί που το επιλέγουν γιατί έχουν άποψη.

Βλέπεις το χειροκίνητο παρέχει αυτόν τον σύνδεσμο μεταξύ μηχανής και ανθρώπου. Αλλοι το μεταφράζουν αυτό ως «απόλυτο έλεγχο», ενώ άλλοι κατηγορούν τους οδηγούς αυτόματου ότι «δεν μπορούν», γιατί ακριβώς το χειροκίνητο απαιτεί ένα επίπεδο εμπλοκής με τη λειτουργία του κινητήρα που δεν επιτρέπει το αυτόματο. Και αυτή η σχέση αρέσει σε πολύ κόσμο. Δεν είναι λίγο.

Μετά είναι το θέμα του χαρακτήρα. Ένα χειροκίνητο κιβώτιο σε κάνει να γνωρίσεις ακριβώς πως συμπεριφέρεται το αυτοκίνητο. Ξέρεις πόσο κοντές ή μακριές είναι οι σχέσεις. Ξέρεις πως θα περιμένεις να γεμίσει π.χ. η τρίτη πριν «δώσει» στην τετάρτη. Ξέρεις πως αν αλλάξεις νωρίς τη δευτέρα και δεν την αφήσεις να σκάσει στον κόφτη θα έχεις καλύτερο 0-100. Ξέρεις πως ενώ κατεβάζεις, αν κατεβάσεις νωρίς την τρίτη και πέσεις λίγο κάτω από τον κόφτη της δευτέρας, θα ακούσεις έναν γλυκό πυροβολισμό από την εξάτμιση. Ότι και να είναι, με το χειροκίνητο «ξέρεις» το αυτοκίνητο ακριβώς τι και πότε θα το κάνει.

Και τέλος είναι η προσωπική σου σχέση με το κιβώτιο. Πως σου αρέσει το κούμπωμα. Ποια αλλαγή είναι η αγαπημένη σου. Αυτή η δευτέρα-τρίτη που θέλει να ρίξεις λοξά το λεβιέ, ή η πιο γρήγορη «ίσια κάτω» τρίτη-τετάρτη. Και είναι και το ρίγος της ταχύτητας. Αλλιώς πατάς στο αυτόματο και πας 200 και αφήνεις το κιβώτιο να ανεβάζει σχέσεις, και αλλιώς αφήνεις το χέρι από το τιμόνι και ανεβάζεις έκτη σε τέτοιους ρυθμούς. Η ταχύτητα γίνεται πιο προσωπική. Η συμμετοχή πιο άμεση, το συναίσθημα πιο έντονο, πιο βαθύ.

Είναι όμως αυτοί λόγοι να επιλέξεις χειροκίνητο σε ένα αυτοκίνητο που βασικά είναι μέσο μεταφοράς και όχι μηχανή συναισθημάτων; Ή μήπως για εσένα είναι το χειροκίνητο που κάνει το αυτοκίνητο από μέσο μεταφοράς να γίνει μηχανή συναισθημάτων; Και τελικά επιλέγεις χειροκίνητο από άποψη ή γιατί δεν αντέχεις το κόστος; Τι λες;