Από το «δε σπάει - δε χαλάει» μέχρι το «μπροστά από την εποχή του» τι είναι αυτό που έχεις να πεις πρώτο για το αυτοκίνητό σου;
Αθάνατο, φθηνά ανταλλακτικά ή να μην νιώθει σε τρακάρισμα;
Τι μπορεί να πει κανείς για ένα καινούργιο αυτοκίνητο που ακόμη δεν γνωρίζει; Και πόσα έχεις να πεις εσύ για το δικό σου που είσαι μαζί του μια ζωή; Και τελικά τι είναι το πρώτο που λες και καμαρώνεις, και πόσο σε κρατάει σε αυτό το αμάξι, το μοντέλο ή τη μάρκα του για το μέλλον;
Όταν σε ρωτάνε για το αυτοκίνητό σου, όσο παλιό κι αν είναι, τι έχεις να πεις πρώτο; Είναι λογικό όταν έχεις περάσει τόσο καιρό με ένα αυτοκίνητο, να ξέρεις τα πάντα για αυτό. Είναι επίσης λογικό οι άλλοι να υποθέτουν πως το κρατάς γιατί το θέλεις, και η δυσκολία στο να το αλλάξεις δεν είναι οικονομικής αιτίας, αλλά γιατί ακριβώς αυτό είναι το αυτοκίνητο που θες να έχεις. Και ας είναι η αλήθεια κάπου στη μέση.
Εσύ έχεις σίγουρα να πεις κάτι καλό. Συνήθως, όσο πιο παλιό είναι το αυτοκίνητο, το πρώτο είναι η αξιοπιστία. Δε σπάει - δε χαλάει, δε ζητάει τίποτα. Από το «μια λάμπα έχει κάψει δέκα χρόνια τώρα», μέχρι το «λάδια στην ώρα τους» και δεν θέλει τίποτε άλλο, το πρώτο καμάρι είναι ότι το αμάξι δεν «ζητάει» λεφτά.
Εξάλλου, αυτός είναι και ο βασικότερος λόγος που θες να το κρατήσεις. Δεν ζητάει τίποτα. Εκτός βέβαια από το καύσιμο. Και αυτό ίσως να είναι και αυτό που αφήνεις για το τέλος της συζήτησης, η κατανάλωση δηλαδή, αφού εδώ ισχύει το αντίθετο, και όσο παλιότερο, τόσο πιο πολύ καίει. Εκτός και αν έχεις στα χέρια σου ένα «θαύμα», οπότε μην το αποχωριστείς με τίποτε.
Φυσικά υπάρχουν κι άλλοι λόγοι. Κάποτε οι ιδιοκτήτες Mazda Xedos (τα θυμάται κανείς αυτά;) είχαν να λένε πόσο μπροστά από την εποχή τους ήταν τα αυτοκίνητά τους. Και πράγματι, πριν η Mazda λανσάρει το 6, τo Xedos 6 ήταν η καλύτερη απάντηση στα premium μοντέλα από οποιαδήποτε άλλη μάρκα. Η σχεδίαση, η τεχνολογία, η εργονομία και η ποιότητα ήταν όντως μπροστά από την εποχή τους.
Το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για άλλα μοντέλα φυσικά, το καθένα στον τομέα του. Ο εξοπλισμός σίγουρα μετράει, αφού ένα αμάξι 20ετίας με ESP, αυτόματα φώτα και υαλοκαθαριστήρες και αισθητήρες πάρκινγκ, δεν ήταν συνηθισμένο το 2002, όμως υπήρχε, και κάποιοι το αγόρασαν.
Άλλος ένας λόγος είναι η αντοχή, ειδικά των υλικών και της ποιότητας, αλλά και η αντοχή αν υπήρξε ποτέ σύγκρουση και το αμάξι «δεν κατάλαβε» τίποτα. Και μαζί εδώ πάει και η εύκολη επισκευή. Γιατί άλλο είναι ένα αυτοκίνητο να μπορεί να αλλάξει έναν γρύλο παραθύρου σε 10 λεπτά, και άλλο σε τρεις ώρες. Και με την ηλικία κάτι τέτοιο θα έχει χρειαστεί, οπότε θα το θυμάσαι αν ήταν εύκολο και φτηνό, ή δύσκολο και ακριβό. Και σε αυτό μετράει και η διαθεσιμότητα και οι τιμές των ανταλλακτικών.
Εσύ όμως τι καμαρώνεις περισσότερο; Ποιο είναι αυτό που έχεις να πεις πρώτο για να παινέψεις το δικό σου αυτοκίνητο;