Όταν η Honda «πάντρεψε» VTEC & turbo και το αποτέλεσμα το ζηλεψαν όλοι

Η Honda αλλά και οι Ιάπωνες κατασκευαστές εν γένει, ανέκαθεν αποτελούσαν το προπύργιο των κινητήρων φυσικής αναπνοής σε ό,τι αφορά τα σύνολα βενζίνης. Η αφόρητη πίεση που άσκησαν όμως οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές εδώ και χρόνια, υιοθετώντας τους turbo κινητήρες, «ανάγκασαν» την μεγάλη ιαπωνική εταιρεία να εξελίξει καινούργιους κινητήρες βενζίνης. Αυτή η διαδικασία «γέννησε» 3 προτάσεις με turbo που γνωρίσαμε στην προηγούμενη γενιά του Civic. Έναν 1000άρη ως entry-level κινητήρα, έναν 1.500άρη και τον δίλιτρο του Civic Type-R. Ο 1.000άρης αποτέλεσε μια εξαιρετική επιλογή, όμως αν κάποιος ήθελε γκάζια με ρεαλισμό τότε η επιλογή του 1.500άρη αποτελούσε μονόδρομο. Ας δούμε περί τίνος επρόκειτο.

Το σύστημα VTEC αποτελεί εδώ και δεκαετίες το σήμα κατατεθέν της Honda στους κινητήρες βενζίνης και δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτήν την προσπάθεια της ιαπωνικής εταιρείας. Το σύστημα αυτό ουσιαστικά περιγράφει την ύπαρξη διπλού μεταβλητού χρονισμού των εκκεντροφόρων εισαγωγής και εξαγωγής και ταυτόχρονα μεταβλητό βύθισμα των βαλβίδων. Σε ό,τι αφορά τον χρονισμό, ο κινητήρας ενσωμάτωνε την τεχνική overlap (ταυτόχρονα άνοιγμα βαλβίδων εισαγωγής και εξαγωγής) στις χαμηλές στροφές με υψηλό φορτίο. Αυτό επιτρέπει καλύτερη σάρωση του κυλίνδρου. Σε υψηλότερες ταχύτητες και φορτία (π.χ. kick down με 100 χλμ./ώρα) το overlap μειώνεται για να βελτιωθεί η εισαγωγή αέρα και να αυξηθεί η ισχύς. Οι εκκεντροφόροι ελέγχονται μέσω καδένας χαμηλής τριβής η οποία δεν χρειάζεται ποτέ αντικατάσταση, ενώ οι εκκεντροφόροι είναι κούφιοι, λεπτού τοιχώματος προκειμένου να μειωθεί το βάρος και οι περιστρεφόμενες μάζες κάτι που βελτιώνει την απόδοση του κινητήρα.