
Ένα μοτέρ σαν το diesel 1,3 της Fiat που κινεί όλα τα ιταλικά, πολλά γερμανικά και αρκετά αμερικανικά αυτοκίνητα, μειώνει το κόστος, ενώ συγχρόνως προσφέρει τις πολύ καλές τους υπηρεσίες σε μεγαλύτερο κοινό.
Εσείς θέλετε ο κάθε κατασκευαστής να ανακαλύπτει τον τροχό για λογαριασμό του; Ή προτιμάτε τις συνεργασίες;
6.049 Επισκέψεις στο άρθρο (26/1/2014)
Το μοτέρ που βρίσκεται κάτω από το καπό του αυτοκινήτου σας στοιχίζει εκατομμύρια ευρώ. Είναι προϊόν ατελείωτων ωρών έρευνας, μελέτης και εξέλιξης, όσο και αν στα δικά σας μάτια είναι δύο αριθμοί: Ισχύς και κατανάλωση. Δεν είναι κρίμα να κινεί μόνο μια χούφτα αυτοκίνητα;
autotriti team
Τέτοιες τεχνολογίες που σήμερα θεωρούμε δεδομένες είναι πολλές. Και για τις πατέντες αυτές πληρώνει ο ένας κατασκευαστής δικαιώματα στον άλλο. Είναι μία πηγή εσόδων για τις αυτοκινητοβιομηχανίες, αφού όλοι προτιμούν να πληρώνουν δικαιώματα από το να ξανα-ανακαλύψουν τον τροχό.
Και όμως η αγορά αυτό το τελευταίο σκέλος δεν το βλέπει έτσι. Βλέπεις η απόλυτη μορφή αυτής της περικοπής κόστους είναι η συνεργασία μεταξύ αυτοκινητοβιομηχανιών, ώστε το ακριβότερο τμήμα του αυτοκινήτου τους να μοιράζεται ανάμεσα σε πολλά μοντέλα. Και αυτό κάποιοι το βλέπουν αρνητικά.
Δηλαδή δεν είναι ωραίο που ένα μοτερ κινεί όλα τα μίνι της Toyota, Peugeot και Citroen (και της Daihatsu); Δεν είναι ωραίο που το ίδιο συμβαίνει με μια σειρά αυτοκινήτων που μοιράζονται κινητήρες μέσα από συνεργασίες σωτήριες για τους ίδιους και συμφέρουσες για εμάς;
Ένα μοτέρ σαν το diesel 1,3 της Fiat που κινεί όλα τα ιταλικά, πολλά γερμανικά και αρκετά αμερικανικά αυτοκίνητα, μειώνει το κόστος, ενώ συγχρόνως προσφέρει τις πολύ καλές τους υπηρεσίες σε μεγαλύτερο κοινό. Τέτοια μοτέρ υπάρχουν πολλά και είναι συχνά η μόνη αιτία ύπαρξης αυτοκινήτων που αλλιώς δε θα βλέπαμε.
Tο ίδιο θα συμβεί και με τη συνεργασία της Toyota με την ΒΜW. Ένα μοτέρ και για τους δύο θα κάνει πιθανή την ύπαρξη μοντέλων που αλλιώς δε θα βλέπαμε ούτε στον ύπνο μας. Όπως η πισωκίνητη Alfa spider που περιμένουμε σε συνεργασία με τη Mazda.
Πώς βλέπετε εσείς όμως αυτές τις συνεργασίες; Δεν είναι πεταμένα λεφτά αν ανακαλύπτουν όλοι οι κατασκευαστές τον τροχό από την αρχή; H μήπως υπάρχουν όρια; Και ποιος τα θέτει; Εσείς για παράδειγμα τι βλέπετε και επιβραβεύετε, και με τι... σηκώνετε το φρύδι όταν ακούτε για συνεργασίες;
ΚΑΝΕΝΑΣ κατασκευαστης αυτοκινητων δεν ανακαλυπτει μονος του τον τροχο, ειτε συνεργαζεται με καποιον αλλο ειτε οχι. Υπαρχει η συνολικα αποκτημενη γνωση στον τομεα αυτοκινηση, οπως και σε καθε τομεα που εφαρμοζεται επιστημονικη γνωση. ΕΠΙΣΗΣ υπαρχει και η βιομηχανικη κατασκοπεια. Κλασικο παραδειγμα η formula 1.
Πιστεύω ότι οι συνεργασίες ειδικά στο θέμα των κινητήρων είναι θετική κίνηση, με την προυπόθεση βέβαια να επιλέγεται η καλύτερη λύση κάθε φορά, γιατί έτσι μπορεί να μειωθεί το κόστος ανάπτυξης των κινητήρων, προς όφελος του αγοραστή.
Θετικά παραδείγματα συνεργασίας θεωρώ τον diesel 1.3 της Fiat, τον diesel 1.5 της Renault, τους TSI 1.2 και 1.4 της VW, ενώ αρνητικά παραδείγματα τον diesel 1.2 της VW και τον diesel 1.7 της Opel.
Δεν έχω πρόβλημα με τη χρησιμοποίηση του ίδιου κινητήρα, από πολλά μοντέλα. Είναι αυτονόητο ότι θα υπάρχει προσαρμογή του κινητήρα στις ιδιαιτερότητες του κάθε αυτοκινήτου, προκειμένου να λειτουργεί σωστά, σε κάθε περίπτωση. Θα σταθω όμως σε αυτό που λέτε παραπάνω, ότι η Mitsubishi ανακάλυψε τους αντικραδασμικούς άξονες, προκειμένου οι κινητήρες της να λειτουργούν χωρίς κραδασμούς. Εγώ αφαίρεσα τους δύο αντικραδασμικούς άξονες, από έναν κινητήρα της Mitsubishi 2.555 cc, που είχε το Pajero μου, αλλά στη συνέχεια ζυγοστάθμισα όλα τα κινούμενα μέρη, στροφαλοφόρο άξονα, σφόνδυλο, τροχαλίες κ.λ.π. και εξίσωσα τα βάρη των εμβόλων, διωστήρων κ.λ.π., οπότε τελικά ο κινητήρας μου λειτούργησε τέλεια χωρίς τον παραμικρό κραδασμό. Επίσης με την αφαίρεση των αντικραδασμικών αξόνων, ο κινητήρας ξεφορτώνεται μερικά κινούμενα μέρη, που απορροφούν ισχύ για να κινηθούν. Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η ανακάλυψη των αντικραδασμικών αξόνων, είναι άνευ ουσίας και αν ζυγοσταθμίσεις σωστά τον κινητήρα, δεν τους έχει ανάγκη.
Οι συνεργασίες είναι καλές, μόνο εφόσον ο κάθε κατασκευαστής προσαρμόσει το προϊόν στα δικά του δεδομένα. Το "plug and play" δεν είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να κάνει κάποιος. Πολλές φορές πιάνει, αλλά πολλές όχι. Αυτό βέβαια (η χρήση κοινών μηχανικών τμημάτων -κυρίως-, αλλά και τεχνολογιών) θέλει προσοχή ακόμη και όταν έχει ενδοεταιρεικό χαρακτήρα (πχ. group vw). Δεν είναι δυνατόν να βάζεις πχ. το ίδιο κιβώτιο -αυτόματο ή χειροκίνητο- σε ντίζελ και βενζινοκινητήρες. Για να μπει σε ντίζελ μοτέρ θέλει μακρύτερες τις 2 τουλάχιστον τελευταίες σχέσεις. Κατανοώ ότι μειώνεται έτσι το κόστος, αλλα δε νομίζω να είναι αδύνατες τυχόν μικροαλλαγές....
Άρα, κατ΄ εμέ, πρέπει να δοθεί περισσότερη προσοχή, όχι μόνο στην περίπρωση των συνεργασιών-συμμαχιών, αλλά γενικότερα όταν κάτι αποκτά ρόλο πασπαρτου...